Μια φορά και έναν καιρό σε ένα βασίλειο συνέβησαν πολλά, γιατί το βασίλειο αυτό δεν ήταν όπως όλα τα άλλα, ήταν μαγικό! Υπήρχαν μαγικά αντικείμενα και μαγικά πλάσματα, ακόμη και αν οι κάτοικοι του βασιλείου δεν το γνώριζαν!
Σε αυτό το βιβλίο θα βρείτε τις ιστορίες των ηρώων του μαγικού αυτού βασιλείου, της πριγκίπισσας, ενός μικρού αγοριού, ενός κοριτσιού που είχε πολλές ευχές, της Ηλιάννας και της Βάιολα. Κάθε ιστορία έχει τη δική της μαγεία, αλλά και ένα ξεχωριστό νόημα.
Πίσω από την «ρεαλιστική» ανάγνωση υπάρχει κάτι βαθύτερο, μία συμβουλή, μία παραίνεση, μία απάντηση σε ένα πρόβλημα, όχι μόνο του ήρωα, αλλά ίσως και όλων μας….
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους όσους αγαπούν τις ιστορίες και τους αρέσει να ψάχνουν το «κρυμμένο» νόημα πίσω από αυτά που διαβάζουν! Απευθύνεται λοιπόν σε παιδιά, γονείς, παιδαγωγούς και σε όλους όσους αγαπούν τα «μαγικά ταξίδια».
Καλή ανάγνωση και Καλό ταξίδι στο Μαγικό Βασίλειο!
Η Ειρήνη Τσαχουρίδη είναι Διδάκτωρ Οργανωσιακής Συμπεριφοράς. Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA) στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ επίσης εκπόνησε το διδακτορικό της στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έρευνές της έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή συνέδρια.
Πέραν της ακαδημαϊκής έρευνας, συγγραφής και διδασκαλίας, ασχολείται με τη συγγραφή παραμυθιών και ιστοριών φαντασίας, καθώς και με την αφήγηση παραμυθιών. Τα τελευταία επίσης χρόνια γράφει άρθρα αυτοβελτίωσης σε ηλεκτρονικά περιοδικά και blogs. Οι «ιστορίες από ένα μαγικό βασίλειο» είναι η πρώτη συλλογή παραμυθιών που εκδίδει. Κάθε μία από τις ιστορίες που εκτυλίσσονται σε αυτό το μαγικό βασίλειο κρύβει ένα δικό της μήνυμα και δίδαγμα!
1. Όταν ήσασταν μικρή σας διάβαζαν παραμύθια; Ποιο είναι το πρώτο παραμύθι που θυμάστε;
Ναι, όταν ήμουν μικρή μου διάβαζαν παραμύθια. Το πρώτο παραμύθι που θυμάμαι είναι η Ωραία Κοιμωμένη. Με εντυπωσίαζε η πλοκή και το ότι η ηρωίδα έπρεπε πρώτα να κοιμηθεί για πολύ καιρό ώστε να ξυπνήσει και να ζήσει πραγματικά τη ζωή της.
2. Ποια είναι η λέξη ή φράση που λέτε πιο συχνά;
2. Ποια είναι η λέξη ή φράση που λέτε πιο συχνά;
«Δεν πειράζει»… Νομίζω πως την λέω αρκετά συχνά αυτήν τη φράση, γιατί πιστεύω πως όλα είναι ρευστά και μπορούν να διορθωθούν με σωστούς χειρισμούς.
3. Τι σας κάνει να μην κοιμάστε το βράδυ;
Η έλλειψη ηρεμίας και γαλήνης! Για αυτό και είναι σημαντικό να βρίσκουμε πάντα τρόπους να χαλαρώνουμε πνευματικά.
4. Ποια φράση θα θέλατε να έχουν υπογραμμίσει ή αποτυπώσει, όλα τα παιδιά στο βιβλίο σας;
5. Διαδίκτυο και κονσόλες παιχνιδιών κατακτούν χώρο στη ζωή των παιδιών, με αφηγήσεις που έχουν σχέση με την ταχύτητα, τον περιορισμένο αριθμό ζωών, τον ανταγωνισμό. Ενας στο τέλος θα νικήσει. Πόσο τοξικό είναι αυτό;
Πάντα πίσω από κάθε τι, τοξικό ή μη τοξικό, μπορεί να υπάρχει ένα κρυμμένο νόημα, μία ευκαιρία πίσω από τον κίνδυνο, μία υπέρβαση των ορίων που δημιουργεί κορεσμό και οδηγεί τελικά σε αντίστροφη πορεία. Αν ο κάθε άνθρωπος προσπαθήσει να λειτουργήσει βάσει αυτού, νομίζω πως δεν θα έχουμε να ανησυχούμε τόσο, ακόμη και για αυτά που τώρα θεωρούμε τοξικά.
6. Ποια είναι η αγωνία σας όταν ολοκληρώνετε μια ιστορία και πριν αρχίσετε την επόμενη;
Δεν θα έλεγα πως έχω αγωνία. Πιο πολύ έχω μία ευχάριστη ανυπομονησία να συνεχίσω να λέω αυτό που θέλω να πω.
7. Ποια εσωτερική επιταγή καλύπτετε μέσα από τα παραμύθια, που δεν τη βρήκατε σε κάποιο άλλο λογοτεχνικό είδος για να υπηρετήσετε;
Τα παραμύθια για μένα είναι κάτι πολύ ξεχωριστό, αφού εναρμονίζουν πολλά πράγματα που αγαπώ, την αγάπη μου για τη συγγραφή, την έλξη μου για τις αυτοτελείς ιστορίες, τον κόσμο της φαντασίας, αλλά και την αυτοβελτίωση σε εσωτερικό επίπεδο.
8. Ο Ρώσος θεωρητικός Βλαντιμίρ Προπ έχει καταγράψει τις 31 λειτουργίες των παραμυθιών. Μία από αυτές είναι και ο μαγικός βοηθός που λαμβάνει ο ήρωας. Θεωρείτε ότι τα μαγικά μέσα είναι απαραίτητα για την εξέλιξη της ιστορίας;
Σίγουρα η ύπαρξη ενός μαγικού βοηθού φαίνεται εντυπωσιακή στον αναγνώστη και είναι βοηθητική για τον συγγραφέα. Από την άλλη, πιστεύω πως τα μαγικά μέσα δεν κρύβονται μονάχα στους μαγικούς βοηθούς και στα μαγικά πλάσματα. Η μαγεία είναι άλλωστε κάτι το υποκειμενικό.
9. Οι συγγραφείς των παραμυθιών, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν τα παιδιά;
Νομίζω πως δεν υπάρχει «πρέπει» και δεν υπάρχει σίγουρα μονάχα ένας τρόπος αντιμετώπισης. Ο καθένας ας βγάλει την αλήθειά του! Αυτό χρειάζονται τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικοι. Προσωπικά, όταν βλέπω παιδιά στις παρουσιάσεις του βιβλίου μου χαίρομαι πολύ και νιώθω πως αναπτύσσουμε μία ξεχωριστή αλληλεπίδραση.
10. Το παραμύθι πώς οφείλει να προσεγγίζει την πραγματικότητα, μέσω της φαντασίας;
Και πάλι θα έλεγα πως δεν υπάρχει κανόνας. Όλα εξαρτώνται από το πώς νιώθει ο συγγραφέας και πώς θέλει να «μπλέξει» την φαντασία με τον ρεαλισμό. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου πως η εσωτερική πραγματικότητα είναι υποκειμενική.
11. Τα παραμύθια μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο;
Τα παραμύθια είναι ένα ερέθισμα. Το πώς θα το επεξεργαστούν αυτοί που τα διαβάζουν και πώς θα δράσουν στη συνέχεια, είναι ένα άλλο ζήτημα.
12. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Συγγραφικά το επόμενο σχέδιό μου είναι να κυκλοφορήσει το επόμενο βιβλίο μου και να συνεχίσω να γράφω ιστορίες για παιδιά και μεγάλους!
13. Tί θα λέγατε στον κόσμο ότι αντιπροσωπεύει η παιδική λογοτεχνία;
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως η παιδική λογοτεχνία δεν αφορά μόνο τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους. Αν κάποιος σταθεί πίσω από τα «σύμβολα», τότε θα δει πως υπάρχει ένα νόημα που απευθύνεται σε όλους μας, ανεξαρτήτως ηλικίας.
14. Ποιο από τα βιβλία σας που έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα σας "δυσκόλεψε" περισσότερο;
Οι «Ιστορίες από ένα μαγικό βασίλειο» είναι το πρώτο μου βιβλίο και αναμένεται και συνέχεια, αφού ήδη ετοιμάζω νέα πράγματα. Μέχρι τώρα, κάθε φορά που γράφω κάτι, νιώθω μεγάλη χαρά! Δεν θα έλεγα λοιπόν πως έχω νιώσει κάποια δυσκολία! Ίσως και να υπήρξε, αλλά εγώ να μην την αντιλήφθηκα ως δυσκολία.
15. Τί θα λέγατε στους μικρούς αναγνώστες σας που περνούν δύσκολα λόγω της γενικότερης οικονομικής και μάλλον κοινωνικής κρίσης;
Θα τους έλεγα να δουν πως όπως κάθε ήρωας περνάει δυσκολίες, έτσι και εκείνοι περνούν δυσκολίες. Οι δυσκολίες λειτουργούν ως σημείο «τριβής» με στόχο να τις διαχειριστούμε. Όσο είναι εμπόδιο, άλλο τόσο είναι και ευκαιρία για εξέλιξη.
16. Τί πιστεύετε για την εξέλιξη της τεχνολογίας (ebooks) και πόσο σας επηρεάζει;
Νομίζω πως όλοι, αργότερα ή γρηγορότερα, προσαρμοζόμαστε σε κάθε είδους αλλαγή. Από την άλλη, πιστεύω πως το βιβλίο σε έντυπη μορφή θα είναι πάντα σημαντικό για τον αναγνώστη, αφού έχει μία δική του ξεχωριστή «αίσθηση», γίνεται η συντροφιά μας και μας αρέσει να το αγγίζουμε και να το έχουμε στο σπίτι και τη βιβλιοθήκη μας.
17. Τί είναι αυτό που χάνουμε μεγαλώνοντας και η απώλεια του μας στερεί κάτι από τη ζωή;
Νομίζω πως αυτό που χάνουμε είναι η ατομικότητά μας, η ικανότητά μας να «είμαστε εμείς». Όσο μεγαλώνουμε προσπαθούμε να μοιάσουμε σε άλλους, να μιμηθούμε, να μπούμε σε δρόμους στρωμένους και προδιαγεγραμμένους, αντί να δημιουργήσουμε τους δικούς μας.
18. Τί είναι το πιο σημαντικό που σας έχουν μάθει τα παραμύθια;
19. Ποιό ήταν το αγαπημένο σας παιχνίδι;
Ως παιδί δεν ξέρω αν είχα αγαπημένο παιχνίδι. Η αγαπημένη μου ασχολία πάντως, σίγουρα ήταν το διάβασμα. Με θυμάμαι τα καλοκαίρια να διαβάζω λογοτεχνία για ατέλειωτες ώρες.
20. Ποιά ανάγκη σας έκανε να αρχίσετε να γράφετε παραμύθια;
Η ανάγκη μου να συνδυάσω πράγματα που αγαπώ. Η ανάγκη μου να περιγράψω το εσωτερικό μονοπάτι των ανθρώπων γράφοντας για μαγικά πλάσματα και καταστάσεις.
21. Πώς μπορεί κάποιος να πιστέψει σήμερα στα παραμύθια, όταν όλα τον σπρώχνουν σ’ έναν ωμό ρεαλισμό; Όλοι μιλούν πια γι’ αυτόν το ρεαλισμό;
Αν κοιτάξουμε πίσω από τα σύμβολα των παραμυθιών, θα δούμε πως δεν αντίκεινται στον ρεαλισμό. Απλά μιλούν για αυτόν με έναν εναλλακτικό τρόπο. Στην πραγματικότητα τα παραμύθια μας βοηθούν να γίνουμε πιο ανθεκτικοί και να διαχειριστούμε καλύτερα όσα βιώνουμε στην ζωή μας.
22. Γιατί τα παραμύθια πρέπει να έχουν πάντα ευτυχισμένο τέλος ή, έστω, ν’ αφήνουν ένα αίσθημα λύτρωσης;
Το σημαντικό είναι να δούμε και να νιώσουμε πώς λειτουργούν τα σημεία καμπής της κάθε ιστορίας και να πάρουμε ένα μάθημα.
23. Αν η ελληνική κρίση ήταν παραμύθι, τι τίτλο θα είχε και πώς θα εξελισσόταν;
Συμπληρώστε τα παρακάτω...
Αταξίες ίσως υπάρχουν και πίσω από την φαινομενική τάξη.
Βαλίτσα για κάθε άνθρωπο δεν είναι αυτό που έχει, αλλά αυτό που είναι.
Γεννήθηκα στην Αθήνα.
Δράκος στα παραμύθια ίσως υπάρχει όχι μόνο έξω από τους ήρωες, αλλά και μέσα τους.
Ελπίδα είναι μία από τις μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις…
Ζαχαρωτά: μου θυμίζουν τα Χριστούγεννα και τα ξωτικά!
Ήρωες υπάρχουν πολλοί μέσα σε κάθε άνθρωπο.
Θεός: Είναι κάτι πολύ μεγάλο και ιερό για να τοποθετηθώ μέσα σε λίγες γραμμές…
Ιστορία μπορεί να γίνει το κάθε τι που ζούμε ή σκεφτόμαστε...
Καθημερινότητα: μπορεί να έχει πολλαπλές αναγνώσεις
Λάθη είναι απολύτως αναγκαία. Εξάλλου ποιος ξέρει τελικά τι είναι λάθος και τι σωστό;
Μπαούλο ίσως κρύβει ιστορίες!
Ξαφνιάζομαι πολλές φορές…
Παιχνίδια ίσως να υπάρχουν πίσω από κάθε δραστηριότητα…
Ρομπότ: άλλες φορές μου θυμίζουν παιδικό παιχνίδι και άλλες φορές κάποιους ανθρώπους που λειτουργούν μηχανικά μιμούμενοι τους άλλους.
Σκοτάδι υπάρχει για να μπορούμε να δούμε το Φως.
Υπνος δεν υπάρχει μόνο όταν κοιμόμαστε.
Φόβοι: είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία μας
Χαρτοπόλεμος μου θυμίζει κάποιες Απόκριες της παιδικής μου ηλικίας.
Ωρα να…δούμε κάποια πράγματα από μία άλλη οπτική γωνία.
Σχολείο: ένα ξεχωριστό βίωμα
Παιδιά: η ευκαιρία να θυμηθούμε κάποια πράγματα για μας τους ίδιους
Παραμύθι ίσως είναι πιο ρεαλιστικό από όσο φαίνεται.
Για το Books ‘n more..
Κέλλυ Στρατηγοπούλου
Απόφοιτος τμήματος Φιλοσοφικής Αθηνών.
Αγαπάει το διάβασμα,το θέατρο και τη ζωγραφική.
Γνωρίζει Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά.
Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την υποκριτική και τη συγγραφή βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου