Δυο λόγια για το βιβλίο
Μια συλλογή δεκαπέντε διηγημάτων με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές του παρελθόντος Ιουλίου. Μέσα από τις αφηγήσεις της, η συγγραφέας επιχειρεί να οξύνει την αίσθηση ευθύνης τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο, να υπογραμμίσει την αίσθηση δικαίου, να βοηθήσει σε μια κατάδυση αυτογνωσίας ώστε να αποφύγουμε -όσο είναι δυνατό- μελλοντικές συμφορές.
Παρά το ζόφο των πραγματικών γεγονότων που λειτουργούν ως αφετηρία, στο έργο δεν υπερισχύει το σκοτάδι αλλά το φως, η αγάπη για τη ζωή, ο έρωτας, η φιλία, η στοργή, η αλληλεγγύη, ο ηρωισμός, η ανιδιοτέλεια, ο αλτρουισμός των εθελοντών και καθημερινών ανθρώπων της βιοπάλης. Μέσα από τη Φωτιά, ξεπηδά η Ελπίδα.
Δυο λόγια για τη συγγραφέα
Η Νούλη Τσαγκαράκη γεννήθηκε στη Δράμα, μεγάλωσε στην Αττική, σπούδασε στην Αγγλία, έζησε στην Πάτρα και τελικά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Λάτρης της ζωής και των ταξιδιών, των προκλήσεων και των εξερευνήσεων, συνεχίζει, με τη νέα συλλογή διηγημάτων της, την ενασχόληση της με τα κοινωνικά θέματα, προσπαθώντας να φωτίσει τα προβλήματα που απορρέουν από την μετατόπιση αξιών που έχει σημειωθεί, και τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τους συνανθρώπους μας και με το περιβάλλον εν προκειμένω, φιλοδοξώντας να συμβάλει στην ουσιαστική αναβάθμιση της καθημερινότητας που βιώνουμε.
l Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
l Αφορμή γι’ αυτό το βιβλίο υπήρξαν οι φονικές πυρκαγιές του περσινού Ιουλίου κι ένα αναπάντητο «γιατί;», που προέκυψε μέσα από την οδυνηρή επανάληψη ανάλογων τραγικών καταστάσεων.
l Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
l Ασφαλώς! Καθώς η ματιά μου επικεντρώνεται πάντα σε κοινωνικά θέματα, αυτό που ουσιαστικά επιδιώκω είναι να μοιραστώ με τους αναγνώστες έναν προβληματισμό γύρω από το σύγχρονο τρόπο ζωής
l Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
l Θετικότατη θα έλεγα! Κι επειδή τα βιβλία μου περιέχουν πολύ συναίσθημα, μου κάνει εντύπωση το πώς και το πόσο ανταποκρίνονται και το επιζητούν οι αναγνώστες
l Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
l Συγκίνηση κυρίως, κρατάς στα χέρια σου το όνειρο σου υλοποιημένο!
l Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
l Επειδή εγώ γράφω διηγήματα, δεν υπάρχει ένας κεντρικός ήρωας όπως συμβαίνει στα μυθιστορήματα. Ωστόσο, στους πολλούς μικρούς ήρωες και ηρωίδες μου υπάρχουν σίγουρα κομμάτια δικά μου, όπως υπάρχουν και κομμάτια άλλων ανθρώπων που έχω γνωρίσει και συναναστραφεί.
l Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
l Όπως ακριβώς είμαι τώρα, έπρεπε όμως να διανύσω μια μεγάλη διαδρομή για να φτάσω ως εδώ
l Είστε ευαίσθητη;
l Πολύ!
l Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
l Γενικώς δεν διακατέχομαι από φοβίες, αν όμως πρέπει να δώσω μια απάντηση οπωσδήποτε, θα έλεγα ότι φροντίζω να μην έχω απωθημένα.
l Ποιά μουσική σας αρέσει;
l Οι προτιμήσεις μου διαχρονικά άλλαζαν, καθώς σμιλευόμουν απ’ το χρόνο. Σήμερα έχω επιστρέψει δυνατά στο ελληνικό έντεχνο και την έθνικ μουσική
l Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
l Να επικοινωνήσω -σε όσο δυνατόν μεγαλύτερη βάση- τον προβληματισμό μου γύρω από τα θέματα που εγκλωβίζουν το σύγχρονο άνθρωπο
l Τι σας στεναχωρεί ;
l Το «εμείς» όταν παραχωρεί τη θέση του σε διογκωμένα «εγώ»
l Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
l Κοινωνικότητα, αισιοδοξία, αγάπη για τη ζωή
l Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
l Ικανοποιημένη!
l Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
l Είναι σαν να με ρωτάτε αν εξακολουθώ να αναπνέω… Ναι, αναπνέω αχόρταγα
l Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
l Από όσο έχω αναλύσει τον εαυτό μου, η ανάγκη να «φωτίζω» και να «διορθώνω» τα κακώς κείμενα του μικρόκοσμου μου, μ’ έσπρωχνε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι και σήμερα.
l Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
l Έχω εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων μέχρι στιγμής. Το «Ένας από μας», που αφορούσε την οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό και την τρομοκρατία, και «Της Φωτιάς και της Ελπίδας», μια «καυτή» και συνάμα λυτρωτική ματιά γόνιμου προβληματισμού πάνω στο σύγχρονο Έλληνα και τις διαφορετικές πτυχές συμπεριφοράς και δράσης του
l Τιαγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
l Τις αντιδράσεις του κόσμου. Των πληγέντων καταρχήν, που ένιωσαν την ανάγκη να εξωτερικευθούν επικοινωνώντας τον πόνο τους, των εθελοντών πυροσβεστών κατά δεύτερον, που αγκάλιασαν εμένα και το βιβλίο μου και είναι παρόντες σε κάθε του παρουσίαση, και του απλών, καθημερινών ανθρώπων για την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση που εκδηλώνουν
l Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
l Λόγω της ιδιαιτερότητας του θέματος και του πρόσφατου των γεγονότων, διατηρούσα πολλούς ενδοιασμούς για το έργο μου, έτσι αναζήτησα έναν άνθρωπο καταξιωμένο με πολυετή πείρα. Ο συγγραφέας και κριτικός Κωνσταντίνος Μπούρας, ήταν ο πρώτος που το διάβασε και η παρότρυνση του «προχώρα», έγινε η αφορμή για την εκδοτική του υλοποίηση
l Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
l Την πρώτη φορά ξαφνιάστηκαν και ενθουσιάστηκαν ταυτόχρονα
l Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
l Αρνητικές ή θετικές είναι πάντα καλοδεχούμενες
l Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
l Μια «άλλη, διαφορετική» ματιά σε ότι συμβαίνει γύρω μας. Μια πνοή ανθρωπιάς, μια αναφορά στις πραγματικές αξίες της ζωής και στην ομορφιά της καθημερινότητας που μας διαφεύγει. Μια υπενθύμιση πως «εγώ» είμαι ο εν δυνάμει «άλλος»
l Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
l Άφησα ελεύθερο τον εαυτό μου να εκφράσει όλα όσα αισθάνθηκε με αφετηρία τα πραγματικά γεγονότα
l Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
l Η δυναμική του ήρωα επηρεάζει, αλλά ο τελικός κριτής είμαι εγώ
l Από τι εμπνέεστε;
l Από όσα συμβαίνουν γύρω μου
l Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
l «What a wonderful world», του Λούις Άρμστρονγκ
l Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
l Το παιχνίδι στην αλάνα
l Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
l Υπήρξαν πολλές, γι’ αυτό και δεν θέλω ν’ αναφερθώ σε κάποια συγκεκριμένη, θα αδικούσα τις υπόλοιπες
l Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
l Εν πολλοίς ναι, και δουλεύω για να συμπληρώσω ό,τι υπολείπεται
l Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
l Τα εμπόδια έχουν πάντα κάτι να μας διδάξουν και δεν στέκομαι περισσότερο σ’ αυτά από όσο χρειάζεται προκειμένου να ξεπεραστούν
l Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
l Είχα κάνει οικογένεια πολύ πριν το γράψιμο γίνει η κύρια ασχολία μου με κι έτσι -ευτυχώς- δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσω κανένα το δίλημμα
l Για τι έχετε μετανιώσει;
l Για τίποτα. Έζησα και ζω σύμφωνα με αυτό που είμαι. Με τα σωστά και με τα λάθη μου, τα οποία δεν αποκηρύσσω, επειδή πιστεύω πως τα λάθη μας βοηθούν να συνειδητοποιούμε πότε και γιατί ξεφεύγουμε από το κέντρο μας, από τον άξονα μας
l Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
l Η υποκρισία, το να προσποιούνται κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι
l Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
l Ότι εμπλουτίζει τη γνώση και διευρύνει τη σκέψη
l Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
l Έχω επίγνωση πως είναι καθαρά ουτοπικός, οπότε…
l Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
l Θα αδικούσα πολλούς αν ανέφερα ένα μόνο όνομα
l Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
l Δεν έχω παρά μόνο ένα, το ψέμα, κι αυτό επειδή ουσιαστικά καταργεί τη σχέση. Όπου απουσιάζει η εμπιστοσύνη, δεν νοείται σχέση
l Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
l Αυτό που βιώνω τώρα, να μοιράζομαι δηλαδή όσα σκέφτομαι και γράφω
l Έχετε κάποια χόμπι;
l Πολλά χόμπι κι ελάχιστο χρόνο
l Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
l Γενικώς κλαίω εύκολα, είτε από χαρά είτε από λύπη
l Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
l Δεν θυμάμαι μέρα που να πέρασε χωρίς να γελάσω
l Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
l Καμιά μέρα σχεδόν δεν είναι ίδια με την άλλη, αφού έχω το προνόμιο να ζω σύμφωνα με τα αισθήματα και τις διαθέσεις μου. Έτσι μπορεί να καθηλωθώ για ατελείωτες ώρες μπροστά στο πληκτρολόγιο, να πάω εκδρομή, να δω φίλους, ή απλά να τεμπελιάσω…
l Τι λατρεύετε περισσότερο;
l Πολλά πράγματα! Τους γνήσιους, καθαρούς ανθρώπους, τη φύση, τη θάλασσα… Για να συμπυκνώσω, τη ζωή την ίδια με ό,τι αυτή κουβαλά!
l Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
l Έχω χρόνια που έχω παραιτηθεί από την προσπάθεια ν’ αντιστέκομαι. Δεν βλέπω πλέον το λόγο να πηγαίνω κόντρα στον εαυτό μου και στα θέλω του
l Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
l Το αστείο είναι πως τη σκέψη αυτή μου την υπέβαλλαν οι τρίτοι, με το να μου επαναλαμβάνουν πως γράφω «κινηματογραφικά».
l Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
l Όπως προείπα, κι επειδή γράφω διηγήματα, οι χαρακτήρες είναι πολλοί κι υπηρετούν συνήθως τον επιλεγμένο θεματολογικό κορμό, οπότε είναι δύσκολο να ξαναχρησιμοποιηθούν
l Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
l Τόσα είπα, τι άλλο!
l Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
l Στους κοινωνικά ευαίσθητους, σε όσους αναζητούν, προβληματίζονται, δεν βολεύονται εύκολα, δεν αρκούνται
l Εαν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
l Το επόμενο βιβλίο μου πραγματεύεται τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες της ελληνικής οικογένειας. Για να διορθώσουμε κάτι πρέπει πρώτα να τολμήσουμε να κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια κι αυτό θα προσπαθήσω για άλλη μια φορά να πετύχω
l Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδόσουν το πρώτο τους βιβλίο;
l Να μην σκέφτονται, να δράσουν. Και ν’ ακούν τις συμβουλές όσων έχουν προηγηθεί.
l Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
l Το συγκεκριμένο, επειδή γράφτηκε κάτω από την επίδραση των γεγονότων και μιας συναισθηματικής και νοητικής πλημμυρίδας, μου πήρε ένα μήνα ακριβώς
l Τι ήταν αυτό όμως πουσας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
l Ως ερέθισμα λειτουργεί για μένα η ανάγκη να μένουμε σταθεροί στην ουσία και την αλήθεια των διαφόρων πτυχών της ζωής
l Αν είχατε ενα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;
l Όσο παράδοξο κι αν φανεί, νομίζω πως δεν θα ‘θελα να είχα ένα βιβλιοπωλείο. Αν ήταν στο χέρι μου θα τα χάριζα τα βιβλία, δεν θα τα πουλούσα
l Πείτε μας 3 πράγματα που θέλετε από εναν εκδοτικό οίκο.
l Σεβασμό στο συγγραφέα και το έργο του, ποιότητα, και οργανωμένο σχεδιασμό προώθησης
l Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;
l Απογοητευτικός θα έλεγα
l Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;
l Η λογοτεχνία μορφώνει, εξυψώνει, προβληματίζει, δίνει διεξόδους, βοηθά τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του και τον κόσμο που τον περιβάλλει. Μπορεί και να τον διασκεδάζει, αποφεύγοντας όμως τετριμμένους, ψεύτικους κι επιφανειακούς τρόπους. Οτιδήποτε άλλο γράφεται και κυκλοφορεί, ακόμα κι αν έχει μεγάλη απήχηση, (όπως η επονομαζόμενη ροζ λογοτεχνία λόγου χάρη), δεν αποτελεί λογοτεχνία κι επομένως το δίλημμα καλή ή κακή είναι για μένα ανύπαρκτο. Η λογοτεχνία, με ό,τι ορίζει η λέξη, μόνο καλή μπορεί να είναι
l Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά; Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία βιβλίου που έγραψε έτσι αυτόβουλα, ίσως και με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;
l Το να κυκλοφορήσεις ένα βιβλίο είναι σχετικά εύκολο, η προώθηση του είναι το δύσκολο, το να φτάσει στα χέρια του αναγνώστη για να διαπιστώσεις -εσύ ο ίδιος- αν τελικά έχεις κάτι να πεις που τον ενδιαφέρει. Για να κάνεις την πορεία σου χρειάζονται, δυστυχώς, γνωριμίες. Αν δεν τις διαθέτεις πρέπει να οπλιστείς με αποφασιστικότητα, υπομονή, επιμονή και πίστη στον εαυτό σου. Με θλίβει πάντως η διαπίστωση πως υπάρχουν βιβλία-διαμάντια, άγνωστα στο πλατύ κοινό, και άλλα, ανούσια, με εξαιρετικά μεγάλες πωλήσεις.
l Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
l Όπως ξαναείπα, είναι διηγήματα, επομένως είναι πολλοί οι ήρωες
Με εκτίμηση,
Νούλη Τσαγκαράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου