Πλησιάζει και κάθεται δίπλα μου στο κρεβάτι. «Μετά προσπάθησα να θυμηθώ τις στιγμές που ένιωσα πραγματικά ευτυχισμένος. Στο νου μου ήρθαν εικόνες από το παρελθόν, από τα παιδικά μου χρόνια στο Μπράουνσβαιχ, η γέννηση της κόρης μου, η πρεμιέρα της πρώτης μου ταινίας. Αυτό που συνειδητοποίησα ήταν ότι παρότι ζούσα μια αρκετά άνετη και ικανοποιητική ζωή, μεσολάβησαν πολλά χρόνια από τις μέρες που υπήρξα πράγματι ευτυχισμένος. Πολλά ατέλειωτα χρόνια, χωρίς ουσία. Φυσικά υπήρξαν και καλές στιγμές. Δεν θέλω να είμαι αχάριστος. Είχα την τύχη να κάνω τη δουλειά που αγαπώ και να αναγνωριστώ για το έργο μου από πολύ σημαντικούς ανθρώπους. Κέρδισα βραβεία, διακρίθηκα. Έζησα πράγματα που άλλοι άνθρωποι απλά τα φαντασιώνονται.» Λύνει τη γραβάτα του και την αφήνει δίπλα στο μπουκέτο με τα τριαντάφυλλα. «Για πολλά χρόνια προσποιούμουν τόσο καλά τον ευτυχισμένο που στο τέλος έπεισα και τον ίδιο μου τον εαυτό ότι ήταν αλήθεια. Και μετά… μετά ήρθες εσύ. Και μου θύμισες πώς είναι πραγματικά η ευτυχία, διαλύοντας με το μαγικό ραβδάκι σου την ψευδαίσθηση.»
Χαμογελάει λυπημένα και αισθάνομαι την συγκίνηση του.
«Όταν έφυγες, ήμουν πολύ θυμωμένος. Όχι για το λόγο που μαλώσαμε. Αυτό ήταν μια ανοησία που ξεθύμανε πριν καλά καλά κλείσεις την πόρτα πίσω σου. Ήμουν θυμωμένος γιατί με άφησες. Κι αυτήν τη φορά για τα καλά.
Προσπάθησα να επιστρέψω πίσω στο σημείο που βρισκόμουν πριν μπεις στη ζωή μου. Πραγματικά προσπάθησα. Αλλά ήταν αδύνατο. Μου είχες κλέψει για πάντα αυτήν την επιλογή.»
Η φωνή του ιερέα, τούτη τη φορά, εξερράγη όμοια με κεραυνό μέσα στη σιγαλιά του ναού και την ίδια στιγμή το μαύρο ράσο, λες και απέκτησε δική του ζωή, χύθηκε τρομαγμένο από πάνω του. Το ρυτιδιασμένο πρόσωπο του παπά-Νικόδημου άρχισε αργά-αργά να μεταμορφώνεται σε ένα εκτυφλωτικό μέσα στην τελειότητά του πρόσωπο, τόσο λευκό και άψογο που έμοιαζε σκαλισμένο στο μάρμαρο και ταυτόχρονα τόσο τρομερό στην όψη που θα μπορούσε να τρέψει σε φυγή τον πιο άφοβο πολεμιστή. Καστανοί φλεγόμενοι βόστρυχοι λύθηκαν πάνω στους ώμους του και η πολεμική στολή του Αρχηγού του Τάγματος των Αγγέλων τύλιξε το άυλο σώμα, ενώ δυο πάλλευκες πελώριες φτερούγες ξεδιπλώθηκαν και κάλυψαν σχεδόν την Ωραία Πύλη σαν απειλητικό σύννεφο.
Το μάτι του ξένου ούτε καν έπαιξε εμπρός στην επιβλητική μεγαλοπρέπεια του αγγέλου. Σήκωσε την παλάμη και κάλυψε με θράσος ένα χασμουρητό. Ο άγγελος έτριξε τα δόντια του και τα μάτια του άστραψαν από θυμό. Το κατάλευκο χέρι του σηκώθηκε αμέσως και η πύρινη ρομφαία του σημάδεψε τον υπερόπτη.
Ο ξένος έγειρε ελαφρά το κεφάλι στο πλάι. Μια λάμψη ατόφιας απορίας έπαιξε στο βλέμμα του. Στο επόμενο δευτερόλεπτο, το Φεραγκάμο σακάκι του πέταξε ψηλά σαν ασβολερό κοράκι και προσγειώθηκε στο στασίδι που καθόταν πριν η καλόγρια. Από τα πλευρά και τους ώμους του ξεφύτρωσαν δύο φτερούγες, εφάμιλλες σε μέγεθος και αίγλη με αυτές του αγγέλου. Μόνον που αυτές ήταν μαύρες. Μαύρες σαν το θρήνο, το πηχτό σκοτάδι και την πικρή νοσταλγία της αθωότητας.
Δώδεκα ιστορίες, δώδεκα μικρά ταξίδια στο κόσμο της Αμαρτίας
Ένα στοίχημα ανάμεσα σε υπερκόσμια όντα.
Μια οικογένεια που κρύβει… θανάσιμα μυστικά. Μια αμαρτία που έγινε παραμύθι.
Ένας άνδρας που διαπράττει έναν παράξενο φόνο.
Όταν ζεις με ένα τέρας, μήπως η Αμαρτία είναι ο καλύτερος δρόμος;
Ένας αστυνόμος που αντιμετωπίζει την πιο αμαρτωλή υπόθεση της ζωής του.
Μια κοπέλα που η αμαρτία δίνει ένα νόημα στη ζωή της.
Δύο «δολοφόνοι» που τους ξαναενώνει η ΜΟΙΡΑ.
Ένα ταξίδι που αποκαλύπτει τις αμαρτίες του παρελθόντος.
Οι αμαρτίες των γονιών φέρνουν τα πάνω κάτω στη ζωή μιας κοπέλας.
Δυο ιστορίες βγάζουν στο φως τις σκοτεινές αποχρώσεις της Αμαρτίας.
Μια ιστορία για… μια αμαρτία λιγότερη.
Οι συγγραφείς της συλλογής “Οδός Αμαρτίας Αριθμός 12” ανασκαλεύουν με τις πένες τους τις στάχτες που αφήνει πίσω της η παραβίαση των ηθικών κανόνων και των θείων νόμων δίνοντας τη δική τους απάντηση στο ερώτημα που ταλανίζει κάθε θνητό από την αυγή της Δημιουργίας: Τι είναι η αμαρτία…
Είμαι μέλος της συγγραφικής παρέας «Ώρες Συγγραφής» και διαβάζω μανιωδώς όλα τα είδη της λογοτεχνίας. Το πρώτο μου ρομαντικό-χιουμοριστικό μυθιστόρημα με τίτλο «Έρωτας από την πρώτη... μάχη» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, ενώ από τις εκδόσεις Ανάτυπο κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Οδός Αμαρτίας, αριθμός 12», στην οποία συμμετέχω με το διήγημα μου «Το στοίχημα» που ανήκει στο είδος της λογοτεχνίας Φαντασίας.
Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου, θα με συναντήσετε στα εξής ηλεκτρονικά μονοπάτια:
Facebookà https://www.facebook.com/sofia.krontira.9
και
στην ομάδα μου στο facebookà Σοφία Κορωνίδου-συγγραφέας
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Σε μια σκοτεινή περίοδο της ζωής μου, ψάχνοντας μια δημιουργική διέξοδο άρχισα να γράφω τις πρώτες αράδες και σύντομα ανακάλυψα την σημαντική ψυχοθεραπευτική ιδιότητα της συγγραφής.
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Το μυθιστόρημα μου είναι μια σάτιρα των ανθρωπίνων σχέσεων και όλων των ανόητων εμμονών που ταλανίζουν τους ανθρώπους του σήμερα, κυρίως εξαιτίας της συναισθηματικής ανασφάλειας που τους χαρακτηρίζει, καθώς και μια σκωπτική σκιαγράφηση του τεράστιου «χάσματος» που χωρίζει τους άντρες από τις γυναίκες και μπορεί να γεφυρωθεί μόνον με τον έρωτα.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Η ανταπόκριση είναι εξαιρετική παρά το γεγονός ότι είμαι νέα συγγραφέας και είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενη γι’ αυτό.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Περίπου όπως το συναίσθημα μιας μάνας που κρατάει πρώτη φορά στην αγκαλιά το νεογέννητο της. Τα έχω ζήσει και τα δύο, οπότε κάτι ξέρω.
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Σε κάποια σημεία πάρα πολύ. Ειδικά στον άναρχο τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Σαν ηρωίδα ταινίας δράσης. Είχα πολλή φαντασία, το ομολογώ.
7. Είστε ευαίσθητη;
Αρκετά. Συλλαμβάνω αμέσως τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω μου και συχνά τα απορροφώ. Γι’ αυτό το λόγο έχω γίνει πολύ επιλεκτική με τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι και όταν νιώθω πολύ κουρασμένη ψυχικά, «κατεβάζω παντζούρια» και δεν μιλάω σε κανέναν μέχρι να επανέλθω στα φυσιολογικά μου.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να πάθουν κακό οι άνθρωποι που αγαπώ.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Ακούω πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, αλλά προτιμώ τη ροκ τις περισσότερες φορές.
10.Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Να επιβιώνω κάνοντας πράγματα που αγαπώ και να ζω μια ζωή λιτή και γεμάτη καλούς φίλους, μάθηση και αληθινές ανθρώπινες στιγμές.
11.Τι σας στεναχωρεί ;
Η μικροψυχία και η ρηχότητα που κυριαρχεί στις μέρες μας.
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Απειθάρχητη, ανυπόμονη, παθιασμένη.
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Τη συγκίνηση που νιώθεις όταν αποχαιρετάς ένα καλό φίλο που φεύγει μακριά.
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Έχω έτοιμο ήδη ένα μυθιστόρημα, ένα που ψάχνει το τέλος του και αμέτρητες μικρές ιστορίες.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Τη χρησιμοποίησα σαν φάρμακο κατά της απελπισίας και της θλίψης στον πιο σκοτεινό καιρό της ζωής μου.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Προφανώς εννοείτε αυτά που έχουν εκδοθεί. «Έρωτας από την πρώτη μάχη» είναι το μυθιστόρημα μου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός και «Στοίχημα» είναι το όνομα της ιστορίας μου που περιλαμβάνεται στη συλλογή «Οδός Αμαρτίας αριθμός 12» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάτυπο.
17.Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Ότι αγαπώ σε ότι γράφω. Την γλυκιά αίσθηση της δημιουργίας.
18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Το πρώτο μου μυθιστόρημα, η αγαπημένη μου φίλη Αλεξάνδρα Καραμήτρου που πάντα με στηρίζει σε ότι τρελό κι αν βάλει ο νους μου.
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Ενθουσιάστηκαν και χάρηκαν ίσως και περισσότερο από μένα την ίδια.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Δίνω σημασία σε όλων των ειδών τις κριτικές, ειδικά σε όσες ξέρω ότι γίνονται καλοπροαίρετα γιατί σχεδόν πάντα αποδεικνύονται χρήσιμες.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Μία προσωρινή έξοδο από την καθημερινή ρουτίνα που πλακώνει τις ψυχές μας.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Το δεύτερο. Είχα στο νου το πώς ήθελα να εξελιχθεί η ιστορία μου όμως στο τέλος οι ήρωες μου απέκτησαν δική τους προσωπικότητα, χαρακτήρα και άποψη και με οδήγησαν εκείνοι στο δικό τους μονοπάτι.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Νομίζω ο ήρωας της ιστορίας αποφασίζει.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από τους ανθρώπους. Από τις φοβίες τους, τα πάθη τους, τις ανησυχίες τους, τις λαχτάρες, τη θλίψη και την απελπισία τους.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Δύσκολα μου βάζετε. Διαλέγω ένα από τα αγαπημένα μου, το «Παπάκι» του Άσιμου που το τραγουδούσα στην κόρη μου όταν ήταν μωρό για να κοιμάται.
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Στο χωριό της μάνας μου στον Άγιο Γεώργιο στην Εύβοια να ανοίγω το ξύλινο παντζούρι και ο καλοκαιρινός ήλιος να μπαίνει και να με θαμπώνει.
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Όταν γέννησα την κόρη μου. Το νόημα της ζωής μου.
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Έγινα άνθρωπος και παλεύω για να εξακολουθήσω να είμαι άνθρωπος. Από αυτήν την άποψη, ναι, έγινα αυτό που ονειρευόμουν να γίνω.
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Η ανάγκη να μετατρέψω την καλλιτεχνική μου φύση σε εμπορική ώστε να προωθήσω τη δουλειά μου.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Οικογένεια χωρίς δεύτερη σκέψη.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Για όλα όσα δεν έκανα γιατί πίστεψα ότι δεν ήμουν αρκετή ή ότι δεν ήταν σωστό απέναντι στους άλλους.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η τάση τους να κρίνουν τη ζωή των άλλων με βάση τις δικές τους επιθυμίες, επιλογές και αντιλήψεις.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Οτιδήποτε έχει μέσα του αλήθεια. Οτιδήποτε θα ανοίξει το μυαλό μου και θα μεγαλώσει την καρδιά μου.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Να μπορώ να βιοπορίζομαι από τη συγγραφή και μόνο.
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Είναι πάνω από ένας φυσικά. Όμως αν έπρεπε να διαλέξω θα διάλεγα πάντοτε τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Το ψέμα και την καταπίεση της προσωπικής μου ελευθερίας.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Να γράψω ένα βιβλίο!!!
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Διαβάζω πολύ, ακούω πολλή μουσική, βλέπω πολλές ταινίες και ονειρεύομαι πολύ.
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Πριν δυο μέρες, στην κηδεία ενός πολύ αγαπητού και καλού ανθρώπου. Του πατέρα δυο πολύ καλών μου φίλων.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Σήμερα το πρωί με μια από τις ατάκες της τρίχρονης κόρης μου.
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Τις περισσότερες ώρες μου παίρνω το τσάι μου στον κήπο ή απολαμβάνω ένα ποτήρι δροσερή σαμπάνια μέσα στο τζακούζι, εκτός βέβαια αν με ειδοποιήσουν να πολεμήσω τους κακούς και να σώσω την ανθρωπότητα. Α ναι! Κάποιες φορές πάω και την κόρη μου στο σχολείο.
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Τα ζυμαρικά, τους ανθρώπους με θετική ενέργεια και τον Κρίστοφ Βαλτς.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στα ζυμαρικά, στους ανθρώπους με θετική ενέργεια και στον Κρίστοφ Βαλτς.
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Ότι γράφω το φαντάζομαι πρώτα σαν κινηματογραφική ταινία που παίζει μέσα στο μυαλό μου.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Όχι. Προσπαθώ να ολοκληρώνω τις ιστορίες των ηρώων μου ως το τέλος του κάθε μυθιστορήματος.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Ότι τους ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου που ξόδεψαν ή σκοπεύουν να ξοδέψουν ένα κομμάτι του χρόνου τους να διαβάσουν τις ιστορίες μου.
47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
Απευθύνεται σε όλους τους τρελούς ρομαντικούς.
48. Εαν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
Πρόκειται για μια τρελή ερωτική ιστορία με ανατροπές και σουρεάλ χαρακτήρες.
49. Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδόσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Να το κάνουν αφού το λέει η ψυχή τους χωρίς κανέναν φόβο.
50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Έξι μήνες.
51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Οι ιστορίες των ανθρώπων που γνωρίζω μαζί με τις δικές μου εμπειρίες πάλευαν μέσα στο κεφάλι μου και απαιτούσαν να φανερωθούν.
52. Αν είχατε ενα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;
Σαν το κοιμητήριο των λησμονημένων βιβλίων του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν.
Να πιστεύει στη δουλειά μου, να θέλει πραγματικά να προωθήσει το βιβλίο μου και να είναι εκεί όταν χρειαστώ υποστήριξη.
Φαντάζομαι κακοτράχαλος και για εκδότες και για συγγραφείς.
Υπάρχει λογοτεχνία που σου προσφέρει και «λογοτεχνία» που απλά γεμίζει φύλλα χαρτιού. Ο καθένας, όπως και σε όλα στη ζωή, κάνει τις δικές του επιλογές αναφορικά με το τι θέλει να διαβάσει.
Χρειάζεται αρχικά να πιστέψει στον εαυτό του και στη δουλειά του. Δεν χρειάζεται να είναι γνωστός. Υπάρχει ένα τεράστιο κύμα νέων συγγραφέων που δεν είχαν καμία γνωριμία και όμως τα πήγαν εξαιρετικά. Υπάρχουν διάφορες λύσεις για να εκδώσει το πόνημα του και μπορεί να τις ανακαλύψει πανεύκολα και στο διαδίκτυο και παντού. Όμως όλα ξεκινούν από αυτό που είπα στην αρχή. Να πιστεύει στον εαυτό του και να αγαπά τη συγγραφή.
Η Τζένιφερ Λόρενς και ο Νικολάι Κοστέρ Βαλντώ. Ξέρω, είμαι πολύ φιλόδοξη.
Κέλλυ Στρατηγοπούλου
Απόφοιτος τμήματος Φιλοσοφικής Αθηνών.
Αγαπάει το διάβασμα,το θέατρο και τη ζωγραφική.
Γνωρίζει Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά.
Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την υποκριτική και τη συγγραφή βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου