Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε την ποιητική σας συλλογή;
Το είχα σκεφτεί πολλές φορές παλιότερα. Και φέτος το καλοκαίρι το τόλμησα ... Συμμετείχα ως τώρα σε πολλές ομαδικές ανθολογίες και έτσι ωρίμασε κι η σκέψη για την πρώτη μου ατομική συλλογή.
Μέσα από την ποιητική σας συλλογή θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Όταν γράφεις αρχικά αυτό γίνεται γιατί το έχεις ανάγκη. Όμως ναι, θέλω να περάσω και κάποια μηνύματα. Υπάρχει το κοινωνικό στοιχείο έντονα ακόμα και στα ερωτικά ποιήματα. Θα ήθελα οι άνθρωποι να νοιάζονται ο ένας για τον άλλον,να αγαπούν, να προσφέρουν. Να πάψει ο πόλεμος, να ‘ναι χαρούμενα όλα τα παιδιά του κόσμου. Και... Να ερωτευόμαστε.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Θεωρώ πολύ θετική και θερμή...
Θεωρώ πολύ θετική και θερμή...
Ποιο είναι το συναίσθημα ενός ποιητή που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Απερίγραπτα όμορφο συναίσθημα...
Απερίγραπτα όμορφο συναίσθημα...
Πόσο ταυτίζεστε με τα ποιήματα που έχετε γράψει
Γράφω μάλλον βιωματικά. Όπότε η ταύτιση είναι απόλυτη.
Γράφω μάλλον βιωματικά. Όπότε η ταύτιση είναι απόλυτη.
Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Κάπως έτσι όπως τελικά εξελίχτηκα... Βέβαια σαν παιδί πέρασα κι εγώ την φάση του: «θέλω να γίνω ήθοποιός», μα μου πέρασε γρήγορα. Να διδάσκω ήθελα,να γράφω, να έχω δυο παιδιά , να κάνω ταξίδια...
Είστε ευαίσθητη;
Ναι, πιστεύω ότι είμαι...
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Δεν το έχω σκεφτεί... Ανησυχώ, όπως όλοι οι γονείς νομίζω ,για τα παιδιά μου. Φόβος...Η μοναξιά; Ο πόνος; Ο πόλεμος; Όλα αυτά...
Ποιά μουσική σας αρέσει;
Ελληνική ροκ κι έντεχνη.
Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Να είμαστε όλοι καλά. Να γραφτούν κι άλλα πολλά τραγούδια με στίχο μου και να αγαπηθούν. Να κάνω ταξίδια μακρινά.. ή και κοντινα.. Να υπάρχει αγάπη.
Τι σας στεναχωρεί ;
Ο πόλεμος, η αδικία, η αχαριστία.
Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Η υπομονή, η δοτικότητα, η αισιοδοξία
Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Έχουν ηχογραφηθεί και περιμένω σύντομα να κυκλοφορήσουν τραγουδια μου. Ετοιμάζω καιρό τώρα μια συλλογή με διηγήματα και μια δεύτερη ποιητική συλλογή. Παίζω με την ιδέα να είναι βιβλίο με cd μαζί.
Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Δεν ξέρω ακριβώς. Κάπου εκεί στην εφηβεία μού χάρισαν ένα ημερολόγιο. Κι άρχισα να γράφω σχεδόν καθημερινά σκέψεις, προβληματισμούς, στίχους..
Πόσες ποιητικές συλλογές έχετε γράψει και ποιές είναι αυτές;
Το «Νυχτωσε πάλι κι είναι αργά» είναι η πρώτη μου ατομική ποιητική συλλογή , συμμετέχω όμως σε αρκετές ομαδικές ποιητικές συλλογές
Τι αγαπήσατε περισσότερο στην τελευταία σας ποιητική συλλογή;
Το πολύ προσωπικό στοιχείο. Είναι κάτι απόλυτα δικό μου. Τα συναισθήματά μου, οι φόβοι μου,ο πόνος κι η ελπίδα μου...
Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Σαν βιβλίο ; Γιατί κατά καιρούς μέρη του έχουν διαβάσει πολλοί φίλοι μου. Το βιβλίο το έστειλα αμέσως στον Άνεμο .
Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Χάρηκαν... Νομίζω το περίμεναν.
Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Χαίρομαι συγκρατημένα με τις θετικές.
Φυσικά στενοχωριέμαι λίγο με τις αρνητικές.
Μα αν δεν είναι κακόβουλες, τότε μου χρησιμεύουν, στο να βελτιωθώ .
Φυσικά στενοχωριέμαι λίγο με τις αρνητικές.
Μα αν δεν είναι κακόβουλες, τότε μου χρησιμεύουν, στο να βελτιωθώ .
Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Θέλω να πιστεύω ότι θα το διαβάσει ευχάριστα. Ίσως ταυτιστεί κάποιες φορές. Ελπίζω να προβληματιστεί. Εύχομαι να ταξιδεψει μαζί μου...
Από τι εμπνέεστε;
Από τον έρωτα, τη ζωή, τον άνθρωπο και τις πληγές του, την στιγμή... Το συναίσθημα .
Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Είναι πολλά.. Αυτή τη στιγμή ίσως πιο αγαπημένο μου το «πριν το τέλος» με τον Βασίλη.
Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Έχω πολλές... Μία αγαπημένη μου ανάμνηση είναι την τελευταία μας μέρα στη Γερμανία , επιστρέφαμε για πάντα, όλα πακεταρισμένα, λιγες ώρες πριν πάρουμε το τρένο για Ελλάδα λυπημένα εμείς τα παιδιά που χάναμε τους φίλους μας...Κι ο μπαμπάς μου με παίρνει να πάμε στα μαγαζιά να ψωνίσω. Πώς θα πάμε στη θάλασσα ,μου είπε..
Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
30.Αυγούστου το ’96. Γέμισε η αγκαλιά μου.Φώτισε η ζωή μου. Δυό ζευγάρια μάτια να με κοιτάνε. Τα δυο αγόρια μου. Τα διδυμάκια μου..
Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Όνειρα συνεχίζω να κάνω. Πραγματοποίησα κάποια. Είμαι ευχαριστημένη .Τι ονειρευόμουν να γίνω; Δενξέρω πια..Αλλάζουν τα όνειρα, αλλάζουν οι ανάγκες κι οι προτεραιότητες στη ζωή. Προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Ο χρόνος. Ποτέ δε μου φτάνει...
Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Αν όντως έμπαινε δίλλημα τότε οικογένεια... Ευτυχώς όμως δε χρειάστηκε ποτέ να αφήσω τη δουλειά μου.Και το γράψιμο δε γίνεται να το αφήσεις...
Για τι έχετε μετανιώσει;
Κάποια πράγματα ίσως έπρεπε να γίνουν κι άλλα όχι..Δεν μετανιώνω γιατί τη δεδομένη στιγμή έτσι ένιωσα, έτσι νόμιζα ότι πρέπει ,έτσι το θέλησα.
Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η υποκρισία.
Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Μυθιστορήματα, διηγήματα και ποίηση
Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Θα ‘θελα να τον κρατήσω κρυφό...
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας ή ποιητής;
Ποιητής ο Οδυσσέας Ελύτης,συγγραφέας ο Μενέλαος Λουντέμης
Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Την εκμετάλευση και τη βία
Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Να ταξιδεψω...Εχω ταξιδέψει αρκετά.. .Θέλω κι άλλο.
Έχετε κάποια χόμπι;
Διαβάζω πολύ. Βλέπω ταινίες.Πάω θέατρο..
Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Δε’ θα ‘θελα να αναφερθώ σ’ αυτό. Τον πόνο τον κρατάω για μένα.Κάποιες φορές - τις περισσότερες- γράφω τότε.
Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Παντα υπάρχει ένας λόγος να γελάσεις. Κάθε μέρα για κάτι μικρό. Κάτι χαριτωμένο που είπε ή έκανε ένα παιδί, ένα πείραγμα από πρόσωπο αγαπημένο, μια αστεία ατάκα.
Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Παλιότερα δούλευα πρωί κι απόγευμα. Εδώ και δυο χρόνια σταμάτησα την πρωινή δουλειά. Ξυπνάω κάπως αργά.Καφές,μαιηλ , ταχτοποιώ λίγο, μαγειρεύω κάτι, που και που γυμναστήριο... -όλο δικαιολογίες βρίσκω να το ακυρώσω-,φωτοτυπίες κι ό,τι αλλο χρειαζομαι για το μάθημα, φεύγω κι έρχομαι βράδυ. Καφές ,τα μαιηλ μου και συχνά πάω μετά σε κάποιο λάιβ .Αλλιώς κάποια ταινία, μουσική πάντα ότι κι αν κάνω,όλη μέρα.. και ....γράφω.
Τι λατρεύετε περισσότερο;
Τα παιδιά μου
Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στη σοκολάτα
Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Πως γράφω απ’ την καρδιά μου...
Θα θέλατε να μας στείλετε δύο ποιήματά σας σαν επίλογο αυτή της συνομιλίας;
Ναι,μεχαρά
Ασήμι αστέρι
Ενώ η νύχτα τραγουδά,
εγώ διαλέγω σιγαλιά,αχ, σιγαλιά,
και ταξιδεύω μόνη.
Με ένα σύννεφο λευκό
ντύνομαι σαν αερικό
μοναχικό.
Φορώ ασήμι αστέρι.
εγώ διαλέγω σιγαλιά,αχ, σιγαλιά,
και ταξιδεύω μόνη.
Με ένα σύννεφο λευκό
ντύνομαι σαν αερικό
μοναχικό.
Φορώ ασήμι αστέρι.
Οι άνθρωποι ζητούν πολλά,
αγάπη,έρωτα ,αγκαλιά,γλυκιά αγκαλιά,
κι εγώ έδωσα τα πάντα.
Ο χρόνος τρέχει σα νερό,
είμαι ψηλά, μακριά πετώ,
ακροβατώ.
Στιχάκι σε μπαλάντα.
αγάπη,έρωτα ,αγκαλιά,γλυκιά αγκαλιά,
κι εγώ έδωσα τα πάντα.
Ο χρόνος τρέχει σα νερό,
είμαι ψηλά, μακριά πετώ,
ακροβατώ.
Στιχάκι σε μπαλάντα.
Τα καλοκαίρια μου ζεστά
κι όλα τα όνειρα καυτά, σκέτη φωτιά,
μα η μοναξιά μαχαίρι.
Χειμώνα φέρνει στην ψυχή
μία ματιά που είναι ψυχρή
και σκοτεινή.
Αυτό ο καθείς το ξέρει.
κι όλα τα όνειρα καυτά, σκέτη φωτιά,
μα η μοναξιά μαχαίρι.
Χειμώνα φέρνει στην ψυχή
μία ματιά που είναι ψυχρή
και σκοτεινή.
Αυτό ο καθείς το ξέρει.
Τη θάλασσα που λαχταρώ,
το μαγικό της το βυθό, θα ονειρευτώ.
Ταξίδι στην ελπίδα.
Κοχύλι βάζω στα μαλλιά,
κοράλια στο λαιμό φιλιά,
γλυκά φιλιά,
και στο κορμί αρμύρα.
το μαγικό της το βυθό, θα ονειρευτώ.
Ταξίδι στην ελπίδα.
Κοχύλι βάζω στα μαλλιά,
κοράλια στο λαιμό φιλιά,
γλυκά φιλιά,
και στο κορμί αρμύρα.
Ξεφυλλίζεις χαρές
Φλογισμένες ματιές,
η οθόνη σβηστή,
το παράθυρο
κοιτάζει την πόλη.
Το ρολόι σταματά,
η σιωπή παγωνιά
και παράλληλοι
είναι οι δρόμοι.
η οθόνη σβηστή,
το παράθυρο
κοιτάζει την πόλη.
Το ρολόι σταματά,
η σιωπή παγωνιά
και παράλληλοι
είναι οι δρόμοι.
Κλείδωσες τις στιγμές.
ξεφυλλίζεις χαρές
σε παλιές αναμνήσεις.
Παίρνεις χρώμα ξανά
και τα γκρίζα όνειρα
με ελπίδα χρυσή
θα τα ντύσεις.
ξεφυλλίζεις χαρές
σε παλιές αναμνήσεις.
Παίρνεις χρώμα ξανά
και τα γκρίζα όνειρα
με ελπίδα χρυσή
θα τα ντύσεις.
Οι Κασσάνδρες πολλές
σου σκορπούν το μυαλό,
μα ο έρωτας είναι
η ουσία.
Μια βεντάλια κρατάς,
είν στενό το κελί,
χρώματα τρώει
η υγρασία.
σου σκορπούν το μυαλό,
μα ο έρωτας είναι
η ουσία.
Μια βεντάλια κρατάς,
είν στενό το κελί,
χρώματα τρώει
η υγρασία.
Αδιαφορία, μοναξιά,
σε καιρούς θλιβερούς,
το κορμί να διψά
για το χάδι.
Αγοράζεις βραδιές
μ’ ενοχή και ταμπού.
Έχεις χάσει το τρένο
και πάλι.
σε καιρούς θλιβερούς,
το κορμί να διψά
για το χάδι.
Αγοράζεις βραδιές
μ’ ενοχή και ταμπού.
Έχεις χάσει το τρένο
και πάλι.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Τρίτη 20 Νοεμβρίου στο Αθηναιων Πολιτεια στο Θησειο, στις 19.30
Ευχαριστώ πολύ το Books ‘nmore για την συνέντευξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου