Θεσσαλονίκη του 1917. Η εποχή ταραγμένη, τα περίχωρα της πόλης έχουν μετατραπεί σε έναν απέραντο στρατώνα των Συμμάχων. Μια σπίθα εξελίσσεται σε πυρκαγιά που κατακαίει τη μισή Θεσσαλονίκη και ανατρέπει τις ζωές των κατοίκων της. Η Έλενα ζει πια με κρυμμένο πρόσωπο. Γιατί; Πώς εξελίσσεται η ζωή της στο πλευρό του Ανδρέα μετά την καταστροφή; Η πόλη αλλάζει, χάνει την ευκαιρία της ανοικοδόμησης με βάση την υψηλή αισθητική του σχεδίου Εμπράρ. Πώς το αντιμετωπίζει αυτό ο Ανδρέας, ο σπουδαίος αρχιτέκτονας που ζει την πυρκαγιά, τον Μεσοπόλεμο, τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, την Αντίσταση και την Απελευθέρωση; Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία της Θεσσαλονίκης με σταθμό τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917 και ταυτόχρονα δυνατές ιστορίες αγάπης στα καμένα ερείπια δύο πόλεων, της Σμύρνης και της Θεσσαλονίκης.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Της Άννας Τσιλιγκίρογλου-Φαχαντίδου
H Άννα Τσιλιγκίρογλου-Φαχαντίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης. Έχει δύο ειδικότητες: α) Παιδιατρική και β)Κοινωνική Ιατρική. Πήρε επίσης την υποειδικότητα της αναπτυξιακής παιδιατρικής στο Λονδίνο. Πήρε πανελλήνιο βραβείο Παιδιατρικής το 1982. Έγραψε διδακτικά βιβλία: «Ανατομία», «Υγιεινή», «Διατροφή για την Υγεία, Άσκηση και Αθλητισμό», «Παιδική ανάπτυξη και υγεία». Υπηρέτησε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ως Πρωτοβάθμια Καθηγήτρια στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. και ως Πρόεδρος επί τετραετία της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής του Α.Π.Θ. Τώρα έχει τον τίτλο της Ομότιμης Καθηγήτριας του Α.Π.Θ. Βραβεύθηκε από πολλούς φορείς για το κοινωνικό της κυρίως έργο, όπως από την Φιλόπτωχο Αδελφότητα Ανδρών μετάλλιο έργων ευποιίας το 2011. Από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη τιμήθηκε με τον «Αργυρό Δικέφαλο Αετό» για την κοινωνική της προσφορά το 2012. Είναι μέλος του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης. Έκανε πολλές ομαδικές και ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής. Σκίτσα της υπάρχουν σε αρκετά βιβλία, ποιητικές συλλογές, διηγήματα και εξώφυλλα.Ασχολείται με τη λογοτεχνία, τρία διηγήματά της διακρίθηκαν σε ισάριθμους διαγωνισμόυς. Συμμετείχε σε τέσσερις ανθολογίες διηγημάτων και μία ποιητική. Έγραψε και εικονογράφησε τρία παραμύθια. «Η φωτογραφία του ξεριζωμού» είναι το πρώτο της ιστορικό μυθιστόρημα. Το βιβλίο βραβεύθηκε το 2016 από τον Σύνδεσμο Φίλων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Πήρε πρόσφατα στις 26-11-2017 το Α΄ βραβείο στην κατηγορία «Παιδικό-Νεανικό Διήγημα» για τα «Γενέθλια του Διγενή» από την Unesco Τέχνης και Λόγου με έδρα την Αθήνα. Η «γυναίκα με το κρυμμένο πρόσωπο» είναι το δεύτερο ιστορικό της μυθιστόρημα.
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Σχεδόν αμέσως από το πρώτο που λεγόταν «Φωτογραφία του ξεριζωμού», εκδ. 2016. Στο τέλος του 2017 εκδόθηκε το δεύτερο, πολύ γρήγορα, ίσως περνούσα φάση λογοτεχνικού οίστρου
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Ναι, ότι και μετά από μία φυσική καταστροφή πρέπει να αποκαθίστανται τουλάχιστον τα υλικά (κτήρια) με σεβασμό στην παράδοση και στις μνήμες. Και το δεύτερο μήνυμα είναι ότι η μόρφωση είναι κάτι πολύ σπουδαίο.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Απ’ ότι πληροφορούμε πολύ καλή.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Είναι υπέροχο! Γιατί μία έκδοση μοιάζει με γέννα. Και το κράτημα του βιβλίου με το κράτημα ενός νεογέννητου.
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Ο ήρωάς μου είναι αρχιτέκονας κι εγώ γιατρός. Άντρας κι εγώ γυναίκα. Το μόνο κοινό είναι το πάθος για τη Θεσσαλονίκη. Κι αυτό με ταυτίζει μ’ αυτόν.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Φιλομαθή και πολυμαθή. Όχι πολύξερη! Και να γίνω καλή στο επάγγελμα που θα διάλεγα.
7. Είστε ευαίσθητη;
Ναι, γι’ αυτούς που υποφέρουν κι αδικούνται.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Η απώλεια των αισθήσεων κι ειδικά μιας αίσθησης που έχει να κάνει με την καλλιτεχνική μου δράση.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Η παραδοσιακή και οι ξένες μπαλάντες.
10.Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Να είμαι υγιής, εγώ κι η οικογένειά μου και να είμαι δημιουργική για όσα χρόνια γίνεται.
11.Τι σας στεναχωρεί ;
Η αδικία και η αχαριστία!
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Συνεπής, επίμονη, υπομονετική.
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Ανακουφισμένη και περήφανη!
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Το τρίτο ιστορικό μου μυθιστόρημα που έχει σχέση με την Κωνταντινούπολη.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Στην αρχή έγραφα επιστημονικά για τους φοιτητές μου. Ύηστερα θέλησα να γράψω για μένα και τα συναισθήματά μου.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Δύο ιστορικά, πρώτον «Φωτογραφία του ξεριζωμού», δεύτερον «Η γυναίκα με το κρυμμένο πρόσωπο» και τέσσερα παραμύθια, «Η Ελενίτσα κι η Μαρίτσα πάμε στο γιατρό», «Η Ελενίτσα κι η Μαρίτσα πάνε στην παιδική χαρά», «Τα αγαπημένα παπάκια» και «Η γιαγιά Σοφία κι ο μικρός Χαραλαμπούλης στο διαδίκτυο και τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό (bulling)»
17.Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Την ιστορία της πόλης μου γραμμένη συνοπτικά.
18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Ο σύζυγός μου!
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Θετικές.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Ψύχραιμα, χωρίς στεναχώρια και χωρίς υπέρμετρη υπερηφάνεια, στην περίπτωση των θετικών.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Συνδυασμό ιστορίας συνοπτικά, κυρίως μέσα από τους διαλόγους και μυθοπλασία.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Γνώριζα και είχα στο νου μου την κεντρική ιδέα.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Εγώ.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από τον περίγυρο και τους φιλομαθείς φίλους.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει.
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Μια εκδρομή με τους γονείς μου στη Βιέννη 8 ετών.
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Όταν έγινα μητέρα την πρώτη αλλά και τη δεύτερη φορά.
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Ναι, στον επιστημονικό τομέα. Προσπαθώ και στον καλλιτεχνικό.
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Ότι δεν γράφω γρήγορα στο computer και η εύρεση αιθουσών για την παρουσίαση.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Και τα δύο κι ας κοιμάμαι ελάχιστα.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Που δεν άρχισα νωρίτερα τη συγγραφή. Αλλά δυστυχώς πιο μπροστά δεν υπήρχε χρόνος.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η τσιγγουνιά και η φιλαργυρία.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Τα πάντα αλλά μ’ αρέσουν κυρίως τα βιβλία με έξυπνο χιούμορ.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Να αίμαστε μαζί με το σύγυζο μέχρι τέλος.
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Στρατής Μυριβήλης.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Την ανιλεικρίνεια.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Να γίνω γιατρός και συγγραφέας.
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Ζωγραφική, λογοτεχνία και κόσμημα.
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Στη θέα ενός τυφλού παιδιού.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Προ 15 λεπτών που διάβασα ένα ανέκδοτο.
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Ιατρική, ζωγραφική, συγγραφή και shopping therapy.
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Την οικογένειά μου και το διάβασμα.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στην πρόσκληση για περίπατο με τα πόδια ή με αυτοκίνητο.
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Το δεύτερό μου «Η γυναίκα με το κρυμμένο πρόσωπο», είπε μια σκηνοθέτης ότι έχει γρήγορο ρυθμό, και μπορεί να γίνει ακόμη και ταινία.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Όχι ίδιος, αλλά παρόμοιος.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Ότι είμουνα πάντα φιλομαθής, διεισδυτική και επίμονη. Τίποτα δεν παρατούσα εύκολα.
Για το Books ‘n more..
Αλίνα Παπαδοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου