Βιογραφικό σημείωμα
Η Μακή (Γραμματική) Γιοκαρίνη γεννήθηκε στο ακριτικό νησί της Σάμου. Μέχρι τα 18 χρόνια έμενε εκεί ώσπου ήρθε η ώρα να αποχωριστεί το νησί και τους γονείς της για να σπουδάσει στην Πάτρα.
Η σχολή της, Τεχνολόγων Ηλεκτρολόγων στα ΤΕΙ της Πάτρας δεν ήταν κάτι που την γέμιζε, ήταν όμως μια λυτρωτική απόδραση στον έξω κόσμο, και ένα άνοιγμα στον χώρο της τέχνης που τόσο αγαπούσε.
Τελειώνοντας την σχολή της εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα για αρκετά χρόνια και κάποια χρόνια σαν μεταφράστρια αγγλικών μεταπτυχικών εργασιών. Παντρεύτηκε και είναι μητέρα μιας υπέροχης, όμορφης κόρης και συνάμα δυνατού ανθρώπου. Για πολλά χρόνια αφοσιώθηκε στην ανατροφή της ενώ παράλληλα τον ελεύθερο χρόνο της, εξέφραζε τον ψυχισμό της πάνω σε καμβάδες ζωγραφικής.
Βαδίζοντας για το δεύτερο μισό της ζωής, η έκφραση μέσω της ζωγραφικής δεν έμοιαζε αρκετή για να δείξει όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα σε μια γυναίκα στο πέρασμα του χρόνου.
Έτσι ξεκίνησε να εκφράζεται και μέσω μιας προσωπικής ιστοσελίδας στο διαδίκτυο, με μικρά πεζοποιήματα.
Και κάπου εκεί, σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής της, ακούγοντας μια ιστορία από μια φίλη, άρχισε να πλάθει μέσα στο μυαλό της ένα σκελετό να προσθέτει και να φαντάζεται πιθανότητες, που τελικά τυπώθηκαν σε μια ιστορία.
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Νομίζω ότι κανένας δεν αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο.
Τουλάχιστον δεν ξυπνάει μια μέρα και λέει : «Α! σήμερα τι έχουμε να κάνουμε; Ας ξεκινήσουμε ένα βιβλίο» Τα πράγματα τουλάχιστον για μένα ήρθαν εντελώς αβίαστα. Σε μια πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου, με την συντροφιά γυναικείας κουβέντας με μια φίλη για να ξεχνιέμαι, μια ιστορία που μου έλεγε, άρχισε να παίρνει πρώτα εικόνα μέσα στο μυαλό μου. Σαν κινηματογραφική ταινία, που ήθελα να την εμπλουτίσω με κάποιες πιθανότητες, με πολύ συναίσθημα και έτσι άρχισα να γράφω ένα παραμυθάκι, μου φάνηκε στην αρχή, και μετά άρχισε να γίνεται ένα παραμύθι για ενήλικες με πολύ συναίσθημα και πολλές εικόνες. Κι έγραφα, έγραφα…. Κι όταν διαβάστηκαν αποσπάσματα από κάποια πολύ κοντινά μου άτομα, είδα ότι ήθελαν κι άλλο, την συνέχεια, την ολοκλήρωση!
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
όποιος διαβάζει ένα βιβλίο παίρνει τα μηνύματα που του αναλογούν, αν είναι δεκτικός. Μηνύματα μπορούν να πάρουν και οι γυναίκες και οι άνδρες.
Ο σκοπός μου δεν είναι συγκεκριμένος. Αυτό που επεδίωξα ήταν να διαβάζεται ευχάριστα, χωρίς να γίνεται βαρετό, να ταξιδεύει ο αναγνώστης , να ταυτίζεται με κάποιους ήρωες πιθανόν, κι αν δεχθεί ορισμένα μηνύματα καλώς να τα δεχθεί και να προβληματιστεί.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Από την επόμενη μέρα της παρουσίασης του βιβλίου, τα μηνύματα αυτών που το ξεκίνησαν και είχαν προχωρήσει στην ανάγνωση ήταν τόσο ενθουσιώδη, που κάποια στιγμή πίστεψα ότι υπερέβαλαν. Τώρα που το τελείωσαν μου απαιτούν ένα δεύτερο βιβλίο. Χάρηκα πολύ.
Το πιο συγκινητικό όμως ήταν το τηλεφώνημα της πρώτης μου δασκάλας στο δημοτικό, που ξενύχτησε όλο το βράδυ γιατί δεν μπορούσε να σταματήσει. Τα λόγια της ήταν η μεγαλύτερη επιβράβευση για μένα
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Η πρώτη φορά που το έπιασα στα χέρια μου ήταν στην παρουσίαση του βιβλίου. Δεν το πολυκατάλαβα λόγω του άγχους για την εξέλιξη του γεγονότος.Το βράδυ όμως που ξάπλωσα, το πήρα και το ξεφύλλιζα, ρούφαγα την μυρωδιά του χαρτιού μέχρι που αποκοιμήθηκα. Ήταν μια οργασμική εμπειρία!
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Η πρώτη φορά που το έπιασα στα χέρια μου ήταν στην παρουσίαση του βιβλίου. Δεν το πολυκατάλαβα λόγω του άγχους για την εξέλιξη του γεγονότος.Το βράδυ όμως που ξάπλωσα, το πήρα και το ξεφύλλιζα, ρούφαγα την μυρωδιά του χαρτιού μέχρι που αποκοιμήθηκα. Ήταν μια οργασμική εμπειρία!
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Πιθανόν ασυνείδητα κάπου να υπάρχουν σημεία ταύτισης. Αλλά και ποια γυναίκα δεν θα βρει μέσα στις σελίδες του κομμάτια του εαυτού της;
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν με φανταζόμουν συγγραφέα!
Μαμά! Μια σωστή μαμά! Αυτό ήθελα πάντα. Και δευτερευόντως μια αναγνωρισμένη ζωγράφο. Μάλλον θα το περιμένω καιρό αυτό ακόμα!
7. Είστε ευαίσθητη;
Νομίζω ότι η ευαισθησία είναι το μεγαλύτερο ελάττωμά μου. Προσπαθώ να το γυρίσω σε προτέρημα με διάφορους τρόπους έκφρασης και να την εκτονώνω για να μην με πνίξει.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Δεν μ’ αρέσει να μιλάω για φόβους. Στη ζωή μου έχω φοβηθεί για πολλά πράγματα. Όμως σαν δεσπόζοντες στην πυραμίδα είναι:
Ο άσχημος θάνατος και η άδεια ζωή από αγάπη, δράση και συντροφικότητα.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Η μουσική είναι μία για μένα. Ακούω επιλεκτικά όλα τα είδη μουσικής. Από κλασική μέχρι και δημοτικά. Ανάλογα με την ώρα και την διάθεση. Με μια μικρή αδυναμία στην παλιά ροκ αλλά και στην σύγχρονη με εναλλακτική διάθεση.
10.Τι όνειρα έχετε για το μέλλον;
Μόνο να υπάρχει υγεία στους αγαπημένους μου και σε μένα. Τίποτα περισσότερο. Μου είναι αρκετό.
11.Τι σας στεναχωρεί;
Αυτά που με στεναχωρούν θα είναι περισσότερα σε αριθμό από τις ερωτήσεις σας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια όλο και σπανιότερα είμαι χαρούμενη. Και φαντάζομαι ότι δεν είμαι η μόνη σ’ αυτόν τον κόσμο που όλο και περισσότερο μας καταστρέφει το χαμόγελο. Οπότε ας τα παρακάμψουμε. Προχωράμε ……
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Για μένα μια λέξη: είμαι Αχαρακτήριστη! Ας με χαρακτηρίζουν όσοι με γνωρίζουν!
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Δεν γράφω ΤΕΛΟΣ. ‘Όπως θα διαπιστώσετε και στο βιβλίο μου δεν υπάρχει ουσιαστικό τέλος. Τίποτα δεν τελειώνει πραγματικά. ‘Όλα είναι ένας κύκλος στη ζωή. Μόνο ο θάνατος είναι ένα τέλος που έρχεται και σβήνει αυτόν τον κύκλο. Τον εξαφανίζει.
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Κάτι έχει ξεκινήσει να αχνοφαίνεται στον υπολογιστή μου, χρειάζεται λίγο χρόνο ακόμα για να μορφοποιηθεί, γιατί θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και θα διαδραματίζεται σε μεγάλο βάθος χρόνου.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Ξεκίνησα απελπιστικά τυχαία! Πρώτα με ένα μπλογκ το arxhpantos.blogspot όπου από μικρά ερεθίσματα της ζωής άρχισα να γράφω κάποια πεζοποιήματα.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Είναι το πρώτο μου βιβλίο «Ούτε κι η θάλασσα ξέρει» από τις εκδόσεις Αέναον που μου έκαναν την τιμή να το εκδόσουν και να χρησιμοποιηθεί σαν εξώφυλλο ένας πίνακάς μου.
17.Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Αυτό που αγάπησα περισσότερο, είναι ο εαυτός μου. Χρειαζόταν κι αυτός λίγη από την αγάπη μου.
18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Η φίλη μου που με βοήθησε στην διόρθωση
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Αντιδράσεις ενθουσιώδεις αλλά διάβασα στη ματιά και μια τεράστια έκπληξη.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Με χαρά και λύπη αντίστοιχα, όπως φαντάζομαι πρέπει να είναι το φυσιολογικό. Ειδικά όταν οι κριτικές προέρχονται από πρόσωπα που έχουν την αγάπη σου ή την εκτίμησή σου ή τον θαυμασμό σου τότε τα συναισθήματα θετικά ή αρνητικά έχουν μεγαλύτερη ένταση
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Προσφέρει ένα ευχάριστο χαλαρό ταξίδι στη ζωή κάποιου άλλου, ή ένα επίπονο ταξίδι στην ψυχή του αν εμβαθύνει περισσότερο, γιατί πιστεύω ότι αρκετοί αναγνώστες, άντρες και γυναίκες θα βρούν κάποια στοιχεία που θα ταυτιστούν και θα προβληματιστούν για συμπεριφορές και χειρισμούς.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας; Η ιστορία είχε ολοκληρωθεί στο μυαλό μου πριν αρχίσω την πληκτρολόγηση. Τώρα που το σκέφτομαι, βγήκε τόσο αβίαστα σαν τα δάχτυλά μου να έτρεχαν πάνω στο πληκτρολόγιο και να προηγούνταν της σκέψης.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Το τέλος το ορίζει ο κάθε αναγνώστης. Με την δική του εμπειρία. Με τα δικά του συναισθήματα. Με την δική του λογική.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από τις πολύπλοκες ανθρώπινες σχέσεις όσον αφορά το βιβλίο. Στο μπλογκ μου η έμπνευση έρχεται περισσότερο από ότι διεγείρει τις πέντε αισθήσεις.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Πολλά τα αγαπημένα τραγούδια, αλλά λόγω ηλικίας αυτό που ακούω έντονα τελευταία είναι το OLD and WISE των Alan Parsons Project
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Nα χορεύω ταγκό με τον πατέρα μου πατώντας τα μικρά πατουσάκια μου πάνω στα δικά του και να με καθοδηγεί. Πώς θα ήθελα να το ξαναζούσα!
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
‘Όταν μου έβαλαν πάνω στην κοιλιά μου την νεογέννητη κόρη μου στο μαιευτήριο
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Μέχρι στιγμής καλά τα πήγα. Νομίζω. Όμως ο άνθρωπος εξελίσσεται και κάτι που θεωρούσε τόσο σημαντικό σε νεανική ηλικία, ίσως να χάνει την αίγλη του και την θέση του να παίρνει κάτι άλλο. Δεν μένουμε ποτέ ίδιοι. Δεν ονειρευόμαστε συνέχεια τα ίδια όνειρα.
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Τα εμπόδια μάλλον με τρέφουν. Κι ότι τρώς το χωνεύεις κιολας και μετά ξεχνάς και τη γεύση του. Πάντως ο χρόνος ηρεμίας με δυσκόλεψε αρκετά.30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Οικογένεια και καριέρα. Κάποιοι τα συνδυάζουν εξίσου καλά. Εγώ διαλέγω ανθρώπους κι από τους δύο χώρους.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Δεν βρίσκω νόημα στην μετάνοια. Ότι κάνει καθένας τη στιγμή που το κάνει είναι σωστό. Η ανασκόπηση κι η μετάνοια δεν με αντιπροσωπεύουν.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η αδράνεια και η έπαρση.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Θα σας πω τι δεν μου αρέσει να διαβάζω. Ιστορία και ειδήσεις!
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Οι πόθοι για να μην χάνουν την έντασή τους και το νόημά τους πρέπει να παραμένουν κρυφοί. Τουλάχιστον μέχρι να πραγματοποιηθούν. Αν ποτέ πραγματοποιηθούν.
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας; Σ
τα πολύ γρήγορα και χωρίς brain storming, ο Χεμινγουέη
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Αν και γενικά πιστεύω ότι τίποτα δεν πρέπει να είναι ασυγχώρητο, ένα πράγμα που θεωρώ αδιανόητο είναι η αδιαφορία για τα θέλω του άλλου.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Να γίνω Μητέρα!
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Το χόμπι μου από την εφηβεία ήταν και παραμένει η ζωγραφική. Είναι μεγάλη ηδονή το ανακάτεμα των χρωμάτων και να μορφοποιούνται πάνω στον καμβά.
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Κάθε φορά που σκέφτομαι τους γονείς μου που έχασα πρόσφατα. Ήθελα να ανοίξω την πόρτα τους με το βιβλίο μου στο χέρι και να χωθώ στην αγκαλιά τους.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Δεν θυμάμαι. Γιατί ποτέ δεν σκέφτομαι ότι είναι η τελευταία φορά.
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Θεωρώ ότι είναι εντελώς αδιάφορη για να την περιγράψω. Παρόλα αυτά μόνο και μόνο για να αφυπνίσω και το αναγνωστικό κοινό για το θέμα των διατροφικών ιδιαιτεροτήτων, θα αναφέρω ότι το μεγαλύτερο μερίδιο του χρόνου μου αφιερώνεται στην σωστή χωρίς γλουτένη διατροφή του παιδιού μου. Είναι να μια ιδιαιτερότητα των ανθρώπων που δυστυχώς δεν πέφτει στην σφαιρα της «εξαργυρώσιμης» πολιτικής ορθότητας. Κι είναι ένας αγώνα δρόμου, χωρίς το νήμα του τερματισμού, γιατί η εύρεση των προϊόντων και η παρασκευή των γευμάτων κλπ είναι δύσκολη και χωρίς πάντα την απαραίτητη επιτυχία. Γιατί δεν υπάρχουν επιλογές φαγητού εκτός σπιτιού, που δυσκολεύει την ζωή των ανθρώπων με κοιλιοκάκη.
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Το παιδί μου.Πιστεύω ότι το καταλάβατε μέχρι τώρα.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Σε πολλά! Γενικά οι αντιστάσεις μου είναι αδύναμες!
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Το ούτε κι η θάλασσα ξέρει, όταν το έγραφα ήταν σαν να έβλεπα μπροστά μου μια ταινία. ‘Οπότε θα το ήθελα να το δώ στην οθόνη, να ζωντανεύει η Ιοκάστη και να περιπλανιέται στην Νέα Υόρκη και στην Φλωρεντία, όπως περιγράφω και στο βιβλίο
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Προς το παρόν οι ήρωες του βιβλίου κούρνιασαν στις σελίδες του. Θα πρέπει να έχουν να πούν κάτι στο μέλλον για να μεταπηδήσουν σε μια νέα ιστορία. Αν το κάνω αυτό, θα είναι μεγάλη ανατροπή για μένα, που πιστεύω οτι το παρελθόν δεν ξαναζωντανεύει. Θα σας πω όμως ότι λατρεύω και τις ανατροπές!
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Δεν θεωρώ ότι πρέπει να ξέρει κάτι παραπάνω για μένα. Ηδη ειπώθηκαν αρκετά.
47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό; Σε ανοιχτόμυαλους ανθρώπους στοχεύει.
48. Εαν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται; Δεν έχει ολοκληρωθεί. Αλλά θα είναι κάτι διαφορετικό από το πρώτο
49. Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδόσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Να προσέξουν καταρχήν το προϊόν τους. Να πιστέψουν σ΄αυτό. Επειτα να αναζητήσουν έναν εκδοτικό οίκο που να πιστέψει με τη σειρά του στη δυνατότητά τους, να σταθεί δίπλα τους, να τους συμβουλεύσει και να τους στηρίξει σ’αυτή την μεγάλη έκθεση του εαυτού τους.
50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Το τελικό αποτέλεσμα βγήκε σε 10 μήνες.
51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Θα γελάσετε αλλά ήταν ένα κουτσομπολιό που με ιντριγκαρε και η αδυναμία μου να βγαίνω για λίγο καιρό από το σπίτι.
52. Αν είχατε ενα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;
Ένα μεγάλο σαλόνι με άνετους καναπέδες. Οι τοίχοι ντυμένοι με απειρα βιβλία
Συνέπεια, υποστήριξη, ποιότητα. Αυτά που βρήκα στον εκδοτικό οίκο Αέναον κι εγώ και συμπορεύομαι μαζί του.
54. Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;
Θεωρώ ότι δίνονται ευκαιρίες σε νέους συγγραφείς να ακουστούν ευρύτερα. Αρα γενικά μόνο καλό βλέπω.
Δεν θα δώσω ορισμό της λογοτεχνίας. Ούτε θα μπώ στη διαδικασία καλής η κακής λογοτεχνίας. Ο συγγραφέας παρουσιάζει με τον τρόπο του τις σκέψεις του και αν αυτός ο τρόπος συναντά τον ψυχισμό του αναγνώστη και τον αγγίζει, γίνεται αποδεκτός ή και αγαπητός. Δεν είναι δυνατόν να συγκλίνουν όλοι οι άνθρωποι στην ίδια ψυχή. Είναι μια έντυπη μορφή της ζωής όπου ο καθένας επιλέγει τι θέλει να τον πλαισιώνει στην πορεία του και τι αποβάλει δια παντώς
56. Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά; Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία βιβλίου που έγραψε έτσι αυτόβουλα, ίσως και με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;
Αρκετά δύσκολο νομίζω. Η σωστή καθοδήγηση από τους σωστούς ανθρώπους είναι πολύ σημαντική γιατί ανοίγει πόρτες. Αλλά ο παράγων τύχη είναι παρών σε πολλές περιπτώσεις όπως και στη δική μου με τον εκδοτικό μου οίκο ΑΕΝΑΟΝ που μέσα από τον διαγωνισμό του και μιας διάκρισης που έτυχα μου έκανε την τιμή να με συμπεριλάβει στο δυναμικό του και να εκδώσει το μυθιστόρημά μου .
57. Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
Δεν θα τολμήσω να ονομάσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου