Όλα εδώ μέσα,
πράγματα, βιβλία, έπιπλα...
για πέταμα είναι,
το σπίτι...
Όλα σάπισαν.
Καλά που φεύγω. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
πράγματα, βιβλία, έπιπλα...
για πέταμα είναι,
το σπίτι...
Όλα σάπισαν.
Καλά που φεύγω. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η Δελίνα Βασιλειάδη γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένη κι έχει μια κόρη.
Από μικρή εκδήλωσε την αγάπη της για την τέχνη, τη ζωγραφική τα χρώματα, το θέατρο, τα βιβλία. Μαθήτευσε από πολύ νεαρή ηλικία κοντά στη ζωγράφο μητέρα της Λιζέτα Βασιλειάδη, αλλά και στα εργαστήρια γνωστών δασκάλων των εικαστικών τεχνών, κυρίως του πρωτοπόρου εικαστικού Στέλιου Μαυρομάτη. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε μια πειραματική σχολή Καλών Τεχνών για παιδιά στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στις τηλεοπτικές εκπομπές της Κρατικής Τηλεόρασης «Μικροί Ζωγράφοι».
Σπούδασε Χρηματοοικονομικά και Λογιστική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία στη Θεσσαλονίκη, όπου, αφού κατόρθωσε να πάρει υποτροφίες σε όλα τα έτη των σπουδών, τελικά πρώτευσε, ορκίζοντας η ίδια το έτος της. Σπούδασε συγγραφή κινηματογραφικού σεναρίου και θεατρικού έργου, υποκριτική και σκηνοθεσία θεάτρου και κινηματογράφου στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ενώ παρακολούθησε πολλά σεμινάρια, μαθήματα και master classes για τον κινηματογράφο και το θέατρο.
Η Δελίνα, ενώ από φοιτήτρια ξεκίνησε να εργάζεται στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα κατέχοντας υπεύθυνη θέση σε μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, πλέον έχει αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην τέχνη, τη ζωγραφική, το θέατρο και, φυσικά, τη μεγάλη της αγάπη, τη συγγραφή. Το 2005 απέσπασε έπαινο και τιμητική διάκριση στον Β’ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης της Εταιρείας Τεχνών και Γραμμάτων Πειραιά. Το 2017 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο της Ελλάδος, το θεατρικό της έργο «Πέρασμα» και από τις αρχές του 2018 είναι τακτικό μέλος της Ένωσης. Το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη το παιδικό παραμύθι της με τίτλο «Τα χαμένα χρώματα του Ουράνιου Τόξου» αλλά και «Η Νεράιδα της Πιπίλας από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική. Για χρόνια συνεργαζόταν ως πολιτιστική συντάκτρια με διάφορα blogs και με την εβδομαδιαία free press εφημερίδα Εξώστης. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται αποκλειστικά με το «φιλμ νουάρ» παίρνοντας συνεντεύξεις από ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου, αλλά κυρίως γράφοντας άρθρα και κριτικές για το θέατρο και τα εικαστικά. Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, έχει πρωταγωνιστήσει σε video art projects και σε ντοκιμαντέρ για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό, σε θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους Ελλήνων και ξένων σκηνοθετών. Έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά προγράμματα θεατρικών παραστάσεων και εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογράφησε το παραμύθι «ο φιλάργυρος» για το βιβλίο «Παραμυθάδες και Ζωγράφοι», έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός Ελληνικών συνόρων και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε συλλογές σε Ευρώπη και Αμερική και πίνακές της συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικά και αμερικανικά βιβλία τέχνης. Το 2014 επιλέχθηκε να εκθέσει τη δουλειά της στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Λουξεμβούργο και κατόπιν η δουλειά της παρουσιάστηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες.
Κυριότερες Ατομικές Εκθέσεις:
2016 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Το Κόκκινο
2015 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Δράσις Αντίδρασις
2014 Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο R29 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Thesis-Antithesis
2014 Λουξεμβούργο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο Jean Monnet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας του Λουξεμβούργου, Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΩΔΕΣ, Thesis-Antithesis
2008 Θεσσαλονίκη, Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί), Υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, Αντανακλάσεις ΙΙ
2007 Σύρος, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Υπό την αιγίδα του Δήμου Ερμούπολης, Ερμουπόλεια 2007, Αντανακλάσεις
2007 Θεσσαλονίκη, Ιατρικό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο, Ενοράσεις
2006 Αθήνα, γκαλερί ΑΡΓΩ, Αμφισημίες
2005 Θεσσαλονίκη, Κέντρο Αρχιτεκτονικής, Υπό την αιγίδα του Α’ Δημοτικού Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης, Σχεδόν η άλλη όψη
Εργογραφία:
Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου – Εκδόσεις Μ.Σιδέρη (2018)
Η Νεράιδα της πιπίλας – Εκδόσεις Anima (2018)
Πέρασμα (Θεατρικό έργο) - Κάπα Εκδοτική
1. Πείτε μας πώς αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Καλημέρα σας κι ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Το θεατρικό μου έργο Πέρασμα, που πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε από την Κάπα Εκδοτική, γεννήθηκε στο μυαλό μου πρώτη φορά ως ερώτημα. Μπορούν τα τραύματα της παιδικής ηλικίας να γιάνουν; Και μετά προέκυψαν, όπως είναι φυσικό, πολλά ακόμα ερωτήματα. Μπορεί ο άνθρωπος να κοιτάξει κατάματα τον εαυτό του με απόλυτη ειλικρίνεια; Ή, ακόμα και την έσχατη στιγμή, είναι προτιμότερο να αφεθεί στις αυταπάτες του και στην ασφάλεια που ενδεχομένως αυτές φαινομενικά προσφέρουν; Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να αγνοήσουν το δεδομένο ότι ο χρόνος είναι πεπερασμένος και περνούν τη ζωή τους χωρίς να ωριμάζουν, χωρίς να αντιμετωπίζουν τις ευθύνες τους, δίχως να επιθυμούν να γνωρίσουν πραγματικά τον εαυτό τους. Το Πέρασμα είναι ένα μονόπρακτο υπαρξιακό δράμα, ή πιο σωστά μια υπαρξιακή φάρσα. Η δράση λαμβάνει χώρα σε έναν ακατάστατο βρόμικο χώρο, γεμάτο σκόνη, έπιπλα, βαλίτσες, κουτιά και πεταμένα αντικείμενα, όπου ο βασικός ήρωας, ο Πέτρος, τακτοποιεί πυρετωδώς πράγματα, προκειμένου να μετακομίσει και να πάει κάπου, κατά τα δικά του λεγόμενα, πολύ καλύτερα. Σε όλη αυτή την προσπάθεια έχει κληθεί να βοηθήσει τον Πέτρο ο φίλος του, Λάζαρος, ο οποίος, όμως, τον περισσότερο χρόνο τον περνά σε μια κουνιστή πολυθρόνα, δίχως να δείχνει καμία διάθεση να τον συνδράμει με οποιονδήποτε τρόπο. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια πορεία προς την αυτογνωσία, τη μετάβαση ή τη μετακίνηση του ανθρώπου από μια κατάσταση σε μια άλλη. Καθώς ο χρόνος είναι για όλους μοιραία πεπερασμένος, περνά αμείλικτος και ολοένα λιγοστεύει, το Πέρασμα είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να μεταβεί από την πληγή στην ίαση, από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, κάτι που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αν κάποιος το επιθυμεί και είναι διατεθειμένος να πληρώσει το τίμημα.
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Η Τέχνη πρέπει να σε αναγκάζει να σκεφτείς. Πρέπει να θέτει ερωτήματα. Αυτό επιλέγω να κάνω κι εγώ με το θεατρικό μου έργο Πέρασμα, αλλά και με τη δουλειά μου γενικότερα.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Το Πέρασμα τον Δεκέμβριο 2017 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο στην Ελλάδα. Εύχομαι σύντομα να ανέβει και στη σκηνή. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε ήδη σε συζητήσεις με δύο θεατρικές ομάδες, μια εντός και μια εκτός συνόρων. Θα δούμε. Ελπίζω για το καλύτερο.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Πολύ μεγάλη συγκίνηση.
5. Πόσο ταυτίζεστε με τον ήρωα του βιβλίου;
Και οι δύο είμαστε λάτρεις του διαβάσματος. Οι ομοιότητές μας, όμως, σταματούν εκεί.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Μου ήταν αδύνατο να με φανταστώ μεγάλη, όταν ήμουν μικρή. Μάλλον είχα δίκιο, καθώς πολλοί λένε πως έχω παραμείνει παιδί.
7. Είστε ευαίσθητη;
Πάρα πολύ.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Η μοναξιά και το να ζεις χωρίς ήλιο, χωρίς φως, χωρίς χαμόγελο, χωρίς ελπίδα.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Ροκ. Και η έντεχνη ελληνική μουσική.
10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον;
«Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά». Προσπαθώ να ζω έχοντας αυτό στο νου. Δεν είναι καθόλου εύκολο.
11. Τι σας στεναχωρεί ;
Η μιζέρια και η αδικία.
12. Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Μιλάω πολύ, αγαπώ βαθιά κι έχω το μοναδικό ταλέντο να τρελαίνω τον κόσμο γύρω μου.
13. Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο σας;
Το Πέρασμα κυκλοφορεί από την Κάπα εκδοτική πανελλαδικά σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία. Επίσης, στην 47η Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο σας περιμένουμε στο Περίπτερο 119 (Κάπα Εκδοτική).
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Προσπαθώ διαρκώς να δημιουργώ, να ζωγραφίζω, να γράφω... Αυτή την περίοδο ολοκληρώνω δύο θεατρικά έργα και τρία παραμύθια, τα οποία ήδη συζητώ για να εκδοθούν. Ωστόσο, το σίγουρο είναι πως μέσα στους επόμενους μήνες θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη ένα ακόμα παιδικό παραμύθι μου με τίτλο Ρόμι και Μιράντα.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Από πάντα αγαπούσα τις εικόνες και τα χρώματα, τους ήχους, τις λέξεις. Με εντυπωσίασε από πολύ νωρίς η δύναμη του λόγου. Από μικρή συνεχώς διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου -σ’ αυτό συνέβαλε βεβαίως και η μεγάλη αγάπη των γονιών μου για το βιβλίο. Μέσα απ’ τις λέξεις ταξίδευα. Είχα μαγευτεί απ’ τον πλούτο που με περίμενε να τον ανακαλύψω. Και καθώς έψαχνα τρόπους να εκφράσω κι εγώ τις αγωνίες και τις ανησυχίες μου, να δαμάσω και να κατανοήσω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, έγραφα. Στιχάκια, κείμενα, φράσεις, μικρές ιστορίες... Η καλλιτεχνική έκφραση μέσω της ζωγραφικής και της συγγραφής ήταν κάτι πολύ φυσικό για μένα. Μέρος της καθημερινότητάς μου. Όπως και το θέατρο. Παρακολουθούσα από παιδί μανιωδώς παραστάσεις και διάβαζα θεατρικά έργα. Κάποια στιγμή, κι αφού είχα παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής, σκηνοθεσίας και συγγραφής θεατρικού έργου, ξεκίνησα να γράφω θέατρο.
Με τα παιδικά παραμύθια, όμως, οφείλω να ομολογήσω, πως δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα, μέχρι τη γέννηση της κόρης μου. Όταν, όμως, άρχισα να της μιλώ για τον υπέροχο κόσμο μας, για τα καθημερινά θαύματα, για τη φιλία, την αγάπη, την καλοσύνη, την αρμονία και την ομορφιά, τότε άνθισε η ιδέα να καταγράψω όλες αυτές τις ιστορίες με τη μορφή παραμυθιών.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει, εκτός από το θεατρικό έργο Πέρασμα, δύο παιδικά παραμύθια μου. Το παραμύθι Τα χαμένα χρώματα του Ουράνιου Τόξου από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, που μιλά για τη δύναμη της φιλίας, το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν γύρω μας καλοί άνθρωποι που μας αγαπούν και είναι πρόθυμοι να μας βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές μας, για το ότι δεν πρέπει να τα παρατάμε με την πρώτη δυσκολία κι ότι κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του αρκεί να προσπαθήσουμε και να μη χάσουμε την ελπίδα μας. Η ιστορία είναι πως, όταν το Ουράνιο Τόξο ξαφνικά χάνει τα όμορφα χρώματά του και γίνεται εντελώς γκρι, είναι απαρηγόρητο και πηγαίνει και κρύβεται στο δάσος και κλαίει νιώθοντας ντροπή, απόγνωση και θλίψη. Ευτυχώς, ένα κοριτσάκι, η Λίλα, το βρίσκει και αποφασίζει αμέσως να το βοηθήσει. Την ιστορία εικονογράφησε η Βικτόρια Καπλάνη. Επίσης, έχει κυκλοφορήσει από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική το παιδικό παραμύθι μου με τίτλο Η Νεράιδα της πιπίλας, που απευθύνεται σε πολύ μικρά παιδάκια τα οποία ακόμα κοιμούνται με πιπίλα. Είναι η ιστορία μιας νεράιδας που συλλέγει τις πιπίλες των παιδιών όταν αυτά επιλέξουν να σταματήσουν να τις χρησιμοποιούν. Την καρτουνίστικη εικονογράφηση υπογράφει ο Απόστολος Κυμπιζής.
17. Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Τον ήρωά μου, τον Πέτρο.
18. Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Ο πιο αυστηρός κριτής μου, αλλά ταυτόχρονα και ο μεγαλύτερος θαυμαστής μου. Ο πατέρας μου.
19. Ποιες αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Η οικογένειά μου από πάντα με στήριζε σε όλα μου τα καλλιτεχνικά βήματα. Έτσι, όταν ανακοίνωσα πως ο εκδοτικός οίκος Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη επέλεξε να εκδώσει το παιδικό παραμύθι μου Τα χαμένα χρώματα του ουράνιου τόξου, ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση ήταν μάλλον τα συναισθήματα που κυριάρχησαν.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Όταν επιλέξεις να εκτεθείς καλλιτεχνικά, με οποιονδήποτε τρόπο, είτε πρόκειται για μια έκθεση ζωγραφικής, είτε για ένα βιβλίο… πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ότι θα δεχτείς κριτική. Φυσικά, και προτιμώ τις θετικές από τις αρνητικές κριτικές, αυτό είναι ανθρώπινο, αλλά από κάθε είδους κριτική, εφόσον το πρόσωπο που την ασκεί είναι καλοπροαίρετο και οι προθέσεις είναι αγνές, μπορείς να μάθεις, να εξελιχθείς, να ωριμάσεις και να προοδεύσεις. Και αυτό είναι άλλωστε το ζητούμενο. Η εξέλιξη προς το καλύτερο.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Τροφή για σκέψη.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Στο συγκεκριμένο έργο είχα στο μυαλό μου την ιστορία από την αρχή. Αλλά οι ήρωες πολλές φορές έχουν μια δική τους δυναμική, εκφράζουν και ενίοτε επιβάλλουν και τη δική τους άποψη σχετικά με τα λόγια και τη δράση.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Μάλλον εγώ κινώ τα νήματα στις ιστορίες μου.
24. Από τι εμπνέεστε;
Ό,τι βλέπω, ό,τι βιώνω, ό,τι ακούω, ό,τι σκέφτομαι, ό,τι έχω ζήσει είναι τα ερεθίσματά μου. Οι ήχοι, οι εικόνες, η φύση, η θάλασσα, οι άνθρωποι, ο κόσμος που μας περιβάλλει, οι σκέψεις... όλα αυτά ζυμώνονται μέσα μου και κάποια στιγμή εμφανίζονται ξαφνικά στο χαρτί με τη μορφή λέξεων και φράσεων ή στον καμβά με τη μορφή εικόνων, σχημάτων, χρωμάτων!
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Tears in heaven, Eric Clapton.
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Να έχω γλαρώσει μικρούλα στην αγκαλιά της γιαγιάς μου, ενώ μου διηγιόταν παραμύθια ένα πολύ ζεστό καλοκαιρινό μεσημέρι.
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Η γέννηση της κόρης μου.
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Έτσι νομίζω.
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Σε όλες τις φάσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας οι δυσκολίες είναι πάντα πολλές και τα εμπόδια, μικρά ή μεγάλα, συνήθως φαντάζουν ανυπέρβλητα. Το σημαντικό είναι να μην παραδίνεσαι, να μην εγκαταλείπεις τις προσπάθειες και να δουλεύεις με πάθος και αισιοδοξία.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Δεν θεωρώ πως υπάρχει λόγος να επιλέξω. Χρειάζομαι και τα δυο στοιχεία για να είμαι ευτυχισμένη. Και ευτυχώς, είμαι εξαιρετικά τυχερή, που έχω μια υπέροχη οικογένεια που με στηρίζει σε όλα τα καλλιτεχνικά εγχειρήματά μου.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Σε όλη μου την πορεία έχω κάνει άπειρα λάθη. Μετανιώνω που κάποιες φορές δεν σκέφτηκα αρκετά καλά τα πράγματα, τα λόγια μου, τις πράξεις και τις επιλογές μου. Μα περισσότερο μετανιώνω για τα γέλια που δεν γέλασα, για τα φιλιά που δεν έδωσα, για τις αγκαλιές που δεν έκανα, για τους χορούς που δεν χόρεψα.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Δεν ξέρω αν είναι το χαρακτηριστικό που με ενοχλεί περισσότερο απ’ όλα, αλλά σίγουρα με ενοχλεί πάρα πολύ. Η αγένεια. Σε κάθε μορφή και έκφρασή της.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Διαβάζω τα πάντα. Ό,τι πέσει στα χέρια μου. Από παιδικά παραμύθια, κόμικς, μυθιστορήματα, δοκίμια, ποίηση, θεατρικά έργα… Ομολογώ, όμως, πως έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στο θέατρο και τα παραμύθια.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Ευχή μου οι αγαπημένοι μου, φίλοι και οικογένεια, να είναι πάντα γεροί.
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Σάμουελ Μπέκετ και Μίλαν Κούντερα.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Προσπαθώ να μην αυτοπεριορίζομαι, αλλά να εξετάζω τα πράγματα κάθε φορά ξεχωριστά. Μου έχει συμβεί στο παρελθόν, κάποια πράγματα που απέκλεια να κάνω ή να δεχτώ, τελικά να τα έκανα ή να τα αποδέχτηκα, ενώ άλλα που τα θεωρούσα μικρότερης σημασίας, τελικά να με επηρέασαν περισσότερο απ’ όσο πίστευα.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Πολλά. Να κάνω μια ατομική έκθεση ζωγραφικής. Να εκθέσω τη δουλειά μου και στο εξωτερικό. Να γράψω ένα βιβλίο και να εκδοθεί. Να γράψω πολλά βιβλία και να εκδοθούν. Να είμαι ευτυχισμένη…
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Αγαπώ το τρέξιμο στην παραλία της Θεσσαλονίκης, παίζω τένις, κάνω θαλάσσιο σκι, ακούω μουσική, βλέπω ταινίες.
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Είμαι αρκετά ευσυγκίνητη. Κλαίω στις ταινίες, όταν διαβάζω στίχους, όταν βλέπω έναν πίνακα ζωγραφικής. Με συγκινεί η ίδια η ζωή, η εξάχρονη κόρη μου, ένα ηλιοβασίλεμα.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Προσπαθώ να γελώ όσο μπορώ πιο πολύ. Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και αγαπώ τη ζωή και τα δώρα που μας προσφέρει. Κάθε φορά που ανακαλύπτω κι έναν θησαυρό, χαίρομαι και γελώ.
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Η κάθε μέρα μου όσο τυπική είναι, τόσο ξεχωριστή και ιδιαίτερη είναι. Κάθε μέρα φροντίζω να περνώ χρόνο με το παιδί μου, με τον άντρα μου, με φίλους και την οικογένειά μου, να γράφω, να ζωγραφίζω, να διαβάζω, να κάνω τις δουλειές μου… Έχω μια μεγάλη λίστα όπου καθημερινά γράφω τα πάντα. Τι πρέπει αλλά και τι θέλω να κάνω. Και προσπαθώ να τα καταφέρνω όλα. Επειδή και τα πρέπει και τα θέλω είναι εξίσου σημαντικά.
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Την κόρη μου, τη Μυρτάλη. Τον άντρα μου, Δημήτρη. Τους γονείς μου. Σε αυτούς αφιερώνω και όλα τα βιβλία μου.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Όταν μπαίνω σε βιβλιοπωλεία, είναι αδύνατο να συγκρατηθώ και να μην αγοράσω ένα τουλάχιστον βιβλίο.
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Νομίζω πως θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τους δύο ήρωες από το θεατρικό έργο Πέρασμα, τον Πέτρο και τον Λάζαρο, όχι μόνο στη σκηνή, αλλά μέσα από τη ματιά ενός σκηνοθέτη κινηματογράφου. Η κάμερα έχει το μεγάλο προσόν ότι σου επιτρέπει να δεις ότι αυτή θέλει. Ενώ στο θέατρο όλα συμβαίνουν στη σκηνή κι ο θεατής έχει τη δύναμη να επιλέγει κάθε φορά που θα στρέψει το βλέμμα του. Όσο για τα παιδικά παραμύθια μου, ήδη έχω διασκευάσει σε θεατρικά έργα για παιδιά κάποια από αυτά.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Όχι. Κανένας.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Προτιμώ να μιλούν για μένα τα έργα μου κι όχι εγώ η ίδια. Σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία και τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.
Για το Books ‘n more..
Κέλλυ Στρατηγοπούλου
Απόφοιτος τμήματος Φιλοσοφικής Αθηνών.
Αγαπάει το διάβασμα,το θέατρο και τη ζωγραφική.
Γνωρίζει Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά.
Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την υποκριτική και τη συγγραφή βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου