Ο συγγραφέας Δημήτρης Θωμάζος μας συστήνεται

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΩΜΑΖΟΣ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Το να πεις κάποια λόγια για τον εαυτό σου είναι πολύ δύσκολο.

Δεν ξέρεις τι είναι σημαντικό και τι είναι λιγότερο σημαντικό για να το αναφέρεις.

Κατά την προσωπική μου , πάντα , άποψη είμαι ένας πολύ απλός και καθημερινός άνθρωπος που από πολύ μικρός του άρεσε να γράφει στο χαρτί τις σκέψεις του.

Στο μυαλό του , οι σκέψεις του , ήταν όλες μπερδεμένες , θολές , χωρίς αλληλουχία και ξεκάθαρο νόημα. Όταν όμως έπιανα στα χέρια μου το στυλό όλα άλλαζαν ως δια μαγείας.

Λες και πλέον βρισκόμουν στον δικό μου κόσμο.

Αφού τα κατέγραφα σε μορφή κειμένου ή ποιήματος είχα πλέον την πλήρη εικόνα , του τι γίνεται στο μυαλό μου.

Από το Δημοτικό σχολείο ακόμα , που ήμουν ως μαθητής είχα τέτοιες ανησυχίες. Πάντα όμως τα κρατούσα για τον εαυτό μου και μόνο πολύ κοντινά μου πρόσωπα γνώριζαν αυτήν μου την ενασχόληση.

Κατά το διάστημα της φοιτητικής μου ζωής έκανα μια παύση στην συγγραφή και αργότερα την συνέχισα με πιο πολύ ενδιαφέρον και με πολύ ωριμότερο τρόπο γραφής.

Απέκτησα οικογένεια και δύο παιδιά που υπεραγαπώ και πέρασα όμορφα χρόνια γεμάτα ζεστασιά και αγάπη.

Πάντα με «έτρωγε» όμως το σαράκι της συγγραφής.

Το ταλέντο μου , τολμώ να το πω έτσι , στη στιχουργική ανακάλυψε μια καλή μου , αγαπημένη και ξεχωριστή  πλέον φίλη μου και στιχουργός η Ελένη Μέη Ασημακοπούλου και ο αξιόλογος και ταλαντούχος συνθέτης Χρήστος Γιαννόπουλος ήταν εκείνοι που με ώθησαν να γίνω ακόμα καλύτερος και να έχω αυτή τη στιγμή εννιά (9) μελοποιημένα τραγούδια σε δικό μου στίχο. Και φυσικά συνεχίζουμε.

Ακολούθησε η πολύ σημαντική και ουσιαστική συνεργασία με τον εκδοτικό μου οίκο ΑΕΝΑΟΝ εκδίδοντας το πρώτο μου βιβλίο «8 Ιστορίες σε μπουκάλια που ξέβρασε η θάλασσα» με μεγάλη επιτυχία.

Η συνεργασία αυτή συνεχίζεται και με το δεύτερο βιβλίο μου «Ταξίδια στην απέναντι όχθη», που θα εκδοθεί από τον ίδιο εκδοτικό οίκο ΑΕΝΑΟΝ  τον Οκτώβριο του 2017.

Γεννήθηκε: Γεννήθηκα τους Φιλιάτες -Φιλιατών Θεσπρωτίας

Μεγάλωσε: Μεγάλωσα στην Ηγουμενίτσα -Θεσπρωτίας

Σπούδασε: Σπούδασα Καθηγητής Φυσικής Αγωγής στην Γυμναστικά Ακαδημία της Σόφιας-Βουλγαρίας.

Εργάζεται: Εργάζομαι ως γυμναστής σε Δημοτικά Σχολεία της Ηγουμενίτσας από το 2000  και ως προπονητής στην ομάδα Στίβου Γ. Σ. Πρωτέας Ηγουμενίτσας εδώ και είκοσι δύο χρόνια.

Μένει: Μένω στην πόλη της Ηγουμενίτσας.

Οικογένεια: Είμαι διαζευγμένος με δύο παιδιά. Ένα κορίτσι και ένα αγόρι που υπεραγαπώ

Φοβάται: Φοβάμαι μόνο για την υγεία και το μέλλον των παιδιών μου.

Ξεκαρδίζεται: Με έξυπνα αστεία και ατάκες.

Πληγώνεται: Με πληγώνουν μόνο οι άνθρωποι που τους έχω δώσει εγώ αυτό το δικαίωμα και με απογοητεύουν με ψέματα , αχαριστία και ανάρμοστες συμπεριφορές .

Βαριέται: Βαριέμαι αφάνταστα τους μίζερους ανθρώπους

Τρομάζει: Με τρομάζει η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων και η μοναξιά

Στον ελεύθερο χρόνο του: Στον ελεύθερο χρόνο μου γράφω στίχους , ποιήματα , διηγήματα , πηγαίνω για ψάρεμα ή για καφέ και μπύρα με φίλους

Πλέον δεν: Πλέον δεν μου είναι εύκολο να εμπιστεύομαι ανθρώπους όμως πάντα τους δίνω την ευκαιρία , όπως και στον εαυτό μου γιατί με ευχαριστεί η επικοινωνία μαζί τους ανεξαρτήτως του χαρακτήρα τους.

Κλαίει: Αν και αδιόρθωτα συναισθηματικός άνθρωπος , κάτι το οποίο είναι από επιλογή μου , κλαίω πλέον σπάνια , αλλά πάντα γιατί υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος

Αποφάσισε: Εδώ και αρκετά χρόνια έχω αποφασίσει να μοιράζομαι πράγματα με ανθρώπους , χωρίς να περιμένω κάποιο αντίκρισμα και αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα

Διαβάζει: Δυστυχώς δεν διαβάζω όσο συχνά θα ήθελα λόγο έλλειψης χρόνου. Αλλά ποτέ δεν λέω όχι σε αναγνώσματα επιστημονικής φαντασίας , μυθιστορήματα και αληθινές ιστορίες που με συναρπάζουν.

Θυμάται: Θυμάμαι με πολύ αγάπη τα παιδικά μου χρόνια που ήταν και ο λόγος να γίνω αυτό που είμαι σήμερα όπως και τις σημαντικότερες , δύο , ημέρες της ζωής μου , όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μου.

Θέλει: Θέλω να κάνω τόσα πολλά πράγματα αλλά ο χρόνος που έχω στη διάθεσή μου φαντάζει πολύ λίγος. Θέλω να τραγουδήσουν στίχους μου και άλλοι καταξιωμένοι ερμηνευτές αν και ήδη με έχουν τιμήσει με την φωνή τους αρκετοί και να γράψω βιβλία που να τα διαβάσουν όσο το δυνατό περισσότεροι άνθρωποι. Με σκοπό φυσικά να μπορώ να μοιραστώ τις σκέψεις μου.

Απέρριψε: Απορρίπτω ότι δεν με «γεμίζει» και δεν με κάνει να χαμογελώ. Ανθρώπους , προτάσεις , καταστάσεις , συνεργασίες. 

Ζητάει: Δεν ζητάω πολλά. Μόνο επικοινωνία και αληθινούς ανθρώπους δίπλα μου. Τελικά …ίσως και να είναι πολλά.

Αγαπάει: Τα παιδιά μου , τους χαμογελαστούς ανθρώπους , ατελείωτες βόλτες δίπλα στη θάλασσα και να μεταφέρω τις σκέψεις μου στο χαρτί. Να μην ξεχάσω και την αδυναμία μου στα περισσότερα γλυκά.

Βολτάρει: Όταν βρίσκω χρόνο κάνω βόλτα δίπλα στο κύμα. Αυτό με χαλαρώνει και με αναζωογονεί. 

Γράφει: Γράφω ασταμάτητα και δεν νομίζω ότι μπορώ να σταματήσω. Ξέρω τι έχω στο μυαλό μου μόνο όταν το δω αποτυπωμένο στο χαρτί. Εκεί μέσα είναι χαοτικά αλλά όταν τα γράφω σε μορφή στίχου , διηγήματος , κειμένου ή ποιήματος το μυαλό μου λυτρώνεται και νιώθω αγαλλίαση και ικανοποίηση.

Μαγειρεύει: Ξέρω να μαγειρεύω αρκετά φαγητά και μου άρεσε να ασχολούμαι. Δεν το κάνω όμως πια.

Δημιουργεί: Η δημιουργία για εμένα είναι η ύστατη ικανοποίηση . Φτιάχνεις κάτι από το μηδέν. Δημιουργείς κάτι εκεί που πριν από λίγο δεν υπήρχε.

Δέχεται: Δέχομαι τα πάντα , αρκεί να μη με στεναχωρούν. Αν και λίγα πράγματα με στεναχωρούν πια. Έχω θέσει κάποιες «ασφαλιστικές δικλείδες» χάριν της ψυχικής μου ηρεμίας. Αυτό είναι το μοναδικό κριτήριο.

Ταξιδεύει: Συνήθως τα ταξίδια μου είναι επαγγελματικά. Με την ομάδα που προπονώ η για παρουσιάσεις βιβλίων η τραγουδιών που έχω γράψει τους στίχους τους. Θα το ήθελα να κάνω περισσότερα αλλά προσωπικοί λόγοι δεν μου το επιτρέπουν.

Γυμνάζεται: Κάποτε γυμναζόμουν , κάνοντας πρωταθλητισμό στο Στίβο και στο Χάντμπολ. Τώρα αρκούμαι στο να δίνω εντολές και να προετοιμάζω τους αυριανούς πρωταθλητές μας.

Απομονώνεται: Απομονώνομαι πάντα , όταν θέλω να γράψω και να δημιουργήσω. Κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν επιτρέπω να επηρεάσει τη στιγμή της δημιουργίας μου.

Θίγεται: Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να με θίξει. Να στεναχωρηθώ μπορεί. Τα περισσότερα ελαττώματα μου τα γνωρίζω κι έτσι δεν με επηρεάζει η γνώμη των άλλων.

Εάν είναι σωστή η παρατήρηση του , κατά τη γνώμη μου , τότε με κινητοποιεί και με ενθαρρύνει να γίνω ακόμα καλύτερος.

Αναπολεί: Αναπολώ πολύ συχνά όμορφες στιγμές από το παρελθόν και παίρνω δύναμη από αυτές. Της άσχημες τις έχω μαζέψει όλες μαζί σε ένα χρονοντούλαπο στο περιθώριο του μυαλού μου.

Κοιμάται: Εδώ τίθεται ένα θέμα. Πολύ συχνά δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατι έχω έμπνευση για γράψιμο ή σηκώνομαι από τον ύπνο γιατί γνωρίζω ότι ήρθε εκείνη η ώρα της δημιουργίας . Κατά τα άλλα … ναι … όταν πάω για ύπνο ότι ήταν να σκεφτώ , το έχω ήδη κάνει  και δεν έχω αφήσει εκκρεμότητες που να μην με αφήνουν να … «κλείσω μάτι» που λέει και ο λαός.

Νοιάζεται: Υπερβολικά. Εκτός από τους δικούς μου ανθρώπους , νοιάζομαι ακόμα και για εκείνους που δεν μου είναι τίποτε. Βασικά δεν μπορώ να βλέπω σκυθρωπά πρόσωπα και κάνω τα πάντα για να χαμογελάσουν. Το έχω ζήσει προσωπικά και δεν θέλω να το βλέπω στα πρόσωπα των άλλων.

Ξανά (Συμπληρώστε π.χ ξαναγεννιέμαι): Ξαναγεννιέμαι κάθε νέα ημέρα που ξημερώνει και θέτω νέους στόχους. Και είμαι οπαδός της ρήσης …»Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» . Δεν ήμουν πάντα έτσι όμως.

Ονειρεύεται: Τα όνειρα είναι πολύ σημαντικά στη ζωή μου. Όπως και στη ζωή του κάθε ενός από εμάς. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει λόγος να προχωράμε μπροστά . Είναι κινητήριος δύναμη για να προχωρήσουμε λίγο παραπέρα. Έχω μεγάλα όνειρα αλλά τα προσεγγίζω αργά - αργά , με  σίγουρα και σταθερά βήματα. Η ταχύτητα με ζαλίζει και με οδηγεί σε λάθη. Θα ήθελα οι στίχοι μου και τα βιβλία μου να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό και να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν ευτυχισμένα.

Παίζει: Δεν παίζω απολύτως κανένα μουσικό όργανο η άθλημα. Ούτε καν με τα συναισθήματα των ανθρώπων. Συνηθίζεται πολύ τελευταία αυτό το «άθλημα» όμως , δεν μου φταίνε σε κάτι.

Παθιάζεται: Παθιάζομαι πάρα πολύ εύκολα με πολλά πράγματα αλλά θα ασχοληθώ με εκείνα που ξέρω ότι δεν θα τα αφήσω ποτέ στη μέση. Η μουσική είναι από αυτά τα μεγάλα μου πάθη αν και δεν έχω κάνει καμία σπουδή πάνω στο συγκεκριμένο τομέα.

Καπνίζει: Ω ναι. Δεν μπορώ να πω ότι καμαρώνω γι αυτό αλλά πάντα το θεωρούσα ως μία επιβράβευση στον εαυτό μου όταν κατάφερνα κάτι ή και μια παρέα. Μεγάλο λάθος από μέρους μου και όλα αυτά είναι μόνο στο μυαλό. Όμως πολύ συχνά λέω , χαριτολογώντας φυσικά  ….. δεν βαριέσαι … ας έχουμε και ένα ελάττωμα.

Σκέφτεται: Σκέφτομαι , ίσως , περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Και αναλύω ότι πέσει στην αντίληψή μου , χωρίς να το κάνω εσκεμμένα. Είναι ο χαρακτήρας μου τέτοιος και πολύ συχνά οι προβληματισμοί των άλλων γίνονται και δικοί μου εισπράττοντας έτσι και τα συναισθήματά τους. Πολύ ψυχοφθόρο , όμως , μεταφέρω τις σκέψεις αυτές στο χαρτί σε μορφή «έμπνευσης» και έτσι το μυαλό «λυτρώνεται» και «αποφορτίζεται».

Σβήνει: Σβήνω ότι με στεναχωρεί η με απογοητεύει με μεγάλη ευκολία , πλέον και δεν ξανά ασχολούμαι με αυτό Μου αρέσουν τα απλά και εύκολα πράγματα στην αντίληψη αν και με εξιτάρουν και τα δύσκολα στην κατανόηση. Επιλέγω όμως την κατάλληλη στιγμή που θα είμαι σε θέση να ανταπεξέλθω σε αυτού του είδους τις προκλήσεις.

Σιωπά: Σιωπώ όταν τα λόγια είναι περιττά και δεν φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Πολλές φορές, ότι και να πεις , οι αποφάσεις είναι ήδη παρμένες και δεν πρόκειται να αλλάξεις τίποτα. Η σιωπή πολύ συχνά είναι και η χειρότερη τιμωρία που μπορείς να προσφέρεις σε κάποιον. Είναι κατά κάποιον τρόπο εκείνη η  μυστηριώδης , βουβή κραυγή που σπάει τύμπανα.

Τολμά: Τολμώ να κάνω τα πάντα , αρκεί να με γεμίζουν.  Δεν υπάρχει τίποτε που να μη μπορεί να πραγματοποιηθεί αρκεί να το θέλεις πολύ και να ξέρεις πώς να το προσεγγίσεις.

Υπόσχεται: Υπόσχομαι να παραμείνω ο εαυτός μου ότι και να γίνει . Ο κάθε ένας από εμάς είναι μοναδικός και δεν υπάρχει δεύτερο αντίγραφο … ούτε κάνα κάποιο «φτηνό» .

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ»

Όταν συνέλαβα την ιδέα και τον τρόπο που θα γράψω το δεύτερο βιβλίο μου , σκοπός μου ήταν να γράψω κάτι καινοτόμο , πρωτότυπο που να μπορεί να σου κρατήσει το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος .

Δεν ήταν μόνο η πλοκή και ροή της ιστορίας  που έπρεπε να είναι … κάτι …  το διαφορετικό από τα συνηθισμένα αναγνώσματα , αλλά και ο τρόπος γραφής και σκέψης έπρεπε να προσαρμοστούν στο νέο αυτό εγχείρημα.

Η Ιστορία έρεε από μόνη της και ήταν κάτι το πρωτόγνωρο ακόμα και για εμένα.

Όταν το τελείωσα , κάθισα να το διαβάσω κι εγώ ο ίδιος . Με είχε συνεπάρει τόσο η συγγραφή του , που δεν μπορούσα να έχω άποψη για το έργο.

Ήταν λες και βρισκόμουν κάπου αλλού.

Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα δικαίωσε αυτή μου την επιλογή και το ρίσκο που πήρα με κάνει να πιστεύω πολύ στην επιτυχία του.

Πάντα όμως η επιτυχία ενός βιβλίου εξαρτάται από τους αναγνώστες και είμαι διατεθειμένος , όπως και ο εκδοτικός μου οίκος ΑΕΝΑΟΝ , να το προσφέρουμε στο αναγνωστικό κοινό τον ερχόμενο Οκτώβριο.

Θέλω να πιστεύω ότι θα αλλάξει η οπτική , με την οποία ,  βλέπουμε τους συγγραφείς  και είμαι σίγουρος ότι όσοι το διαβάσουν … θα ξαναγυρίσουν στην πρώτη σελίδα για να το ξαναδιαβάσουν με εντελώς νέα προοπτική.

ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ένα βιβλίο … άγνωστες δυνάμεις … απρόσμενες εξελίξεις σε κάθε βήμα … πέπλο μυστηρίου παντού.

Ένας ανύποπτος άνθρωπος … προικισμένος ; … σημαδεμένος; … επιλεγμένος; … καταραμένος;

Πράγματα που … έγιναν; … μήπως θα γίνουν; … μήπως πρέπει να γίνουν;

Μοίρα ή σχεδιασμένο;  Πεπρωμένο ή κάποιο παιχνίδι της «Μητέρας φύσης»;

Ταξίδι ; …  Η μήπως , ταξίδια; … Για πού; … Πότε;

Όλα όμως , έχουν κοινό σκοπό και την δική τους θέληση.

Τα δικά μου τα ταξίδια τυχαίνει να διαφέρουν.

Να διαφέρουν τόσο πολύ που πολλές φορές αναρωτιέμαι …

… είμαι στα αλήθεια εδώ … εκεί …η μήπως κάπου αλλού.

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι τόσο συναρπαστικό , όσο και πρωτότυπο.

Πλημυρισμένο από δράση , περιπέτεια , εξαιρετικά έντονα συναισθήματα , αγωνία , μυστήριο , απροσδόκητη εξέλιξη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο  και … κανείς δεν ξέρει τι άλλο.

 Διαθέτει την απαραίτητη συνταγή που χρειάζεται , για να προσελκύσει ακόμα και τον δυσκολότερο αναγνώστη.

Δημήτρης Θωμάζος