Περίληψη
Μια φορά και ένα καιρό σε ένα βασίλειο μακρινό ζούσε ένας βασιλιάς εγωιστής και καλοφαγάς. Δεν αγαπούσε το λαό του, νοιαζόταν μόνο για τον εαυτό του. Σε μια φτωχική γωνία ζούσε ο κακόμοιρος Θωμάς. Είχε μια ατυχία τρομερή και τον βασιλιά έμοιαζε μόνο στη μορφή. Είχε πλούσια καρδιά, αλλά έλλειψη στα χρήματα και τα υλικά αγαθά.
Μια βραδιά μία νεραιδούλα θα εμφανιστεί και ένα ξόρκι θα αλλάξει δυο ζωές! Τι θα συμβεί από εκεί και πέρα; Η πολιτεία θα αποκτήσει επιτέλους ένα σωστό βασιλιά; Και ποιος θα είναι αυτός;
Ένα παραμύθι, που μέσα από την ποίηση και την διασκεδαστική αφήγηση, μαθαίνει στους μικρούς αναγνώστες να εκτιμούν και να σέβονται το συνάνθρωπο, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός του και την κοινωνική του θέση!
Μαθαίνει γρήγορα πολύ, πως μέσα στην φτώχεια μπορείς όμορφα να ζεις!
Αρχίζει τον κόσμο να αγαπά και τα αληθινά αισθήματα να εκτιμά!
Και ρωτάει τα παιδιά, που τόσο πολύ τα αγαπά:
-Πότε πάτε στο σχολείο, αφού σας βρίσκω όλο εδώ;
-Για όλα φταίει ο βασιλιάς,
που δεν έχουμε μάθει πολλά γράμματα και αριθμητική.
Τα λεφτά για τα σχολειά τα έκανε ρούχα και φαγητά.
Στα χρώματά μας τα διαφορετικά, οφείλεται αυτή η συμπεριφορά.
Βιογραφικό
Η Βούλα Παπατσιφλικιώτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και δραστηριοποιείτε μέχρι και σήμερα. Είναι Δημοσιογράφος (μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων και Συγγραφέων Τουρισμού Ελλάδος), Βρεφονηπιοκόμος και Θεραπεύτρια λόγου. Πραγματοποιεί συνεντεύξεις με εκπροσώπους της λογοτεχνίας για το “τοβιβλίο.net” και είναι συνεργάτιδα της μεγαλύτερης εφημερίδας των Ελλήνων της Αυστραλίας “Νέος Κόσμος”, γράφοντας άρθρα με θέματα σχετικά με τα παιδιά.
Ο χορός, η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής σύμφωνα με την Martha Graham, την συντροφεύει σε όλη, σχεδόν, την μέχρι τώρα ζωή της. Από μικρή της άρεσε να χορεύει. Το έβλεπε σαν ένα μέσο εκτόνωσης των συναισθημάτων της. Επίσης η λατρεία της για την παράδοση και την λαογραφία, συντέλεσε και αυτό το διάστημα μαθαίνει παραδοσιακούς χορούς, σε πολιτιστικό σύλλογο της πόλης της.
Συμμετέχει με κείμενά της στις συλλογές διηγημάτων «Θέρος και Θεριά» & «Οδός Αμαρτίας Αριθμός 12», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ανάτυπο. Τον Δεκέμβριο του 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο της παιδικό βιβλίο με τίτλο «Μάθε το Φόβο να νικάς!». Επίσης από τις εκδόσεις Ανάτυπο κυκλοφορεί το δεύτερο παιδικό της βιβλίο με τίτλο «Ποιος αξίζει να είναι Βασιλιάς;».
Τέλος είναι δημιουργός και διαχειρίστρια της καλλιτεχνικής σελίδας Duende-Art (http://duende-art.webnode.gr/).
1. Όταν ήσασταν μικρή σας διάβαζαν παραμύθια; Ποιο είναι το πρώτο παραμύθι που θυμάστε;
Έχω σαν έντονη ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων να πηγαίνουμε με την μητέρα και τον αδερφό μου στην γειτονική δημοτική βιβλιοθήκη και να δανειζόμαστε παραμύθια. Μαθαίναμε να αγαπάμε την ιστορία και να σεβόμαστε το βιβλίο. Φυσικά και το σπίτι μας ήταν και είναι γεμάτο από βιβλία.
Το πρώτο παραμύθι που θυμάμαι είναι η Κοκκινοσκουφίτσα.
2. Ποια είναι η λέξη ή φράση που λέτε πιο συχνά;
2. Ποια είναι η λέξη ή φράση που λέτε πιο συχνά;
Γιαβρί μου!
3. Τι σας κάνει να μην κοιμάστε το βράδυ;
3. Τι σας κάνει να μην κοιμάστε το βράδυ;
Τα «ευχαριστώ» και τα «σ’αγαπώ» που δεν πρόλαβα ή αμέλησα να πω.
4. Ποια φράση θα θέλατε να έχουν υπογραμμίσει ή αποτυπώσει, όλα τα παιδιά στο βιβλίο σας;
4. Ποια φράση θα θέλατε να έχουν υπογραμμίσει ή αποτυπώσει, όλα τα παιδιά στο βιβλίο σας;
Αρχίζει τον κόσμο να αγαπά και τα αληθινά αισθήματα να εκτιμά!
5. Διαδίκτυο και κονσόλες παιχνιδιών κατακτούν χώρο στη ζωή των παιδιών, με αφηγήσεις που έχουν σχέση με την ταχύτητα, τον περιορισμένο αριθμό ζωών, τον ανταγωνισμό. Ένας στο τέλος θα νικήσει. Πόσο τοξικό είναι αυτό;
Καλώς ή κακώς η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας. Η ταχύτητα και το ψηφιακό στοιχείο κερδίζουν όλο και περισσότερο χώρο στην καθημερινότητά την δικιά μας και των παιδιών μας. Τα παιδιά μας καλούνται να ανταπεξέλθουν σε μια μάχη που θα έχει μόνο ηττημένους. Το μυαλό, την σκέψη, την καρδιά τους. Τα αποτελέσματα αυτού του «παιχνιδιού» θα φανούν στην έφηβη-ενήλικη ηλικία τους, σε μια χρονική περίοδο που δεν μπορούμε να βοηθήσουμε και να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.
Καλό θα ήταν να «βάλουμε» στις ζωές τους το αληθινό, την Τέχνη, την μαγεία της λογοτεχνίας, την φαντασία, δημιουργικές ώρες με τους γονείς, την προσφορά και την αγάπη. Παν μέτρον άριστον!
6. Ποια είναι η αγωνία σας όταν ολοκληρώνετε μια ιστορία και πριν αρχίσετε την επόμενη;
Να μην παραλείψω κάποια από τα μηνύματα, που θέλω να περάσω στους μικρούς μου αναγνώστες. Και φυσικά να είναι η ιστορία όμορφες στιγμές για εκείνους!
7. Ποια εσωτερική επιταγή καλύπτετε μέσα από τα παραμύθια, που δεν τη βρήκατε σε κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος για να υπηρετήσετε;
7. Ποια εσωτερική επιταγή καλύπτετε μέσα από τα παραμύθια, που δεν τη βρήκατε σε κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος για να υπηρετήσετε;
Η επικοινωνία με το αύριο αυτού του κόσμου, τα παιδιά! Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου σου μπορείς να «γνωρίσεις» παιδικές ψυχούλες που δεν θα συναντούσες ποτέ στον δρόμο της ζωής σου!
8. Ο Ρώσος θεωρητικός Βλαντιμίρ Προπ έχει καταγράψει τις 31 λειτουργίες των παραμυθιών. Μία από αυτές είναι και ο μαγικός βοηθός που λαμβάνει ο ήρωας. Θεωρείτε ότι τα μαγικά μέσα είναι απαραίτητα για την εξέλιξη της ιστορίας;
8. Ο Ρώσος θεωρητικός Βλαντιμίρ Προπ έχει καταγράψει τις 31 λειτουργίες των παραμυθιών. Μία από αυτές είναι και ο μαγικός βοηθός που λαμβάνει ο ήρωας. Θεωρείτε ότι τα μαγικά μέσα είναι απαραίτητα για την εξέλιξη της ιστορίας;
Η μαγεία λείπει από τις ζωές των ενηλίκων και πρωταγωνιστεί στην καθημερινότητα των παιδιών. Δεν θα μπορούσαν οι σελίδες του παραμυθιού να μην είχαν αυτή την «χρυσόσκονη», που εξελίσσει την φαντασία και προσφέρει επιπλέον διασκέδαση!
9. Οι συγγραφείς των παραμυθιών, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν τα παιδιά;
9. Οι συγγραφείς των παραμυθιών, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν τα παιδιά;
Τα παιδιά είναι το αύριο αυτού του κόσμου, όταν το καταλάβουμε θα μπορέσουμε να ελπίζουμε ότι οι καλύτερες μέρες θα έρθουν. Οι συγγραφείς της παιδικής λογοτεχνίας έχουμε χρέος προς τους μικρούς μας αναγνώστες να τους δείξουμε, μέσα από τις ιστορίες μας, τον δρόμο για μια εξέλιξη ζωής γεμάτη με αξίες, γνώσεις και αρετές.
Το να είσαι συγγραφέας παραμυθιού δεν είναι επάγγελμα ούτε μέσω αναγνωσιμότητας, είναι λειτούργημα!
10. Το παραμύθι πώς οφείλει να προσεγγίζει την πραγματικότητα, μέσω της φαντασίας;
Μέσω της φαντασίας και του ρεαλισμού. Με λίγα λόγια έχοντας σαν μεταφορικό μέσω την ίδια την ζωή!
11. Τα παραμύθια μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο;
11. Τα παραμύθια μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο;
Κάθε παραμύθι επικοινωνεί στους μικρούς αναγνώστες τα μηνύματα που δύσκολα οι γλώσσες θα τα πούνε. Βάζει ένα μικρό λιθαράκι στο καλύτερο αύριο των παιδιών μας και όλου του κόσμου.
12. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Ένα ταξίδι είναι η ζωή μου, θα έχω για πάντα καράβι την πένα και τον χορό! Κύριος στόχος μου είναι να συνεχίζω να εξωτερικεύω όνειρα και επιθυμίες μέσα από τις δύο αυτές, μορφές της Τέχνης!
13. Tί θα λέγατε στον κόσμο ότι αντιπροσωπεύει η παιδική λογοτεχνία;
Έναν φάρο σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα συναισθημάτων!
14. Ποιο από τα βιβλία σας που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα σας "δυσκόλεψε" περισσότερο;
Κανένα, όλα έχουν βγει μέσα από την καρδιά μου και είναι λογοτεχνικά μου «παιδιά»!
15. Τί θα λέγατε στους μικρούς αναγνώστες σας που περνούν δύσκολα λόγω της γενικότερης οικονομικής και μάλλον κοινωνικής κρίσης;
Να ελπίζουν, όσο τα μάτια και να δακρύζουν να μην πάψουν ποτέ να κοιτάνε μπροστά.
16. Τί πιστεύετε για την εξέλιξη της τεχνολογίας (ebooks) και πόσο σας επηρεάζει;
Δεν γινόταν το βιβλίο να μείνει ανεπηρέαστο από την τεχνολογία. Προσωπικά προτιμώ την ανάγνωση ενός λογοτεχνικού έργου από έντυπη παρά από ψηφιακή μορφή. Παίρνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο, μπορείς να το ξεφυλλίζεις, επεξεργάζεσαι την βιβλιοδεσία του, βλέπεις την γραμματοσειρά του και είναι σαν να νιώθεις τον συγγραφέα να το γράφει, τον εικονογράφο να «ζωντανεύει» μέσα από τα σχέδια και τα χρώματα την ιστορία του και την αγωνία όλων των ατόμων που εργάζονται για να φτάσει ένα βιβλίο στα χέρια μας. Είναι η μαγεία που δυστυχώς χάνεται μέσα από την ψυχρή τεχνολογία.
Ευτυχώς στις μέρες μας οι συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας και οι γονείς συνεχίζουν να επενδύουν στην έντυπη μορφή ενός παραμυθιού. Επιθυμία μου είναι όλα μου τα έργα να έχουν το άρωμα του χαρτιού και της μελάνης.
17. Τί είναι αυτό που χάνουμε μεγαλώνοντας και η απώλεια του μας στερεί κάτι από τη ζωή;
Παύουμε να ονειρευόμαστε. Χανόμαστε στην γκρίζα καθημερινότητα, χωρίς την πολυχρωμία της φαντασίας και της ελπίδας. Φτάνουμε σε ένα σημείο που κοιτάμε χωρίς να βλέπουμε.
18. Τί είναι το πιο σημαντικό που σας έχουν μάθει τα παραμύθια;
Έμαθα να εκτιμώ τα μικρά και τα ασήμαντα πράγματα και γεγονότα της ζωής.
19. Ποιό ήταν το αγαπημένο σας παιχνίδι;
«Το μαντηλάκι πέρασε…». Έχει κίνηση και μελωδία.
20. Ποιά ανάγκη σας έκανε να αρχίσετε να γράφετε παραμύθια;
Να ανθίζουν όσο γίνεται περισσότερα παιδικά χαμόγελα γύρω μου.
21. Πώς μπορεί κάποιος να πιστέψει σήμερα στα παραμύθια, όταν όλα τον σπρώχνουν σ’ έναν ωμό ρεαλισμό; Όλοι μιλούν πια γι’ αυτόν το ρεαλισμό;
Όλοι κρύβουμε ένα παιδί βαθιά μέσα μας. Ας το ακούσουμε και θα μας δείξει τον δρόμο προς το φως, τη χαρά και την γαλήνη. Με λίγα λόγια προς το παραμύθι.
22. Γιατί τα παραμύθια πρέπει να έχουν πάντα ευτυχισμένο τέλος ή, έστω, ν’ αφήνουν ένα αίσθημα λύτρωσης;
Σκοπός του παραμυθιού είναι να εξελίξουμε τους αναγνώστες του. Το τέλος κάθε ιστορίας είναι η αρχή ή η συνέχεια της ζωής των παιδιών μας!
23. Αν η ελληνική κρίση ήταν παραμύθι, τι τίτλο θα είχε και πώς θα εξελισσόταν;
Θα έδινα την μορφή μιας μάγισσας στην κρίση χωρίς όμως πρόσωπο, γιατί στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε και από ποιους ξεκίνησε. Ο τίτλος θα ήταν «Το άδειο τσουκάλι». Η μάγισσα θα τρεφόταν με τις ελπίδες των ανθρώπων, ατόμων που θα ζητιάνευαν φαγητό και συναισθήματα. Ένα τσουκάλι ο πρωταγωνιστής που πάντα θα ήταν άδειο, όπως και τα λόγια αυτών που μας έφτασαν ως εδώ.
Συμπληρώστε τα παρακάτω...
Αταξίες, με πονηρά χαμόγελα.
Βαλίτσα γεμάτη όνειρα.
Γεννήθηκα στην ομορφότερη πόλη.
Δράκος είναι ο μεγαλύτερος φόβος μας.
Ελπίδα, το καλύτερο δώρο για τα παιδιά μας.
Ζαχαρωτά είναι οι όμορφες αναμνήσεις στις δύσκολες στιγμές.
Ήρωες, βρίσκονται ανάμεσά μας και τους βλέπουμε με τα μάτια της καρδιάς.
Θεός, η ουράνια δύναμη και παρηγοριά.
Ιστορία είναι μια σκέψη ή μια απόφαση που γίνεται λέξεις στο κιτάπι της ζωής.
Καθημερινότητα χωρίς ούτε ένα χαμόγελο δεν γίνεται!
Λάθη είναι οι πράξεις που όλοι κάνουμε, αλλά πρέπει πάντα να έχουμε την δύναμη να τα διορθώνουμε.
Μπαούλο, γεμάτο με μυστικά.
Ξαφνιάζομαι πάντα από τις παιδικές αντιδράσεις.
Παιχνίδια, στιγμές διασκέδασης μέσα στην ρουτίνα της καθημερινότητας.
Ρομπότ είναι οι άνθρωποι στις μέρες μας.
Σκοτάδι, η ζωή μου χωρίς το φως της αγάπης!
Ύπνος, η χαραμάδα της φαντασίας και της γαλήνης στις ζωές μας.
Φόβοι, αυτοί που μας κρατάνε δέσμιους στην γη.
Χαρτοπόλεμος, ένα παιχνίδι που μας ταξιδεύει νοερά στην παιδική μας ηλικία.
Ώρα να… σηκωθούμε από την απραγία μας για λίγες έστω στιγμές δράσεις.
Σχολείο, εκεί που η γνώση σμίγει με την φιλία.
Παιδιά, το μέλλον αυτού του κόσμου.
Παραμύθι, λογοτεχνικό έργο που εξάπτει την φαντασία διασκεδάζοντας ταυτόχρονα τους αναγνώστες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου