Διαβάστε τη συνέντευξη της ποιήτριας και συγγραφέως Πόπης Αρωνιάδα

Γυναίκες. Ορατές και αόρατες πτυχές της ζωής τους. Αληθινές ιστορίες από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα. Ρόλοι, βιώματα, επιλογές, ηλικίες. Γυναίκες δυνατές που πάλεψαν και γύρεψαν, πήραν κι έδωσαν, κυρίως έδωσαν αγάπη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Πόπη Αρωνιάδα γεννήθηκε στο Λημέρι Ευρυτανίας.

Η πρώτη της επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους  έγινε το  1985. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και  του  Κύκλο Ποιητών.  Έχει δημοσιεύσει  στα περιοδικά: «Πνευματική Ζωή», «Υφος», «Δέκατα» και  «Ποιητικά». Κατέκτησε  το 2ο βραβείο στον 30o Παγκόσμιο Διαγωνισμό ποίησης Premio Nosside 2014 στο Reggio Calabria της Ιταλίας.

   Έχει εκδώσει  πέντε  ποιητικές συλλογές. «Ωμό Φως»,«Μυσταγωγία»  «Στεναγμοί Ανατολής» συλλογή από Χαϊκού  εκδόσεις ‘Τα ποιήματα των φίλων’, «Ιστοί βαθιάς αλήθειας» εκδόσεις Γαβριηλίδη,  «Ουλές/Scars» δίγλωσσο, μετάφραση από την Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ,  εκδόσεις «Το Ροδακιό»  2016.

Το βιβλίο «Ουλές/Scars» βρέθηκε στην δεκάδα των βραβείων Public από τους αναγνώστες.

 Το πρώτο της μυθιστόρημα  με τίτλο «Οι Δίδυμες» εκδόσεις  «Το Ροδακιό» κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2018

Πόπη Αρωνιάδα - Οι Δίδυμες

Η παρουσίαση του μυθιστορήματος έγινε στις 26 Μαρτίου 2018 στον Ιανο

Δείτε Εδω όλη την παρουσίαση.

1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;

     Από παιδί παρατηρούσα τα πάντα βαθιά, άκουγα και κατέγραφα, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα  αντιλαμβανόμουν και μια άλλη τους διάσταση. Αυτό στην πορεία γινόταν ποίημα ή έστω προσπάθεια για ποίηση. Για να χαρακτηριστεί κανείς ποιητής ή συγγραφέας, χρειάζεται χρόνος και καθολική αποδοχή. Ωστόσο έβγαλα τέσσερις ποιητικές συλλογές. Όμως υπήρχε υλικό μέσα μου που με πλημμύριζε και δεν μπορούσε ν’ αποδοθεί με τον συμπυκνωμένο τρόπο γραφής του ποιήματος , έτσι δούλεψα για δύο χρόνια περίπου, μέχρι να προκύψουν  «Οι Δίδυμες».

2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;

    Θεωρώ πως ο σκοπός της ύπαρξης κάθε βιβλίου είναι να δώσει μηνύματα, να γίνει αιτία σκέψης και εμβάθυνσης. Η δική μου προσπάθεια αφορά την ελληνίδα γυναίκα,  ν’ αγγίξω όλες τις πτυχές της διαμορφωμένης ύπαρξής της από το συγκεκριμένο κοινωνικό καθεστώς, τα ήθη και τα έθιμα. Συμπονώ βαθιά, κατανοώ και αγαπώ τις γυναίκες. Οι ηρωίδες μου είναι από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα. Η κύρια ηρωίδα η Ελευθερία έχει αναπόφευκτα και πολλά γεγονότα της δικής μου ζωής. Έτσι διαβάζοντας μια γυναίκα αυτό το βιβλίο, θα βρει αναμφίβολα στοιχεία δικών της καταστάσεων και απαντήσεις. Ένας άνδρας, διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, θα μάθει τι μπορεί  να πληγώσει βαθιά μια γυναίκα και να το αποφύγει.

3.  Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;

       Όπως όλοι ξέρουμε η χώρα μας διανύει μια περίοδο βαθειάς  κρίσης. Το βιβλίο είναι από τα πρώτα πράγματα που δεν στηρίχτηκε και είναι σε ύφεση. Παρ’ όλα αυτά  μπήκε στα ευπώλητα της εφημερίδας «Βήμα» από την αρχή της κυκλοφορίας του. Ασχολήθηκαν επίσης αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά και γενικά στο email μου παίρνω θετικές κριτικές και σχόλια. Πέραν τούτου όλοι ξέρουμε πως οι δημιουργοί στην Ελλάδα δεν βγάζουν ούτε καν τα έξοδά τους.  

   

4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα  που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

        Κάθε βιβλίο είναι μια γέννα, άλλη πιο εύκολη κι άλλη πιο δύσκολη. Έζησα τεράστια συγκίνηση ειδικά όταν έπιασα στα χέρια  το πρώτο μου βιβλίο. Άνοιξα το μύρισα, το φίλησα και το κράτησα πολύ ώρα αγκαλιά στο μέρος της καρδιάς. Επίσης όταν είδα τις Δίδυμες στην βιτρίνα του Ιανού πριν την παρουσίαση του εκεί, τα μάτια μου βούρκωσαν από συγκίνηση και υπερηφάνεια.

5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;

   Λίγο πολύ όλες οι ηρωίδες μου έχουν κομμάτια της εμπειρίας μου, μέσα από αυτά δημιουργώ τις επιλογές των αντιδράσεων τους. Αναφέρονται γεγονότα και καταστάσεις σύμφωνα με την δική μου αντίληψη. Η κύρια, όμως, ηρωίδα μου η Ελευθερία, κινείται στα πλαίσια της δικής μου ζωής, της δικής μου προσωπικότητας.

6.  Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;

    Η μάνα μου μ’ έλεγε πολλές φορές αερικό, ανησυχούσε αν ποτέ καταφέρω να πατήσω στη γη. Παρότι μεγάλωσα σ’ έχω φτωχό ορεινό χωριό χωρίς παραστάσεις, ενημέρωση, βιβλία, πέραν των σχολικών, είχα τεράστια φαντασία. Ήθελα να γίνω μπαλαρίνα. Έπεσε κάποτε στα χέρια μου ένα παλιό περιοδικό που είχε αφιέρωμα σε κάποιο μπαλέτο. Καθόμουν με τις ώρες και προσπαθούσα να μιμηθώ τις μπαλαρίνες. Αργότερα με φανταζόμουν ηθοποιό σε σκηνή μ’ ένα μεγάλο κοινό από κάτω να με χειροκροτεί.  Τελικά, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε.

7. Είστε ευαίσθητη;

              Όλοι ήμαστε απ’ όλα. Όμως δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ευαίσθητο άτομο.  Επειδή είχα μια δύσκολη ζωή σκλήρυνα αρκετά. Είμαι ορθολογίστρια, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχω κι ευαίσθητες χορδές και στιγμές.

8.  Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι η αρρώστια κι όχι τόσο για μένα, όσο για τους ανθρώπους που αγαπώ και κυρίως για το παιδί μου. Ξέρω τι σημαίνει, γιατί πάλεψα σκληρά με τον καρκίνο του πνεύμονα, τώρα είμαστε σε ανακωχή. Ποτέ δεν τελειώνεις μαζί του αν κάνει την αρχή…. Ελπίζω να παραμείνουμε έτσι για αρκετά ακόμα χρόνια.

9. Ποιά μουσική σας αρέσει;

Μου αρέσει η μουσική του πόνου. Λατρεύω την μπλουζ, τα ρεμπέτικα, τα ηπειρώτικα σε καλές εκτελέσεις, όμως χαλαρώνω με ορχηστρική απαλή μουσική.

10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;

Εκτός από το να είμαι καλά εγώ και η οικογένειά μου, το όνειρό μου είναι να μην στερέψω ποτέ από έμπνευση και να γράψω πολλά ακόμα βιβλία.

11. Τι σας στεναχωρεί ;

Με θλίβει να βλέπω ανθρώπους δυστυχισμένους και κατηφείς. Με στεναχωρούν οι άνθρωποι που δεν είναι με τίποτα ευχαριστημένοι. Με τρελαίνει η βία, κυρίως σε παιδιά και ζώα.

12. Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.

Α) Εργατική, Β) Λεπτολόγος, Γ) Πιστή.

13.     Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο σας;

Στα βιβλιοπωλεία, σε εκθέσεις και από εμένα.

    14.   Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

    Έχω έτοιμη ήδη μια ποιητική συλλογή που ακόμα την επεξεργάζομαι και παράλληλα ετοιμάζω μια σειρά διηγημάτων που πιστεύω ότι θα βγει προς το τέλος του 2019.

    15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

Δεν υπήρξε ποτέ μια συγκεκριμένη εκκίνηση. Έγραφα πάντα, πριν από αρκετά χρόνια έκανα μια αυτοέκδοση, αλλά μετά την αρρώστια μου έβαλα μια σειρά στο υλικό που υπήρχε, το δούλεψα και έτσι προέκυψαν  βιβλία.

     16.   Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;

Έχω πέντες ποιητικές συλλογές και ένα μυθιστόρημα. «Ωμό Φως» αυτοέκδοση το 2009. Ακολούθησαν:  η «Μυσταγωγία»  το 2013 και  οι «Στεναγμοί Ανατολής» συλλογή από Χαϊκού  το 2014 από τις εκδόσεις ‘Τα ποιήματα των φίλων’. Το 2015 εκδόθηκε το έργο  «Ιστοί βαθιάς αλήθειας» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Η δίγλωσση ποιητική  συλλογή «Ουλές/Scars» μεταφρασμένη από την Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, από τις εκδόσεις ‘Το Ροδακιό’ κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο  2016. Το βιβλίο «Ουλές/Scars» βρέθηκε στην δεκάδα των βραβείων Public από τους αναγνώστες και το μυθιστόρημα  με τίτλο «Οι Δίδυμες»  εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» το Μάρτιο του 2018.

17. Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;

Επειδή το τελευταίο μου βιβλίο είναι μυθιστόρημα, μπόρεσα να εκφραστώ πιο ελεύθερα, να εμβαθύνω σε συναισθήματα, να περιγράψω εποχές και καταστάσεις, ώστε να φτάσω στο αποτέλεσμα που ήθελα. Κι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο απ’ το να καταφέρω ν’ αγγίξω την ψυχοσύνθεση της κάθε γυναίκας και να πω αυτά που εκείνη θα ήθελε να πει. Διαβάζοντας το να συναντήσει τον εαυτό της, τη μάνα, τη γιαγιά της. Τώρα αν τα κατάφερα θα φανεί…

    18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;

Μια φίλη, η οποία είναι νομικός κι ασχολείται ενεργά με τη λογοτεχνία. Εκείνη το διάβασε πρώτη, έκανε και  έναν συντακτικογραμματικό έλεγχο και με ενθάρρυνε να το παραδώσω στην εκδότριά μου.

 19.Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;

Επειδή όλοι ξέρουν πως είμαι πλέον δοσμένη ολόψυχα στο γράψιμο και περνάω τον περισσότερο χρόνο μου μ’ αυτό και το διάβασμα, δεν τους έκανε εντύπωση. Ίσα ίσα με στηρίζουν, με πιστεύουν και περιμένουν από μένα να δώσω το καλύτερο δυνατό σε ό,τι κι αν κάνω.

20.   Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;

Με την απαιτούμενη σοφία νομίζω. Σίγουρα παίζει σημαντικό ρόλο από πού προέρχεται μια κριτική και πόσο εκτιμώ ή όχι εκείνον που την κάνει. Μια τεκμηριωμένη αρνητική κριτική από έναν γνώστη του θέματος, σίγουρα θα με στενοχωρήσει, αλλά θα τη λάβω σοβαρά υπ’ όψιν. Μια πομπόδης θετική κριτική δεν θα με συγκινήσει.

21.   Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

Όσοι το διάβασαν μου είπαν πως τρέχει σαν νερό ενώ ταυτόχρονα είναι έντονο και συγκινητικό. Εγώ προσπάθησα να είμαι απόλυτα αληθινή στις περιγραφές ώστε να συγκινείται ο αναγνώστης από τις καταστάσεις των ηρωίδων. Επίσης συνειδητά έβαλα πολλά λαογραφικά στοιχεία, ώστε να επιζήσουν και να μην χαθούν μέσα στον μοντερνισμό της εποχής μας. Ήθη κι έθιμα που εφάρμοζαν με ευλάβεια  η μητέρα και η γιαγιά μας στα χωριά, οι ρίζες μας κι ας προσπαθούμε να παραστήσουμε τους πρωτευουσιάνους.

22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;

    Σ’ αυτό το βιβλίο κινούνται παράλληλα δύο ιστορίες. Η ηρωίδα η Ελευθερία άρχισε να γράφει την αυτοβιογραφία της. Ένα βραδάκι η μνήμη την επισκέφτηκε απρόσκλητη, φέρνοντας σαν απόηχο την ιστορία μιας κωφάλαλης που βιάστηκε, γέννησε δίδυμα και πέθανε στη γέννα. Έτσι αποφάσισε η Ελευθερία να γράψει την ιστορία αυτή και να την κινεί παράλληλα με το αρχικό κείμενο που είχε ξεκινήσει.

23.   Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;

Το τέλος είναι συνεργασία δική μου με την κύρια ηρωίδα του βιβλίου.

24. Από τι εμπνέεστε;

Από τα πάντα, από μια λέξη που ακούω στο δρόμο, από μια εικόνα, από ένα συναίσθημα. Όμως στην περίπτωσή μου τη μεγαλύτερη δουλειά την κάνει  η μνήμη. Ακούγοντας κάτι που με «τσιγκλάει», η μνήμη αρχίζει να σκάβει. Είπα κάπου στην αρχή, ότι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου παρατηρώ, αισθάνομαι, ακούω, βλέπω κι αποθηκεύω.

25.   Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;

Δεν έχω «πιο» αγαπημένο σε τίποτα. Μπορεί να με συγκινήσουν εξίσου τραγούδια διαφορετικών ειδών.

26.    Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;

Δυστυχώς δεν υπήρξα ένα ευτυχισμένο παιδί γι’ αυτό δεν δυσκολεύτηκα καθόλου σ’ αυτό το ερώτημα. Παραμονές Χριστουγέννων, ακούστηκε αγκομαχώντας το παλιό λεωφορείο ν’ ανεβαίνει τις στροφές. Θα ερχόταν ο θείος από την Αθήνα, μόλις έφτασε στην πλατεία όλα τα πιτσιρίκια μαζευόμασταν γύρω από το λεωφορείο. Αυτή τη φορά κάθισα μπροστά στη σκάλα. Ήρθε ο θείος μετά από τρία χρόνια, παίρνει την καφέ βαλίτσα του και πήγαμε στο σπίτι. Από τη στιγμή που την αντίκρισα ήλπιζα να έχει κάτι για μένα. Η αναπνοή μου κόντευε να σταματήσει σε κάθε κρατς που έκανε να την ανοίξει.  Μέχρι που έβγαλε από μέσα ένα σακούλι μπαλόνια και μια μεγάλη σοκολάτα γάλακτος. Ακόμα, νοιώθω το συναίσθημα κείνης της στιγμής.

27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Αναμφίβολα, όταν γέννησα την κόρη μου.

28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;

Όχι δεν έγινα. Αυτά που ονειρευόμουν ήθελαν στήριξη και δεν την είχα.  

29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

Στη συγγραφή κανένα, τώρα που δεν δουλεύω διαθέτω πολύ χρόνο. Φαντάζομαι  μετά την συγγραφή, εννοείται, την προσέγγιση  εκδοτικών οίκων…  ή τελειώνοντας ένα βιβλίο;

30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;

Τη στιγμή που κλήθηκα ν’ απαντήσω διάλεξα οικογένεια, τώρα θα προσπαθούσα να τα παντρέψω, έστω κι αν όχι τέλεια.

31. Για τι έχετε μετανιώσει;

Που δεν σπούδασα όσο έπρεπε και όσο ήθελα.

32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;

Η αγένεια.

33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;

Ποίηση και κλασσικούς λογοτέχνες.

34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;

Να μπορώ να γράφω για πολλά χρόνια και να ταξιδεύω, άαα και να γίνω γιαγιά.

35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;

Πάντα διάβαζα πολύ και διαβάζω ακόμα. Μιλάει στην ψυχή μου ο Μπόρχες, ο Καβαδίας, Καβάφης και πολύ άλλοι της κλασικής λογοτεχνίας.

36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;

Την αχαριστία και τη ζήλεια.

37.   Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;

Ναι, πάντα ήθελα να έχω δικό μου αυτοκίνητο.

38.   Έχετε κάποια χόμπι;

Το διάβασμα και το θέατρο.

39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;

Έκλαψα και κλαίω για το χαμό της αδερφής μου.

40.    Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;

Η αλήθεια είναι πως όσο μεγαλώνεις γελάς πιο δύσκολα, για να είμαι ειλικρινής πολλές φορές όταν νοιώθω την ανάγκη, βλέπω βίντεο με μωρά και γελάω πολύ.

41.   Πείτε  μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;

Ξυπνάω γύρω στις οκτώ, ρίχνω μια ματιά στις εφημερίδες μέχρι να πιώ το πρώτο φλυτζάνι τσάι, μετά κοιτάζω ξανά ότι είχα γράψει την προηγούμενη και προχωρώ στο γράψιμο μέχρι τις 12. Έπειτα πρέπει ν’ ασχοληθώ με το σπίτι, το μαγείρεμα, άλλες υποχρεώσεις.. Τις ώρες της σιέστας για τους άλλους, εγώ διαβάζω. Αργότερα ασχολούμαι με τον σύντροφό μου και με εκδηλώσεις.

42.    Τι λατρεύετε περισσότερο;

Το παιδί μου και τα βιβλία μου.

43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;

Στη ρευστή σοκολάτα.

44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;

Ναι, το μυθιστόρημά μου. Μάλιστα ετοιμάζεται μια παρουσίαση σε τέτοια μορφή, από μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα στο Ναύπλιο μάλλον τον Οκτώβριο.

45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;

Όχι, κάθε ήρωάς μου έχει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα.

46.   Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.

Ότι αγαπώ πολύ αυτό που κάνω, σέβομαι τον αναγνώστη μου και του προσφέρω απλόχερα τον ανθό της ψυχής μου.

Για το Books 'n' more.. https://booksnmorepromotion.blogspot.com

Αλίνα Παπαδοπούλου

Έχει σπουδάσει Digital Marketing & Social Media στο Ηνωμένο Βασίλειο

Εργάζεται στην πρεσβεία της Σουηδίας ως διερμηνέας

Ραδιοφωνική παραγωγός στον http://buddharadio.gr/

Της αρέσει η ταχύτητα, τα ταξίδια και έχει μεγάλη συλλογή από ακριβά αρώματα.

Ζει ανάμεσα σε Αθήνα και Ιταλία 

Στόχος της να κατακτήσει το άγνωστο.