Απόσπασμα από το βιβλίο
Η Μέλπω ήταν αλλού. Είχε τυλίξει τα χέρια της γύρω από το κορμί της σε μια προσπάθεια να αγκαλιάσει τον ίδιο της τον εαυτό, να τον προστατέψει από τον πόνο που την έσφαζε σαν μαχαιριά, να τον κανακέψει, να τον απομονώσει από τον κόσμο ολόκληρο, να τον κρύψει από τις λέξεις που έμπαιναν μέσα στο μυαλό της και το μούδιαζαν. Κινούσε ρυθμικά το σώμα της μπρος πίσω ανέκφραστη, χωρίς να βγάζει κανέναν ήχο, με το βλέμμα στυλωμένο στον πίνακα που κρέμονταν στον απέναντι τοίχο, αποτυπώνοντας κάθε του λεπτομέρεια με εκπληκτική καθαρότητα μέσα της. Όλα τα άλλα γύρω της είχαν χαθεί μέσα σε μια ομίχλη τόσο πυκνή που αν άπλωνε το χέρι θα την άγγιζε θαρρείς. Οι αισθήσεις της, τόσο αφύσικα οξυμένες λίγα λεπτά πριν, είχαν ναρκωθεί εντελώς. Δεν άκουγε, δεν ήθελε να ακούει, και δεν έβλεπε παρά μόνο το τοπίο στον πίνακα, ένα εκκλησάκι σκαρφαλωμένο σ’ έναν βράχο σε κάποιο Κυκλαδονήσι κι η θάλασσα να απλώνεται γαλήνια στα πόδια του.
Εκεί βρισκόταν. Σ’ αυτή τη θάλασσα. Βαθιά. Χαμένη. Με το νερό να την έχει σκεπάσει και τον βυθό να την τραβά όλο και πιο πολύ. Κι εκείνη είχε αφεθεί να βουλιάζει. Έβλεπε την επιφάνεια να απομακρύνεται, τον ήλιο να χάνεται, το σκοτάδι να πυκνώνει γύρω της και τους ήχους -κυρίως αυτούς- να ξεθωριάζουν, να σβήνουν. Κι ήταν τόσο γαλήνια εδώ κάτω. Απόλυτη σιωπή. Εδώ θα έμενε, ένα έμβρυο στην αρχέγονη μήτρα, τόσο καλά προφυλαγμένο από κάθε κίνδυνο, από κάθε επιβουλή, από κάθε τρόμο. Να μην βλέπει. Να μην ακούει. Να μην αισθάνεται. Με το μυαλό άδειο και τον χρόνο ανύπαρκτο.
Ένιωσε ένα χέρι να την αγγίζει διστακτικά κι άκουσε -τι ενοχλητικό- μια φωνή υπόκωφη, σαν να έβγαινε από πηγάδι, να προσπαθεί να διαπεράσει το υδάτινο φράγμα που την προστάτευε και να την ξαναφέρει στην επιφάνεια. Έκανε μια κίνηση με το χέρι της να αποδιώξει και το άγγιγμα και τη φωνή. Δεν ήθελε να βγει από το γαλήνιο καταφύγιό της, δεν ήθελε να ανέβει πάνω, εκεί βασίλευε η απόγνωση, ο τρόμος, το σκοτάδι - κι ας ήταν ακόμη ψηλά ο ήλιος. Δεν μπορούσε να υπάρχει ήλιος, ο ήλιος είχε δύσει οριστικά, μόνο η νύχτα είχε δικαίωμα να μπαίνει από τα παράθυρα, η νύχτα που έσβησε τη μέρα κι απλώθηκε παντού - στο σπιτικό της, στην ψυχή της, στη ζωή της. Ξανάκανε μια κίνηση να διώξει τη φωνή.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Βασιλική Αποστολοπούλου γεννήθηκε στη Βέροια, όπου και τελείωσε το δημοτικό. Αυτή είναι η πατρίδα της, η πόλη της καρδιάς της, παρ’ ότι κατάγεται από την Πελοπόννησο και τη μετέπειτα ζωή της -μέχρι και σήμερα- την έχει ζήσει στην Αθήνα.
Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε ως γιατρός στο Εθνικό Σύστημα Υγείας έως τον Δεκέμβρη του 2013, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Είναι παντρεμένη με τον γιατρό Μανώλη Αναστασίου και έχουν αποκτήσει δυο γιους.
Η λογοτεχνία και η μοναδική ελληνική μας γλώσσα πάντα την γοήτευαν. Φανατική αναγνώστρια αμέτρητων βιβλίων, αποφάσισε κάποια στιγμή να περάσει από την ανάγνωση στη συγγραφή. Το Δεκέμβριο του 2010 εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα με τον τίτλο «Το βαλς μιας ζωής» κι από τότε γράφει διαρκώς. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές, μια νουβέλα και μια συλλογή διηγημάτων.
Το 2015 κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά της με τίτλο «Πάροδος Μουσών εννιά» που διαδραματίζεται στην αγαπημένη της Βέροια στις δεκαετίες ’60 και ’70 και το οποίο επανεκδόθηκε τον Μάιο του 2017 από τις Εκδόσεις «Πνοή». Το τρίτο μυθιστόρημά της αναμένεται μέσα στο 2018.
Σήμερα ζει μόνιμα με τον άντρα της στο Λαγονήσι και μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στο γράψιμο, τη φροντίδα του κήπου και των αγαπημένων της τετράποδων, τη θάλασσα, την οποία λατρεύει, και τα ταξίδια σε Ελβετία και Αγγλία, όπου ζουν και εργάζονται τα παιδιά της.
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Είχα βαθιά επιθυμία να απεικονίσω σε ένα μου βιβλίο την ζωή στην αγαπημένη μου πατρίδα, τη Βέροια, την δεκαετία του ’60 που ζούσα και μεγάλωνα εκεί καθώς και να καταγράψω τις ιστορίες τριών γυναικών του συγγενικού μου περιβάλλοντος, τις οποίες θεωρώ ιδιαίτερες και αρκετά ενδιαφέρουσες.
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Πάντα ένα αφήγημα περιλαμβάνει και μεταφέρει μηνύματα. Στο βιβλίο μου «Πάροδος Μουσών 9» το κυρίαρχο είναι η πίστη στον εαυτό μας και στη ζωή και η βεβαιότητα πως όλα τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά αν επιστρατεύσουμε την αισιοδοξία και τις κρυμμένες ψυχικές μας δυνάμεις.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Πολύ θετική, έχει ανακαλύψει αυτό ακριβώς που σας αναφέρω πιο πάνω σαν μήνυμα συν την (κατά δηλώσεις αναγνωστών) ευχαρίστηση της ανάγνωσης ενός ενδιαφέροντος και καλογραμμένου μυθιστορήματος.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Το ίδιο περίπου με την αγαλλίαση να κρατάς αγκαλιά το πρώτο σου παιδί.
Το ίδιο περίπου με την αγαλλίαση να κρατάς αγκαλιά το πρώτο σου παιδί.
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Οι ηρωίδες μου είναι τέσσερις (μάνα και τρεις κόρες), έχουν όλες στοιχεία του χαρακτήρα μου και εκφράζουν δικές μου θέσεις και απόψεις για τη ζωή γενικότερα.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Με μικρές παραλλαγές περίπου όπως είμαι τώρα - με μια όμορφη οικογένεια, μια γεμάτη ως τώρα ζωή και τη δυνατότητα να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και με εκφράζουν.
7. Είστε ευαίσθητη;
Έχετε πάρει ποτέ αρνητική απάντηση σε τούτη την ερώτηση; Έχω ευαισθησίες, ναι, κάποιες από τις οποίες φροντίζω να κρατώ κρυμμένες - η ζωή δεν βλέπει πάντα με καλό μάτι τους ευαίσθητους ανθρώπους.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να χάσω την δυνατότητα επικοινωνίας με τους αγαπημένους μου και γενικότερα με τους ανθρώπους γύρω μου.
9. Ποια μουσική σας αρέσει;
Η ελληνική σε κάθε της έκφραση.
10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον;
Να είμαι υγιής πνευματικά και σωματικά, να πορεύομαι αρμονικά με τον σύντροφο της ζωής μου, να βλέπω τα εγγόνια μου να μεγαλώνουν όμορφα, να ασχολούμαι με πράγματα που με ευχαριστούν και με γεμίζουν και να ζω συνειδητά την κάθε στιγμή της κάθε μέρας.
11. Τι σας στενοχωρεί;
Η αδικία, η αγένεια, η υποκρισία, η έλλειψη ενσυναίσθησης για τα πλάσματα που υποφέρουν δίπλα μας (άνθρωποι και ζώα) και η εγκληματική μας αδιαφορία για το περιβάλλον που καταστρέφουμε συστηματικά.
12. Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Είμαι παρορμητική, συμπονετική και φύσει αισιόδοξη.
13.Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο σας;
Από τα Public, το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς του κατόπιν παραγγελίας και τον εκδοτικό μου οίκο ΠΝΟΗ στέλνοντας mail στο
ekdoseis.pnoi@gmail.com ή στα τηλέφωνα 2102230206 - 6909152132
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Το «Πάροδος Μουσών 9» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά μου. Προηγήθηκε «Το βαλς μιας ζωής» το 2010 και στα ενδιάμεσα χρόνια έχω εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, μια νουβέλα και μια συλλογή διηγημάτων.
Μέχρι το τέλος του χρόνου θα κυκλοφορήσει το τρίτο μου μυθιστόρημα με τον προσωρινό τίτλο «Δωροθέα».
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Ορμώμενη από μια ακατανίκητη ανάγκη να εκφράσω μέσα από τον Λόγο όλα τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις εικόνες που συνωστίζονταν στο μυαλό και την ψυχή μου.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποια είναι αυτά;
Τα μέχρι στιγμής εκδοθέντα έργα μου είναι:
«Το βαλς μιας ζωής» (μυθιστόρημα, ΙΒΙΣΚΟΣ, 2010)
«Το βαλς μιας ζωής» (μυθιστόρημα, ΙΒΙΣΚΟΣ, 2010)
«Ψηφίδες» (ποίηση, BOOKSTARS, 2014)
« Φρίντα και Βικτώρια» (νουβέλα, ΤΟΒΙΒΛΙΟ, 2014)
«Βουκαμβίλιες και γεράνια» (ποίηση, ΤΟΒΙΒΛΙΟ, 2015)
«Η μετακόμιση των χρωμάτων» (διηγήματα, ΤΟΒΙΒΛΙΟ, 2016)
«Πάροδος Μουσών 9» (μυθιστόρημα, ΠΝΟΗ, 2017)
«Αποτυπώματα» (ποίηση, ΠΝΟΗ, 2018)
ενώ είναι έτοιμο προς έκδοση και το τρίτο μου μυθιστόρημα.
17. Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Την αλήθεια του και την αναβίωση μέσα από τις σελίδες του της παλιάς Βέροιας, της πατρίδας μου.
18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιος/ά το διάβασε πρώτος;
Ο Μανώλης Αναστασίου, ο άντρας μου - ο πιο ειλικρινής, δίκαιος και αυστηρός κριτής μου.
19.Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Είπαν «καιρός ήταν, το σκέφτεσαι τόσα χρόνια» και με στήριξαν με πολύ ενθουσιασμό και προσμονή για το αποτέλεσμα.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Με ιδιαίτερη προσοχή, σεβασμό και πολλές ευχαριστίες – μαθαίνουμε από τις κριτικές, κυρίως τις αρνητικές, όπως ακριβώς και από τα λάθη μας.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Ένα όμορφο, θεωρώ, κι ενδιαφέρον ταξίδι στις ζωές τεσσάρων γυναικών (πραγματικές ιστορίες) με φόντο μια πανέμορφη πόλη και μια αλησμόνητη γειτονιά - μια ευχάριστη απόδραση με πολλά ωστόσο διδάγματα και τοποθετήσεις πάνω σε καίρια ζητήματα της καθημερινότητάς μας.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Στο μεγαλύτερο ποσοστό της η ιστορία ήταν δεδομένη μιας και περιγράφει εν πολλοίς τη ζωή υπαρκτών προσώπων. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες αλλαγές κατεύθυνσης που είτε υπαγορεύτηκαν από τους ίδιους τους ήρωες ή προέκυψαν συγγραφική αδεία και για την οικονομία του λόγου.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Στο συγκεκριμένο βιβλίο η ίδια η ζωή.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από την γύρω μου καθημερινότητα, βιώματα προσωπικά και των δικών μου ανθρώπων, καταστάσεις του στενότερου ή ευρύτερου συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος καθώς και κοινωνικές καταστάσεις, προβλήματα και προοπτικές.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Πολλά και θα τα αδικήσω αν επιλέξω ένα. Ωστόσο, κι εφ’ όσον πρέπει να «δώσω» έναν τίτλο, θα αναφέρω αυτό που μου έρχεται τούτη τη στιγμή στο μυαλό - «Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια».
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Όλη η παιδική μου ηλικία μέχρι τα δώδεκα χρόνια μου, όταν ζούσα στη Βέροια της δεκαετίας του ’60.
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Όταν, πολύ νέοι ακόμη, αποφασίσαμε με τον άντρα μου να πορευτούμε μαζί στη ζωή.
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Σε έναν πολύ ικανοποιητικό βαθμό μιας και πάντα υπάρχουν τάλαντα που δεν μπόρεσαν ή δεν πρόλαβαν να αξιοποιηθούν και όνειρα που περιμένουν ακόμη την πραγμάτωσή τους – άλλωστε τι νόημα θα είχε η ζωή μας αν δεν συνεχίζαμε να κάνουμε όνειρα μέχρι την τελευταία μας ανάσα!
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Ο χρόνος - ποτέ δεν είναι αρκετός μιας και υπάρχουν πολλές και ποικίλες δραστηριότητες που καταναλώνουν μεγάλο μέρος του 24ώρου μου.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Ευτύχησα να μπορέσω να τα συνδυάσω και τα δύο στη ζωή μου - και γιατρός και σύζυγος και μητέρα - με προτεραιότητα πάντα στην οικογένεια, την οποία και θα επέλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη αν έπρεπε να αντιμετωπίσω αυτό το πολύ δύσκολο δίλημμα.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Για κάποιες ευκαιρίες που άφησα αναξιοποίητες στα πρώιμα χρόνια της ζωής μου και που θα μπορούσαν να έχουν κάνει ακόμη πιο όμορφη κι ενδιαφέρουσα τη διαδρομή της.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Όσα και εκείνα που με στενοχωρούν και ανέφερα παραπάνω - η αδικία, η αγένεια, η υποκρισία, η έλλειψη ενσυναίσθησης για τα πλάσματα που υποφέρουν δίπλα μας (άνθρωποι και ζώα) και η εγκληματική μας αδιαφορία για το περιβάλλον που καταστρέφουμε συστηματικά.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Μυθιστορήματα που πραγματεύονται ανθρώπινες ιστορίες με ιδιαίτερη εμβάθυνση στους χαρακτήρες των ηρώων, ιστορικά μυθιστορήματα, διηγήματα που κατορθώνουν να συμπυκνώσουν ένα ολόκληρο βιβλίο μέσα σε ελάχιστες σελίδες και ποίηση της καθημερινής πραγματικότητας.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Πολλοί - να φύγω από τη ζωή όρθια και με πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας (κι ας είναι κι αύριο), να χαίρομαι τα παιδιά μου, να δω τα εγγόνια μου να μεγαλώνουν και να γίνονται όμορφοι άνθρωποι, να απολαμβάνω με τον σύντροφό μου την κάθε στιγμή της κάθε μέρας και, αν είμαι τυχερή, να προλάβω να εκδώσω όλα αυτά που έχω «υπό συγγραφή» στο συρτάρι της αναμονής!
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Όπως και στα τραγούδια, πολλοί - κι ο καθένας με την δική του αξία, βαρύτητα κι επίδραση στην όλη μου πνευματική καλλιέργεια.
Αντίθετα από τα τραγούδια, δεν θα «δώσω» όνομα γιατί θα έπρεπε να αναφέρω μακροσκελή κατάλογο και σίγουρα θα παραλείψω/αδικήσω σημαντικούς λογοτέχνες.
Αντίθετα από τα τραγούδια, δεν θα «δώσω» όνομα γιατί θα έπρεπε να αναφέρω μακροσκελή κατάλογο και σίγουρα θα παραλείψω/αδικήσω σημαντικούς λογοτέχνες.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Την έλλειψη σεβασμού και την έλλειψη ειλικρίνειας.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Να αποκτήσω μια όμορφη οικογένεια.
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Αρκετά - την συγγραφή κατ’ αρχήν, τα ταξίδια (έχω ευτυχήσει να ταξιδέψω πολύ), την φροντίδα των κατοικιδίων μου (έχω 6 σκυλιά και 14 γατιά, όλα από αδέσποτα) και του κήπου μου, το κολύμπι στη θάλασσα που λατρεύω και, φυσικά, το διάβασμα βιβλίων που με μεταφέρουν σε άλλους κόσμους.
39. Ποια ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Στην πρόσφατη τραγωδία με τον πύρινο όλεθρο και τις τραγικές απώλειες ανθρώπινων ζωών στο Μάτι… ο λόγος είναι προφανής, δεν χρειάζεται να τον αναλύσω.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Πριν λίγο με κάτι αστείο που μου είπαν τα εγγόνια μου στο Skype ( ζουν στην Γενεύη και μιλούμε σχεδόν καθημερινά μέσα από το διαδίκτυο).
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Πολύ πρωινό ξύπνημα (γύρω στις 6 με 6.30), βόλτα με τα σκυλιά, καφές με τον άντρα μου, ενασχόληση με τα «οικιακά» μου (γιατί κάποιος πρέπει να μαγειρεύει και να βάζει πλυντήρια), συνέχιση της συγγραφής του τρίτου μου βιβλίου που προανέφερα, επικοινωνία με φίλους (τηλεφωνικά ή μέσω facebοok) και ήσυχα απογεύματα και βράδια συντροφιά με τον άντρα μου ή και φίλους για ουζάκι στην παραλιακή.
2. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Τον άντρα, τα παιδιά και τα εγγόνια μου.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στα γεμάτα παράπονο, φόβο και απορία μάτια ενός αδέσποτου.
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Και βέβαια -και το «Βαλς μιας ζωής» και το «Πάροδος Μουσών 9» προσφέρονται κάλλιστα για μεταφορά στην οθόνη, κυρίως, μιας και έχουν πολλές «εξωτερικές» σκηνές.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Αυτό έχει ήδη γίνει μιας και χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν στο πρώτο μου βιβλίο, «Το βαλς μιας ζωής», εμφανίζονται σε μικρότερους «ρόλους» στο «Πάροδος Μουσών 9» και συνεχίζουν να μας απασχολούν και στο τρίτο υπό συγγραφή βιβλίο μου, την «Δωροθέα». Πρόκειται ουσιαστικά για μια άτυπη τριλογία όπου το κάθε βιβλίο είναι αυτόνομο και δεν απαιτείται η γνώση του προηγούμενου για να συμμετάσχει ο αναγνώστης στα δρώμενα - ωστόσο συναντά στις σελίδες του πρόσωπα που αγάπησε στο πρώτο ή/και στο δεύτερο..
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Έχω διαβάσει πάρα πολύ στη ζωή μου, από την ηλικία των τριών χρόνων που με δίδαξαν ανάγνωση οι δάσκαλοι γονείς μου και τους ευγνωμονώ γι αυτό. Λατρεύω την μοναδική ελληνική μας γλώσσα, νιώθω τυχερή κι ευλογημένη που είναι η μητρική μου και αν δεν σπούδαζα ιατρική, που είναι η μεγάλη μου αγάπη, θα ασχολούμουν από πολύ νωρίς με την συγγραφή λογοτεχνικών βιβλίων, που είναι ο μεγάλος μου έρωτας.
Παρουσιάσεις του «Πάροδος Μουσών 9»
Το «Πάροδος Μουσών 9» κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2017. Παρουσιάστηκε στην Βέροια (8/5/2017) , στην Θεσσαλονίκη (12/5/2017 στα πλαίσια της 14ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου 2017), στην Αθήνα (14/6/2017), στο Παλαιό Φάληρο (4/8/2017) και στο Ζάππειο (5/9/2017 στα πλαίσια του 46ου Φεστιβάλ Βιβλίου).
Για το Books ‘n more..
Κέλλυ Στρατηγοπούλου
Απόφοιτος τμήματος Φιλοσοφικής Αθηνών.
Αγαπάει το διάβασμα,το θέατρο και τη ζωγραφική.
Γνωρίζει Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά.
Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την υποκριτική και τη συγγραφή βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου