Περίληψη υπόθεσης : Ένα ξεχασμένο κουτί με παλιές φωτογραφίες γίνεται η αφορμή να ξεδιπλωθεί στη μνήμη μια αληθινή και συνταρακτική ιστορία αγάπης. Τα λίγα τετραγωνικά της μικρής αποθήκης μεταφέρονται στον χρόνο και στον χώρο και ανατέλλει το κόκκινο φεγγάρι, που δείχνει πάντα το σωστό μονοπάτι…
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Σπούδασα Φιλοσοφία Ψυχολογία και Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχω δύο μάστερ, ένα στην πλατωνική και ένα στην ηθική φιλοσοφία. Υπηρέτησα 11 χρόνια ως Φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και 12 χρόνια στην Ακαδημία Αθηνών (από το 2018 με οργανική θέση). Έχω ασχοληθεί με την επιμέλεια, διόρθωση και μετάφραση κειμένων από την αγγλική, γαλλική και ιταλική γλώσσα. Άρθρα φιλοσοφικού περιεχομένου και βιβλιοκρισίες μου έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, τόμους Πρακτικών Συνεδρίων και συλλογικούς τόμους, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχω πραγματοποιήσει διαλέξεις και διδασκαλίες σε σεμινάρια Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων αλλά και ως επιμορφώτρια σε ημερίδες δημιουργικής γραφής και λογοτεχνίας. Έχω εκδώσει δύο μυθιστορήματα και μία ποιητική συλλογή.
Η ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ (επανέκδοσης 2018)
Ένα ξεχασμένο κουτί με παλιές φωτογραφίες γίνεται η αφορμή να ξεδιπλωθεί στη μνήμη μια αληθινή και συνταρακτική ιστορία αγάπης. Τα λίγα τετραγωνικά της μικρής αποθήκης μεταφέρονται στον χρόνο και στον χώρο και ανατέλλει το κόκκινο φεγγάρι, που δείχνει πάντα το σωστό μονοπάτι.
Η Άννα, μια νεαρή γυναίκα με πληθωρικό και αισιόδοξο χαρακτήρα, γίνεται ταυτόχρονα θύμα και θύτης ενός παράλογου έρωτα: Ο Πάνος, ένας πλούσιος φίλος της που δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς εκείνη, προκειμένου να την κερδίσει, χρησιμοποιεί κάθε μέσον και μεταχειρίζεται τους ανθρώπους σαν παιχνίδια ενώ κι ο ίδιος, εγκλωβισμένος στο πάθος του, μάταια προσπαθεί να βρει διέξοδο.
Ο Νίκος, από την άλλη, ανερχόμενο μουσικό αστέρι, γνωρίζει την Άννα μέσα από μια «παρεξήγηση». Ερωτεύονται κι εκείνη φωτίζει σαν φάρος τη ζωή του. Όμως, η φιλοδοξία μπορεί να γίνει πιο δυνατή από τον έρωτα κι όταν τα κρυμμένα μυστικά του αποκαλύπτονται, θα τολμήσει ένα άλμα σε άλλα φώτα, αυτά της εφήμερης δημοσιότητας, με κάθε τίμημα…
Γύρω τους, οι “φίλοι”. Συμπρωταγωνιστές και μοιραίοι κομπάρσοι, άλλοτε μετακινούνται σαν πιόνια κι άλλοτε αιχμαλωτίζονται σε αόρατα δίχτυα, προδίδουν ή προδίδονται, κινώντας τα δικά τους νήματα και πλέκοντας την Άννα, τον Πάνο και τον Νίκο ακόμα πιο σφιχτά μεταξύ τους.
Το πάθος, η ζήλεια, η απόγνωση, στροβιλίζονται, διαχέονται, συγκρούονται, ώσπου η αληθινή αγάπη να ξεχωρίσει ή να χαθεί για πάντα στην έρημο του κόκκινου φεγγαριού…
Ο Νίκος, από την άλλη, ανερχόμενο μουσικό αστέρι, γνωρίζει την Άννα μέσα από μια «παρεξήγηση». Ερωτεύονται κι εκείνη φωτίζει σαν φάρος τη ζωή του. Όμως, η φιλοδοξία μπορεί να γίνει πιο δυνατή από τον έρωτα κι όταν τα κρυμμένα μυστικά του αποκαλύπτονται, θα τολμήσει ένα άλμα σε άλλα φώτα, αυτά της εφήμερης δημοσιότητας, με κάθε τίμημα…
Γύρω τους, οι “φίλοι”. Συμπρωταγωνιστές και μοιραίοι κομπάρσοι, άλλοτε μετακινούνται σαν πιόνια κι άλλοτε αιχμαλωτίζονται σε αόρατα δίχτυα, προδίδουν ή προδίδονται, κινώντας τα δικά τους νήματα και πλέκοντας την Άννα, τον Πάνο και τον Νίκο ακόμα πιο σφιχτά μεταξύ τους.
Το πάθος, η ζήλεια, η απόγνωση, στροβιλίζονται, διαχέονται, συγκρούονται, ώσπου η αληθινή αγάπη να ξεχωρίσει ή να χαθεί για πάντα στην έρημο του κόκκινου φεγγαριού…
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Από μια εσωτερική ανάγκη. Είχα ξεκινήσει να γράφω από μικρή, από το σχολείο ακόμα, παράλληλα με το διάβασμα των λογοτεχνικών βιβλίων, που ήταν η πιο αγαπημένη μου ασχολία. Ύστερα, απλώς πήρε το δρόμο του, ωρίμασε και έγινε κανονική συγγραφή με σκοπό, δομή και ολοκληρωμένο περιεχόμενο. Για να είμαι ειλικρινής όμως, ίσως και να ξεκίνησα να γράφω για να μπορώ να δίνω στις ιστορίες το τέλος που ήθελα εγώ!
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Πάντα περνούν μηνύματα μέσα από τα βιβλία, ασχέτως αν οι συγγραφείς τους το επιδιώκουν αυτό ή όχι. Έτσι κι αλλιώς όμως πιστεύω ότι, ναι, μέσα από τα βιβλία μου θέλω να επικοινωνήσω την άποψή μου για την πραγματικότητα, για τη θέση του ανθρώπου στον κόσμο, για τις βαθύτερες ανάγκες του.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Πολύ καλή πιστεύω, δεδομένου και του γεγονότος της εκδοτικής πληθώρας και υπερπροσφοράς τα τελευταία χρόνια. Έχω δεχθεί πολύ θετικές κριτικές από αναγνώστες που διάβασαν τα βιβλία μου και μπήκαν στον κόπο μετά να μου στείλουν μηνύματα όπου μ’ ευχαριστούν για το «ταξίδι» που τους χάρισα. Είναι τόσο συγκινητικό το γεγονός αυτής της «συνομιλίας», γιατί πρόκειται για την αναγνώριση του έργου του συγγραφέα ως καλλιτέχνη. Η ηθική ικανοποίηση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απερίγραπτη!
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Μια κλισέ απάντηση είναι ότι νιώθουμε σαν να κρατάμε, το νεογέννητο παιδί μας στην αγκαλιά μας κλπ. Ναι, νιώθουμε υπέροχα αλλά ο δεσμός που μας ενώνει με τον καρπό αυτόν του μόχθου μας είναι καθαρά εγκεφαλικός. Σε πρώτο χρόνο βιώνουμε συναισθήματα υπερηφάνειας, δικαίωσης, συγκίνησης, ασφαλώς κάποια ματαιοδοξία και πολύ μεγάλη χαρά. Κατόπιν, αναπόφευκτα, αγωνία και ανυπομονησία για το πώς θα πάρει το δρόμο του μακριά από μας… Και σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, εδώ, η γνώμη του κόσμου και τα σχόλια των άλλων μετράνε πάντα…
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Πολύ. Αν δεν ταυτιστώ με όλους τους βασικούς, τουλάχιστον, ήρωές μου δεν μπορώ να γράψω γι’ αυτούς. Άσχετα από το εάν έχουν ή δεν έχουν ομοιότητα με τον χαρακτήρα μου, αν βάζω περισσότερα ή λιγότερα κομμάτια από τον εαυτό μου και τις εμπειρίες μου στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους, η ενσυναίσθησή μου τη στιγμή της δημιουργίας τους είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Δεν είναι εκείνοι εγώ, εγώ είμαι εκείνοι.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Πολύ διαφορετικό σε κάποια πράγματα, ίδιο σε άλλα. Διαφορετικό όσον αφορά την προσωπική και την οικογενειακή μου ζωή κυρίως, και περισσότερο ίδιο σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά μου.
7. Είστε ευαίσθητη;
Ένα θα σας πω: μπορώ να κλάψω ακόμα και με διαφημίσεις! Αλλά για να είμαι σοβαρή τώρα, ναι, έχω αυξημένη ευαισθησία και μάλιστα δυσκολεύομαι με το σημερινό τρόπο ζωής που ζητά από τους ανθρώπους ατομισμό και αδιαφορία. Ευτυχώς, ως ένα βαθμό η εσωτερική δύναμη και λογική μου λειτουργούν ως αντίβαρο και με αποτρέπουν συνήθως από ακραίες ενέργειες όπως πχ. να τα παρατήσω όλα ξαφνικά και να φύγω μια μέρα προς άγνωστη κατεύθυνση!
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Παλιά, ήταν η μοναξιά˙ το να μείνω χωρίς σύντροφο και φίλους. Τα τελευταία χρόνια περισσότερο φοβάμαι μια αρρώστια ή τα άσχημα γηρατειά, που μπορεί να κάνουν έναν άνθρωπο αναξιοπρεπή, χωρίς τη θέλησή του. Κι εύχομαι να μη συμβαίνει αυτό, σε κανέναν μας.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Αναλόγως την ώρα, τη μέρα, τη διάθεσή μου τις ασχολίες μου. Δεν μπορώ ν’ ακούσω πχ. death metal το πρωί που ξυπνάω ούτε κλασική σ’ ένα πάρτι. Σε γενικές γραμμές ωστόσο, μου αρέσει πιο πολύ το κλασικό ροκ, το έντεχνο ελληνικό και το βαρύ ρεμπέτικο.
10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Τα περισσότερα από τα όνειρα που έκανα μικρή τα έχω πραγματοποιήσει. Το μόνο που μου μένει ακόμα ανεκπλήρωτο είναι ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα, ν’ αράξω στα γηρατειά μου – ή και νωρίτερα! – και να ασχολούμαι με το γράψιμο των βιβλίων μου και με το διάβασμα, με τη φύση, με το σύντροφό μου και με τους φίλους μου. Α, Και μερικά ακόμα ταξίδια, σε μέρη που δεν έχω πάει, δεν θα ήταν άσχημα!
11. Τι σας στεναχωρεί ;
Από που να αρχίσω αλήθεια; Θα ξεκινήσω από την αδικία στον κόσμο, σε κάθε της μορφή είτε αυτή λέγεται πόλεμος και ωμή βία είτε πείνα και πενία είτε εκμετάλλευση και δουλεία. Μετά θα περάσω στην ιδιοτέλεια των ανθρώπων, τη φιλαυτία και τον εγωισμό και κατόπιν στην αλαζονεία. Για να προσθέσω τέλος τον κυνισμό και την αδιαφορία των περισσότερων νέων παιδιών και την ανηθικότητα και υποκρισία ημών των μεγαλύτερων.
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Εννοείται ότι θα πω τρία καλά χαρακτηριστικά μου, έτσι; Είμαι κοινωνική, έχω χιούμορ και ενθουσιάζομαι εύκολα με καινούρια πράγματα και νέες ιδέες.
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Νιώθω υπέροχα! Ξέρω βέβαια, ότι μέχρι να το υποβάλω στον εκδότη, θα περάσει από πολλά ακόμα «χτενίσματα» και διορθώσεις δικές μου αλλά το μεγαλύτερο άγχος έχει φύγει, η ανάγκη για συγγραφή έχει προσωρινά κοπάσει και η ικανοποίηση δίνει τη θέση της στη συνεχή αναζήτηση.
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Πάντα ετοιμάζω κάτι άλλο. Μικρό διάστημα μπορεί να περάσει χωρίς να γράφω κάτι. Από τη στιγμή που έχω και απαιτητική εργασία και ένα σπίτι με τις δουλειές του, που πάντα είναι απαραίτητο να γίνουν, είναι και λίγος ο χρόνος που μου μένει να αφιερώσω στη δημιουργική ασχολία της συγγραφής. Προς το παρόν μόλις έγραψα το λέξη ΤΕΛΟΣ, που είπαμε παραπάνω, στο τρίτο μου βιβλίο, μια συλλογή από νουβέλες. Και ήδη, έχω ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό, παράλληλα με το τρίτο, τη συγγραφή του τέταρτου βιβλίου, ενός αστυνομικού μυθιστορήματος.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Σιγά σιγά ο δρόμος μου μ’ έσπρωχνε προς τα εκεί. Η φαντασία μου από το δημοτικό κιόλας, έψαχνε διέξοδο με μικρές ιστοριούλες και με τις σχολικές εκθέσεις και στο γυμνάσιο με διηγήματα και ποιήματα. Ως φοιτήτρια με αστείες ιστορίες και ακόμη και κόμικς με σκίτσα και ατάκες, που έφτιαχνα για να γελάμε με την παρέα. Έχω κρατήσει κάποια από αυτά και όταν τα βλέπω συγκινούμαι. Ωστόσο, έπρεπε να φτάσω γύρω στα τριάντα, για να νιώσω έτοιμη να ξεκινήσω τη συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποια είναι αυτά;
Έχω γράψει τρία βιβλία και προς το παρόν έχουν εκδοθεί τα δύο. Το πρώτο, το οποίο επανεκδόθηκε φέτος, τιτλοφορείται «Η έρημος του κόκκινου φεγγαριού» και το δεύτερο είναι «Οι επιβάτες του ονείρου». Το τρίτο μόλις τελείωσε. Παράλληλα, φέτος, εξέδωσα και την πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Ο χορός των σκιών».
17. Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Το γεγονός ότι δεν ήταν ένα ολόκληρο μυθιστόρημα αλλά μικρές νουβέλες με διαφορετική μεταξύ τους θεματική, μ’ έκανε να ασχοληθώ πολύ περισσότερο με την έρευνα, γιατί κάθε ιστορία είχε τις ίδιες σχεδόν απαιτήσεις με ένα μυθιστόρημα αλλά με ενθουσίασε το γεγονός ότι κάθε φορά ήταν κάτι καινούριο που έπρεπε να προσεγγίσω, άλλα γεγονότα, άλλα πρόσωπα κι έτσι με κρατούσε σε ένα συνεχή ενθουσιασμό αφού ξεκινούσα κάθε φορά από την αρχή.
18. Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Η μητέρα μου. Της το όφειλα καθώς είχε βοηθήσει με κάθε τρόπο ώστε να μου εξασφαλίζει χρόνο για τη συγγραφική μου δραστηριότητα. Επίσης και η κουμπάρα μου, η Σοφία η οποία το είχε δακτυλογραφήσει στην πρώτη του συνοπτική μορφή, αφού από το 2000 περίπου ως το 2002, που είχα γράψει την πρώτη μορφή του, δεν είχα δικό μου υπολογιστή.
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Οι γονείς μου είχαν χαρεί πάρα πολύ γιατί γνώριζαν ότι ήταν το όνειρό μου από πολλά χρόνια να γράψω και να εκδώσω ένα μυθιστόρημα. Το ίδιο και οι δύο κολλητές μου που το έμαθαν κι εκείνες από τους πρώτους. Στη συνέχεια, από την παρέα μου, τους συγγενείς μου και τους γνωστούς μου πολλοί εντυπωσιάστηκαν – ήταν και πριν από αρκετά χρόνια και τότε ήταν ακόμα πιο δύσκολο να βρεις εκδοτικό οίκο να πιστέψει σε σένα – κάποιοι άλλοι έδειξαν να ενοχλούνται και κάποιοι ακόμα και να ζηλεύουν. Στην πορεία των χρόνων φάνηκε πως είχα δίκιο στις εκτιμήσεις μου. Και για τους μεν και για τους δε.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Τις θετικές με πολλή χαρά κι η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα είχα μόνο θετικές κριτικές. Κι αυτό χωρίς καμία σχεδόν προβολή ή διαφήμιση. Ως ένα είδος «αρνητικής» κριτικής, μπορώ να θεωρήσω εποικοδομητικές προτάσεις για μικρές διορθώσεις από φίλους στους οποίους – από το δεύτερο βιβλίο μου και μετά – διαβάζω κομμάτια από τα χειρόγραφά μου.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Κατ’ αρχήν ώρες απολαυστικής, ελπίζω, ανάγνωσης. Ύστερα, τη δυνατότητα για προβληματισμό πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας, όπως είναι οι ερωτικές και οικογενειακές σχέσεις, η προσέγγιση των νέων ανθρώπων με τους μεγαλύτερους με τα όνειρα και τα οράματα που μπορεί να έχει η κάθε πλευρά, οι δυσκολίες της καθημερινής ζωής, οι αποφάσεις στα διλήμματα και οι τραγικές ή ευεργετικές τους συνέπειες.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Τις γενικές γραμμές της ιστορίας τις γνωρίζω από την αρχή. Είναι μια ιστορία Α που θα έχει μια πλοκή Β, ως κεντρικό πυρήνα. Στην πορεία βέβαια, μου έρχονται ιδέες, τροποποιήσεις, νέοι ήρωες που περιπλέκουν ή ξεδιαλύνουν καταστάσεις, νέα γεγονότα. Ως ένα σημείο ωστόσο, μετά από την εμβάθυνσή μου στον χαρακτήρα και τις πράξεις των ηρώων μου, μπορεί και να με οδηγούν εκείνοι, αφού λειτουργούν αυτόνομα, σχεδόν ως κανονικά ανθρώπινα όντα με θέλω, με απόψεις και με αντιλήψεις που θα πρέπει να αποπνέουν ρεαλισμό.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Ισχύει ό,τι ανέφερα και στην αμέσως προηγούμενη ερώτηση. Επί πλέον, πολλές φορές λυπάται κανείς τον ήρωά του και τον απαλλάσσει από άλλα δεινά που θα μπορούσε να βιώσει. Μου έχει συμβεί αυτό μια-δυο φορές. Αλλά όλα λειτουργούν με μια αμφίδρομη δυναμική, κάτι κάνω εγώ κάτι μου δίνουν εκείνοι και το τέλος μια ιστορίας είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Από το δεύτερο βιβλίο μου και μετά, έχω μάθει να ακούω και κάποιες προτάσεις ανθρώπων που εμπιστεύομαι.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από τους ανθρώπους και τη ζωή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη έμπνευση από αυτά που βιώνεις, που βλέπεις να συμβαίνουν γύρω σου, που ακούς και μαθαίνεις στις διαδρομές σου μέσα στον κόσμο. Ακόμα και πολύ απλά πράγματα όπως ένα ιδιαίτερο τραγούδι, ένα σχόλιο, μια φράση, μια αγκαλιά μπορούν να σου χαρίσουν την έμπνευση.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Το Πουέρτο Ρίκο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το Send me an angel των Scorpions και η Θεσσαλονίκη από το Σταυρό του Νότου. Α, και το I did it my way, του Sinatra.
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Οι εκδρομές και τα παιχνίδια με τους γονείς μου, που μου χάρισαν υπέροχα παιδικά χρόνια, οι τρέλες με τα ξαδέρφια μου στην ίδια αυλή – τα σπίτια μας ήταν διπλανά – τα καλοκαίρια στη θάλασσα, τα κλασικά, όμορφα παραμύθια που μου έλεγε η γιαγιά μου, τα πανηγύρια στις μεγάλες γιορτές, οι ποδηλατάδες και τα παιχνίδια με τη μπάλα στη αλάνα πίσω από το σπίτι μου.
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Ναι. Ως ένα μεγάλο βαθμό, έχω επιτύχει τα όνειρά μου και έχω γίνει περίπου αυτό που θα ήθελα. Μπορεί στην πορεία να ξέφυγα από κάποιες … ακριβείς λεπτομέρειες αλλά σε γενικές γραμμές, ελπίζω ότι δεν έχω απογοητεύσει τα όνειρά μου!
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Η έλλειψη χρόνου, βασικά και ως ένα βαθμό η διαχείριση του υλικού μου (δομή πλοκής και οργάνωση των κεφαλαίων μου). Μετά τη συγγραφή, η ανεύρεση εκδοτικού οίκου ήταν ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι, με διάφορες παραμέτρους απαιτήσεων. Και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός απρόσμενου προσκόμματος, που ανατρέπει ισορροπίες και ξαφνικά δυσκολεύει ό,τι κυλάει μέχρι τότε ήρεμα.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Το άσχημο είναι όταν πρέπει κανείς να επιλέξει. Όσον αφορά εμένα δεν χρειάστηκε να μπω στο δίλημμα. Από τα φοιτητικά μου κιόλας χρόνια όταν άρχισα να ωριμάζω και πραγματικά να αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως γυναίκα, ήμουν αποφασισμένη να μην κάνω οικογένεια. Συνειδητή επιλογή, στην οποία έμεινα συνεπής και τις τρεις φορές που υπήρξε η ευκαιρία να προβώ σ’ αυτό το σημαντικό βήμα. Οφείλω να πω ότι ο βασικός λόγος δεν ήταν για να κάνω καριέρα αλλά βέβαια, ένας από τους λόγους ήταν και αυτός. Μέχρι στιγμής δεν έχω μετανιώσει.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Για πράγματα που δεν τόλμησα να κάνω, λόγω καθωσπρεπισμού ή αναστολών, λόγω του γεγονότος ότι δεν ήθελα να δυσαρεστήσω δικούς μου ανθρώπους και μερικές φορές λόγω του φόβου για το άγνωστο και το παράξενο.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η αλαζονεία και ο σνομπισμός, η υποκρισία, οι κολακείες και η παντελής έλλειψη αισθητικής και παιδείας.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Από λογοτεχνία επιλέγω τα ιστορικά, αστυνομικά και κοινωνικά μυθιστορήματα, με ωραία πλοκή, με ανατροπές και προβληματισμούς. Έχω κάποιους αγαπημένους συγγραφείς φυσικά, που τους παρακολουθώ και η λίστα εμπλουτίζεται με τα χρόνια. Από άλλα, επιστημονικά πονήματα, διαλέγω όσα αφορούν τη φιλοσοφία και την ψυχολογία αλλά και την ιστορία.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Να μεταφραστούν τα βιβλία μου σε 60 γλώσσες και να πάρω το Νόμπελ Λογοτεχνίας! Λογικά, τότε θα έχω εκπληρώσει τον μεγαλύτερο πόθο μου και τις πιο μύχιες φιλοδοξίες μου! Εναλλακτικά, να πετύχω όλους τους αριθμούς του joker μετά από έξι συνεχόμενα jackpot!!!
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Δυστυχώς, ή μάλλον ευτυχώς, δεν είναι ένας. Δεν θα μπορούσε να είναι ένας μόνο, από όλους τους καταπληκτικούς και υπέροχους συγγραφείς που υπήρξαν και υπάρχουν στη λογοτεχνία ολόκληρου του κόσμου!!! Εν ολίγοις, ούτε κι εγώ ξέρω να σας πω τον πιο αγαπημένο μου…
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Την άσκηση λεκτικής, σωματικής ή ψυχικής βίας, σε όποιον βαθμό και σε όποια μορφή. Και την ιδιοτέλεια, τη σχέση για προσωπικό υλικό ή άλλο ίδιον όφελος, και μόνο.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Τα ταξίδια που έχω κάνει και που ήταν όλα υπέροχα! Η έκδοση των βιβλίων μου˙ και το γεγονός ότι στο δεύτερο μεταπτυχιακό μου πήρα άρτιο 10 και σε όλα τα μαθήματα και στη διπλωματική.
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Εννοείται! Κατά καιρούς πολλά και διάφορα. Από παζλ, από επιτραπέζια παιχνίδια, από χειροτεχνίες διαφόρων ειδών μέχρι συλλογές καρτ-ποστάλ απ’ όλο τον κόσμο, μολυβιών, κόμικς, αυτοκόλλητων αλλά και παιχνίδια ηλεκτρονικά, ταινίες και ψώνια από μικρά και περίεργα πραγματάκια στο ίντερνετ!
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Προ πέντε μηνών περίπου, όταν έχασα τον πατέρα μου. Και μερικές ακόμα φορές έκτοτε…
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Α, δεν χρειάζεται να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος για γέλιο! Μια έξυπνη ατάκα, ένα καλό ανέκδοτο, σαχλαμάρες με φίλους, κάτι που μπορεί να δω έξω σε μια βόλτα. Ειλικρινά, επειδή γελώ συχνά, δε θυμάμαι την τελευταία φορά που μ’ έκανε να ξεκαρδιστώ. Νομίζω χθες, με κάτι που μου είπε η μαμά μου!
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Ξυπνάω στις πεντέμιση το πρωί και ετοιμάζομαι για το γραφείο. Εργάζομαι στην Ακαδημία Αθηνών με ωράριο επτά-τρεις (και κάτι παραπάνω, πάντα!) και με βολεύει που είναι στο κέντρο της Αθήνας αφού, ναι μεν οδηγώ αλλά δεν έχω αυτοκίνητο και μετακινούμαι με τα ΜΜΜ. Κατά τις τέσσερις – τέσσερις και μισή γυρίζω σπίτι, αν δεν έχω κάποια φιλική συνάντηση εκτός δουλειάς ή κάποια κοινωνική υποχρέωση. Ακολουθώ την απαραίτητη ρουτίνα (ντουζάκι, προετοιμασία φαγητού, φαγητό κλπ.) και μετά ξαπλώνω στον καναπέ για λίγη απογευματινή ξεκούραση (καμιά ώρα, συνήθως). Έπειτα, ασχολούμαι με κάποιες πιο απλές δουλειές του σπιτιού, με τηλεφωνήματα που θέλω να κάνω ή που δέχομαι, με το facebook, με το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και άλλα τέτοια. Λίγη τηλεόραση αργά το βράδυ, όταν έχει καμιά καλή ταινία και μετά… Η καλύτερη ώρα της μέρας ή μάλλον της νύχτας: γράψιμο του βιβλίου μου! Αν πάλι δεν έχω καθόλου έμπνευση, τότε διάβασμα άλλων βιβλίων! Κοιμάμαι αργά, κατά τη μιάμιση και το πρωί στις πεντέμιση τα ίδια πάλι… (Συμπληρώνω ύπνο τα Σαββατοκύριακα!).
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Τη θάλασσα, την έρημο, τα ταξίδια, τα βιβλία, το γέλιο, τους ανθρώπους, τα μικρά, ανυπεράσπιστα ζωάκια.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στο παγωτό! Και στις παρακλήσεις των ανθρώπων που αγαπώ…
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Α, ναι. Ασφαλώς! Ειδικά η ιστορία την οποία πραγματεύεται «Η έρημος του κόκκινου φεγγαριού» προσφέρεται ιδιαίτερα και για τα δύο είδη αλλά ακόμα και για σειρά στην τηλεόραση. Στο δε, τρίτο βιβλίο μου, αυτό που μόλις τελείωσε, όλες οι νουβέλες θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν τη βάση για σενάριο ταινίας.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Ναι. Ο αστυνόμος Αριστείδης Σχοινάς, που είναι ήρωας σε μια από τις νουβέλες του τρίτου μου βιβλίου, θα είναι ο βασικός πρωταγωνιστής στο τέταρτο μυθιστόρημά μου. Έχει ξεκινήσει από το Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος, στο τρίτο μου βιβλίο τον βρίσκουμε στη Γενική Διεύθυνση, στο 4ο Τμήμα, στο Γραφείο Εξαφανίσεων, αλλά στο τέταρτο τον βάζω να μετακινείται ξανά. Θα εργάζεται πλέον στη Γενική Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής, στην Υποδιεύθυνση Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας, ως διοικητής στο Τμήμα 1 των ανθρωποκτονιών.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Αχ, πολύ μου αρέσει αυτό με τους θαυμαστές μου˙ νιώθω διάσημη! Λοιπόν, θέλω να ξέρουν ότι προσπαθώ για το καλύτερο και κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου -κυριολεκτικά- για να βγάλω ένα βιβλίο καλογραμμένο και πρωτότυπο, κάθε φορά και λίγο πιο καλό, κάθε φορά και λίγο πιο ώριμο. Κι ότι μου αρέσει πολύ όταν επικοινωνούν μαζί μου μέσα από το fb ή με e-mail ή όταν στις εκθέσεις βιβλίων τους γνωρίζω από κοντά.
47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
Όχι, απευθύνεται σε όλους. Αν, ωστόσο, πρέπει να επιλέξω έναν πιο συγκεκριμένο τύπο κοινού, θα έλεγα ότι απευθύνεται κυρίως στους ανθρώπους που αγαπούν ιδιαίτερα την προσεγμένη λογοτεχνία κι έχουν αρκετές απαιτήσεις από τα βιβλία που διαβάζουν. Επίσης, και σε εκείνους που δίνουν σημασία στη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας.
48. Εάν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
Όπως ήδη έχω αναφέρει, το τρίτο μου βιβλίο αποτελείται από πέντε νουβέλες. Έχει τον προσωρινό τίτλο Φωτιά στις κερασιές. Κάθε μία από τις νουβέλες πραγματεύεται ένα πρωτότυπο δίλημμα, την ανάλογη ανθρώπινη επιλογή και την τελική απόδοση της δικαιοσύνης ενώ, χρονικά, είναι τοποθετημένες σε διάφορες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας, από την αρχαιότητα μέχρι το μακρινό μέλλον.
49. Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Να κάνουν το πρώτο βήμα. Να τολμήσουν. Αλλά οπωσδήποτε, να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν, τουλάχιστον στην αρχή, αντιξοότητες και απογοητεύσεις. Ο χώρος του βιβλίου είναι δύσκολος, όπως φαντάζομαι γενικά ο χώρος της τέχνης, όπου τα σταθερά, αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης είναι σχεδόν ανύπαρκτα λόγω της υποκειμενικότητάς της. Από την άλλη, το θέμα δεν είναι μόνο να εκδώσεις ένα βιβλίο, το θέμα είναι να έχεις κάτι αξιόλογο να προσφέρεις στο αναγνωστικό κοινό και όχι μόνο την απλή αφήγηση, μιας, πολλές φορές, πολύ συνηθισμένης ιστορίας. Αυτό δεν αποτελεί λογοτεχνία˙ είναι απλώς σύνθεση μιας μεγάλης περιγραφικής έκθεσης…
50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Το πρώτο μου βιβλίο, που ήταν και μεγαλύτερο σε έκταση και ήταν και πρώτο – που σημαίνει ότι κι εγώ ήμουν άπειρη ακόμα στο εγχείρημα αυτό – μου πήρε τέσσερα χρόνια περίπου. Φυσικά, εννοείται ότι έγραφα όποτε είχα διάθεση να γράψω και όποτε είχα και τον χρόνο. Και τα δύο μαζί, δύσκολος συνδυασμός άρα και χρονοβόρος.
51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Μια περίεργη και έντονη ιστορία που έζησα κάποτε στάθηκε η αφορμή. Θεώρησα ότι της άξιζε να γίνει βιβλίο γιατί ήταν η ιστορία ενός μεγάλου έρωτα, απ’ αυτούς που υπάρχουν συνήθως μόνο εκεί: στα βιβλία. Έτσι ξεκίνησε και προχώρησε: από την εσώτερη δική μου ανάγκη να καταγραφεί, ώστε να έχω ελπίδα να τη διαχειριστώ… Αλλά, στην ουσία, ήμουν έτοιμη από καιρό να ασχοληθώ με τη συγγραφή και να θίξω, μέσα από την αφήγηση και την πλοκή της ιστορίας μου, και άλλα, ουσιώδη για μένα θέματα.
52. Αν είχατε ένα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;
Ωωωω… Αυτή είναι πράγματι ασυνήθιστη ερώτηση και πολύ ωραία! Θα ήθελα να είναι ένα πολύ ζεστό, φωτεινό νεοκλασικό στο Κέντρο της Αθήνας ή κάπου κοντά σε σταθμό του μετρό. Θα έχει ασφαλή πρόσβαση για όλους, και ιδιαίτερα για τους συμπολίτες μας με δυσκολίες μετακίνησης. Θα έχει πολυθρόνες και δανειστική βιβλιοθήκη με περιοδικά που θα αναφέρονται στα βιβλία και όπου θα μπορεί κανείς να διαβάσει και το ίδιο το βιβλίο περίπου ως τη μέση του, για να αποφασίσει αν του ταιριάζει να το αγοράσει. Δεν θα υπάρχει promotion και ιδιαίτερη θέση σε κανένα βιβλίο. Όλα θα είναι τοποθετημένα σύμφωνα με τη χρονολογία της έκδοσής τους και το όνομα του συγγραφέα τους. Θα υπάρχει στο βάθος τζάκι για το χειμώνα και μια υπέροχη αυλή για το καλοκαίρι˙ και μια αίθουσα στον πάνω όροφο για λέσχες αναγνώσεων και ανάγνωση βιβλίων από τους ίδιους τους συγγραφείς τους. Ειδικό παιδικό τμήμα πάντα με έναν σύμβουλο παιδικών βιβλίων εκεί και έναν ψυχολόγο που θα παρευρίσκεται όποτε θα διοργανώνουμε σεμινάρια ανάγνωσης για διάφορες ηλικιακές ομάδες παιδιών, μαζί με τους γονείς τους. Αν μπορούσα, θα είχα μια αίθουσα προβολής ταινιών όπου μια φορά την εβδομάδα θα παιζόταν μια ταινία από βραβευμένο ή γνωστό βιβλίο. Και ένα μικρό μαγαζί ντελικατέσσεν, όπου θα πωλούνταν λιχουδιές που μπορεί να συναντήσει κανείς σε διάφορα βιβλία λογοτεχνίας! Σταματώ εδώ γιατί θα μπορούσα να γράψω πέντε-έξι σελίδες απάντησης ακόμα!!!
53. Πείτε μας 3 πράγματα που θέλετε από έναν εκδοτικό οίκο.
Να είναι επιλεκτικός στους συγγραφείς του και να μην εκδίδει άκριτα βιβλία, απλώς για να έχει συνεχώς νέους τίτλους. Να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του: χρόνος έκδοσης, διακίνηση βιβλίου, προώθηση/ διαφήμιση, πληρωμή δικαιωμάτων. Τέλος, να είναι ειλικρινής και με τους συγγραφείς του και με το αναγνωστικό κοινό.
54. Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;
Για να τοποθετηθώ στο διττό αυτό ερώτημα θα έπρεπε να είχα άριστη γνώση του κόσμου των εκδόσεων. Όμως, δεν είμαι ούτε εκδότης ούτε μάνατζερ ούτε υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων σε εκδοτικό οίκο, κι έτσι δεν μπορώ να εκφέρω ασφαλή άποψη. Η σχέση μου με τον εκδοτικό χώρο ως συγγραφέα πάντως, είχε τα σκαμπανεβάσματά της. Έχω περάσει και κάποιες αρκετά άσχημες καταστάσεις αλλά μάλλον, για να πω την αλήθεια, περισσότερες ήταν οι πολύ καλές στιγμές.
55. Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;
Καλός και κακός στη λογοτεχνία δεν υπάρχει με την έννοια που αποδίδουμε στην κοινή χρήση της γλώσσας, την ηθική δηλαδή, έννοια. Υπό την έννοια όμως του αξιολογικού χαρακτηρισμού, ναι, υπάρχει αισθητικά καλή και καλή λογοτεχνία. Και δεν έχει να κάνει τόσο με το αν «αρέσει» το βιβλίο ή όχι. Μπορεί ένα αισθητικά άρτιο κείμενο να μας αφήσει αδιάφορους κι ένα πιο μέτριο ή ακόμα και κακό αισθητικά βιβλίο να ελκύσει το ενδιαφέρον. Εδώ η διαφήμιση και ο τρόπος προώθησης παίζουν μεγάλο ρόλο. Το ίδιο και η «πείρα» του αναγνώστη σε ποιοτική λογοτεχνία, η γενικότερη παιδεία του, η αντιληπτική του ικανότητα αλλά και τα ενδιαφέροντά του.
56. Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά; Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία βιβλίου που έγραψε έτσι αυτόβουλα, ίσως και με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;
Είναι δύσκολο να βρεις εκδοτικό οίκο που να πιστέψει σε σένα και να σε εμπιστευτεί. Ιδιαίτερα όταν είσαι πρωτοεμφανιζόμενος/η στο χώρο. Συνήθως, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ζητούν να πληρώσει την έκδοση ο ίδιος ο συγγραφέας! Από τη δική μου εμπειρία ωστόσο, ξέρω ότι αν ένα βιβλίο αξίζει, σπάνια θα πάει χαμένο. Πάντα θα βρεθεί ένας εκδοτικός, έστω μικρός, έστω όχι τόσο γνωστός, που θα αναλάβει να πάρει το ρίσκο της πρώτης αυτής έκδοσης-γνωριμίας με το κοινό. Ο συγγραφέας που εκδίδει το βιβλίο του χωρίς να πληρώσει, έχει τα οφέλη της μερικής έστω, αποδοχής, της επιβεβαίωσης της αξίας του βιβλίου του και φυσικά, των χρημάτων που δεν έδωσε…
Πολύ καλή πιστεύω, δεδομένου και του γεγονότος της εκδοτικής πληθώρας και υπερπροσφοράς τα τελευταία χρόνια. Έχω δεχθεί πολύ θετικές κριτικές από αναγνώστες που διάβασαν τα βιβλία μου και μπήκαν στον κόπο μετά να μου στείλουν μηνύματα όπου μ’ ευχαριστούν για το «ταξίδι» που τους χάρισα. Είναι τόσο συγκινητικό το γεγονός αυτής της «συνομιλίας», γιατί πρόκειται για την αναγνώριση του έργου του συγγραφέα ως καλλιτέχνη. Η ηθική ικανοποίηση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απερίγραπτη!
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Μια κλισέ απάντηση είναι ότι νιώθουμε σαν να κρατάμε, το νεογέννητο παιδί μας στην αγκαλιά μας κλπ. Ναι, νιώθουμε υπέροχα αλλά ο δεσμός που μας ενώνει με τον καρπό αυτόν του μόχθου μας είναι καθαρά εγκεφαλικός. Σε πρώτο χρόνο βιώνουμε συναισθήματα υπερηφάνειας, δικαίωσης, συγκίνησης, ασφαλώς κάποια ματαιοδοξία και πολύ μεγάλη χαρά. Κατόπιν, αναπόφευκτα, αγωνία και ανυπομονησία για το πώς θα πάρει το δρόμο του μακριά από μας… Και σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, εδώ, η γνώμη του κόσμου και τα σχόλια των άλλων μετράνε πάντα…
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Πολύ. Αν δεν ταυτιστώ με όλους τους βασικούς, τουλάχιστον, ήρωές μου δεν μπορώ να γράψω γι’ αυτούς. Άσχετα από το εάν έχουν ή δεν έχουν ομοιότητα με τον χαρακτήρα μου, αν βάζω περισσότερα ή λιγότερα κομμάτια από τον εαυτό μου και τις εμπειρίες μου στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους, η ενσυναίσθησή μου τη στιγμή της δημιουργίας τους είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Δεν είναι εκείνοι εγώ, εγώ είμαι εκείνοι.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Πολύ διαφορετικό σε κάποια πράγματα, ίδιο σε άλλα. Διαφορετικό όσον αφορά την προσωπική και την οικογενειακή μου ζωή κυρίως, και περισσότερο ίδιο σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά μου.
7. Είστε ευαίσθητη;
Ένα θα σας πω: μπορώ να κλάψω ακόμα και με διαφημίσεις! Αλλά για να είμαι σοβαρή τώρα, ναι, έχω αυξημένη ευαισθησία και μάλιστα δυσκολεύομαι με το σημερινό τρόπο ζωής που ζητά από τους ανθρώπους ατομισμό και αδιαφορία. Ευτυχώς, ως ένα βαθμό η εσωτερική δύναμη και λογική μου λειτουργούν ως αντίβαρο και με αποτρέπουν συνήθως από ακραίες ενέργειες όπως πχ. να τα παρατήσω όλα ξαφνικά και να φύγω μια μέρα προς άγνωστη κατεύθυνση!
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Παλιά, ήταν η μοναξιά˙ το να μείνω χωρίς σύντροφο και φίλους. Τα τελευταία χρόνια περισσότερο φοβάμαι μια αρρώστια ή τα άσχημα γηρατειά, που μπορεί να κάνουν έναν άνθρωπο αναξιοπρεπή, χωρίς τη θέλησή του. Κι εύχομαι να μη συμβαίνει αυτό, σε κανέναν μας.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Αναλόγως την ώρα, τη μέρα, τη διάθεσή μου τις ασχολίες μου. Δεν μπορώ ν’ ακούσω πχ. death metal το πρωί που ξυπνάω ούτε κλασική σ’ ένα πάρτι. Σε γενικές γραμμές ωστόσο, μου αρέσει πιο πολύ το κλασικό ροκ, το έντεχνο ελληνικό και το βαρύ ρεμπέτικο.
10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Τα περισσότερα από τα όνειρα που έκανα μικρή τα έχω πραγματοποιήσει. Το μόνο που μου μένει ακόμα ανεκπλήρωτο είναι ένα σπίτι μπροστά στη θάλασσα, ν’ αράξω στα γηρατειά μου – ή και νωρίτερα! – και να ασχολούμαι με το γράψιμο των βιβλίων μου και με το διάβασμα, με τη φύση, με το σύντροφό μου και με τους φίλους μου. Α, Και μερικά ακόμα ταξίδια, σε μέρη που δεν έχω πάει, δεν θα ήταν άσχημα!
11. Τι σας στεναχωρεί ;
Από που να αρχίσω αλήθεια; Θα ξεκινήσω από την αδικία στον κόσμο, σε κάθε της μορφή είτε αυτή λέγεται πόλεμος και ωμή βία είτε πείνα και πενία είτε εκμετάλλευση και δουλεία. Μετά θα περάσω στην ιδιοτέλεια των ανθρώπων, τη φιλαυτία και τον εγωισμό και κατόπιν στην αλαζονεία. Για να προσθέσω τέλος τον κυνισμό και την αδιαφορία των περισσότερων νέων παιδιών και την ανηθικότητα και υποκρισία ημών των μεγαλύτερων.
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Εννοείται ότι θα πω τρία καλά χαρακτηριστικά μου, έτσι; Είμαι κοινωνική, έχω χιούμορ και ενθουσιάζομαι εύκολα με καινούρια πράγματα και νέες ιδέες.
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Νιώθω υπέροχα! Ξέρω βέβαια, ότι μέχρι να το υποβάλω στον εκδότη, θα περάσει από πολλά ακόμα «χτενίσματα» και διορθώσεις δικές μου αλλά το μεγαλύτερο άγχος έχει φύγει, η ανάγκη για συγγραφή έχει προσωρινά κοπάσει και η ικανοποίηση δίνει τη θέση της στη συνεχή αναζήτηση.
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Πάντα ετοιμάζω κάτι άλλο. Μικρό διάστημα μπορεί να περάσει χωρίς να γράφω κάτι. Από τη στιγμή που έχω και απαιτητική εργασία και ένα σπίτι με τις δουλειές του, που πάντα είναι απαραίτητο να γίνουν, είναι και λίγος ο χρόνος που μου μένει να αφιερώσω στη δημιουργική ασχολία της συγγραφής. Προς το παρόν μόλις έγραψα το λέξη ΤΕΛΟΣ, που είπαμε παραπάνω, στο τρίτο μου βιβλίο, μια συλλογή από νουβέλες. Και ήδη, έχω ξεκινήσει εδώ και λίγο καιρό, παράλληλα με το τρίτο, τη συγγραφή του τέταρτου βιβλίου, ενός αστυνομικού μυθιστορήματος.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Σιγά σιγά ο δρόμος μου μ’ έσπρωχνε προς τα εκεί. Η φαντασία μου από το δημοτικό κιόλας, έψαχνε διέξοδο με μικρές ιστοριούλες και με τις σχολικές εκθέσεις και στο γυμνάσιο με διηγήματα και ποιήματα. Ως φοιτήτρια με αστείες ιστορίες και ακόμη και κόμικς με σκίτσα και ατάκες, που έφτιαχνα για να γελάμε με την παρέα. Έχω κρατήσει κάποια από αυτά και όταν τα βλέπω συγκινούμαι. Ωστόσο, έπρεπε να φτάσω γύρω στα τριάντα, για να νιώσω έτοιμη να ξεκινήσω τη συγγραφή του πρώτου μου μυθιστορήματος.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποια είναι αυτά;
Έχω γράψει τρία βιβλία και προς το παρόν έχουν εκδοθεί τα δύο. Το πρώτο, το οποίο επανεκδόθηκε φέτος, τιτλοφορείται «Η έρημος του κόκκινου φεγγαριού» και το δεύτερο είναι «Οι επιβάτες του ονείρου». Το τρίτο μόλις τελείωσε. Παράλληλα, φέτος, εξέδωσα και την πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Ο χορός των σκιών».
17. Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Το γεγονός ότι δεν ήταν ένα ολόκληρο μυθιστόρημα αλλά μικρές νουβέλες με διαφορετική μεταξύ τους θεματική, μ’ έκανε να ασχοληθώ πολύ περισσότερο με την έρευνα, γιατί κάθε ιστορία είχε τις ίδιες σχεδόν απαιτήσεις με ένα μυθιστόρημα αλλά με ενθουσίασε το γεγονός ότι κάθε φορά ήταν κάτι καινούριο που έπρεπε να προσεγγίσω, άλλα γεγονότα, άλλα πρόσωπα κι έτσι με κρατούσε σε ένα συνεχή ενθουσιασμό αφού ξεκινούσα κάθε φορά από την αρχή.
18. Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Η μητέρα μου. Της το όφειλα καθώς είχε βοηθήσει με κάθε τρόπο ώστε να μου εξασφαλίζει χρόνο για τη συγγραφική μου δραστηριότητα. Επίσης και η κουμπάρα μου, η Σοφία η οποία το είχε δακτυλογραφήσει στην πρώτη του συνοπτική μορφή, αφού από το 2000 περίπου ως το 2002, που είχα γράψει την πρώτη μορφή του, δεν είχα δικό μου υπολογιστή.
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Οι γονείς μου είχαν χαρεί πάρα πολύ γιατί γνώριζαν ότι ήταν το όνειρό μου από πολλά χρόνια να γράψω και να εκδώσω ένα μυθιστόρημα. Το ίδιο και οι δύο κολλητές μου που το έμαθαν κι εκείνες από τους πρώτους. Στη συνέχεια, από την παρέα μου, τους συγγενείς μου και τους γνωστούς μου πολλοί εντυπωσιάστηκαν – ήταν και πριν από αρκετά χρόνια και τότε ήταν ακόμα πιο δύσκολο να βρεις εκδοτικό οίκο να πιστέψει σε σένα – κάποιοι άλλοι έδειξαν να ενοχλούνται και κάποιοι ακόμα και να ζηλεύουν. Στην πορεία των χρόνων φάνηκε πως είχα δίκιο στις εκτιμήσεις μου. Και για τους μεν και για τους δε.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Τις θετικές με πολλή χαρά κι η αλήθεια είναι ότι μέχρι τώρα είχα μόνο θετικές κριτικές. Κι αυτό χωρίς καμία σχεδόν προβολή ή διαφήμιση. Ως ένα είδος «αρνητικής» κριτικής, μπορώ να θεωρήσω εποικοδομητικές προτάσεις για μικρές διορθώσεις από φίλους στους οποίους – από το δεύτερο βιβλίο μου και μετά – διαβάζω κομμάτια από τα χειρόγραφά μου.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Κατ’ αρχήν ώρες απολαυστικής, ελπίζω, ανάγνωσης. Ύστερα, τη δυνατότητα για προβληματισμό πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας, όπως είναι οι ερωτικές και οικογενειακές σχέσεις, η προσέγγιση των νέων ανθρώπων με τους μεγαλύτερους με τα όνειρα και τα οράματα που μπορεί να έχει η κάθε πλευρά, οι δυσκολίες της καθημερινής ζωής, οι αποφάσεις στα διλήμματα και οι τραγικές ή ευεργετικές τους συνέπειες.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Τις γενικές γραμμές της ιστορίας τις γνωρίζω από την αρχή. Είναι μια ιστορία Α που θα έχει μια πλοκή Β, ως κεντρικό πυρήνα. Στην πορεία βέβαια, μου έρχονται ιδέες, τροποποιήσεις, νέοι ήρωες που περιπλέκουν ή ξεδιαλύνουν καταστάσεις, νέα γεγονότα. Ως ένα σημείο ωστόσο, μετά από την εμβάθυνσή μου στον χαρακτήρα και τις πράξεις των ηρώων μου, μπορεί και να με οδηγούν εκείνοι, αφού λειτουργούν αυτόνομα, σχεδόν ως κανονικά ανθρώπινα όντα με θέλω, με απόψεις και με αντιλήψεις που θα πρέπει να αποπνέουν ρεαλισμό.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Ισχύει ό,τι ανέφερα και στην αμέσως προηγούμενη ερώτηση. Επί πλέον, πολλές φορές λυπάται κανείς τον ήρωά του και τον απαλλάσσει από άλλα δεινά που θα μπορούσε να βιώσει. Μου έχει συμβεί αυτό μια-δυο φορές. Αλλά όλα λειτουργούν με μια αμφίδρομη δυναμική, κάτι κάνω εγώ κάτι μου δίνουν εκείνοι και το τέλος μια ιστορίας είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Από το δεύτερο βιβλίο μου και μετά, έχω μάθει να ακούω και κάποιες προτάσεις ανθρώπων που εμπιστεύομαι.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από τους ανθρώπους και τη ζωή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη έμπνευση από αυτά που βιώνεις, που βλέπεις να συμβαίνουν γύρω σου, που ακούς και μαθαίνεις στις διαδρομές σου μέσα στον κόσμο. Ακόμα και πολύ απλά πράγματα όπως ένα ιδιαίτερο τραγούδι, ένα σχόλιο, μια φράση, μια αγκαλιά μπορούν να σου χαρίσουν την έμπνευση.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Το Πουέρτο Ρίκο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το Send me an angel των Scorpions και η Θεσσαλονίκη από το Σταυρό του Νότου. Α, και το I did it my way, του Sinatra.
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Οι εκδρομές και τα παιχνίδια με τους γονείς μου, που μου χάρισαν υπέροχα παιδικά χρόνια, οι τρέλες με τα ξαδέρφια μου στην ίδια αυλή – τα σπίτια μας ήταν διπλανά – τα καλοκαίρια στη θάλασσα, τα κλασικά, όμορφα παραμύθια που μου έλεγε η γιαγιά μου, τα πανηγύρια στις μεγάλες γιορτές, οι ποδηλατάδες και τα παιχνίδια με τη μπάλα στη αλάνα πίσω από το σπίτι μου.
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Ναι. Ως ένα μεγάλο βαθμό, έχω επιτύχει τα όνειρά μου και έχω γίνει περίπου αυτό που θα ήθελα. Μπορεί στην πορεία να ξέφυγα από κάποιες … ακριβείς λεπτομέρειες αλλά σε γενικές γραμμές, ελπίζω ότι δεν έχω απογοητεύσει τα όνειρά μου!
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Η έλλειψη χρόνου, βασικά και ως ένα βαθμό η διαχείριση του υλικού μου (δομή πλοκής και οργάνωση των κεφαλαίων μου). Μετά τη συγγραφή, η ανεύρεση εκδοτικού οίκου ήταν ένα αρκετά δύσκολο κομμάτι, με διάφορες παραμέτρους απαιτήσεων. Και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός απρόσμενου προσκόμματος, που ανατρέπει ισορροπίες και ξαφνικά δυσκολεύει ό,τι κυλάει μέχρι τότε ήρεμα.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Το άσχημο είναι όταν πρέπει κανείς να επιλέξει. Όσον αφορά εμένα δεν χρειάστηκε να μπω στο δίλημμα. Από τα φοιτητικά μου κιόλας χρόνια όταν άρχισα να ωριμάζω και πραγματικά να αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως γυναίκα, ήμουν αποφασισμένη να μην κάνω οικογένεια. Συνειδητή επιλογή, στην οποία έμεινα συνεπής και τις τρεις φορές που υπήρξε η ευκαιρία να προβώ σ’ αυτό το σημαντικό βήμα. Οφείλω να πω ότι ο βασικός λόγος δεν ήταν για να κάνω καριέρα αλλά βέβαια, ένας από τους λόγους ήταν και αυτός. Μέχρι στιγμής δεν έχω μετανιώσει.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Για πράγματα που δεν τόλμησα να κάνω, λόγω καθωσπρεπισμού ή αναστολών, λόγω του γεγονότος ότι δεν ήθελα να δυσαρεστήσω δικούς μου ανθρώπους και μερικές φορές λόγω του φόβου για το άγνωστο και το παράξενο.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η αλαζονεία και ο σνομπισμός, η υποκρισία, οι κολακείες και η παντελής έλλειψη αισθητικής και παιδείας.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Από λογοτεχνία επιλέγω τα ιστορικά, αστυνομικά και κοινωνικά μυθιστορήματα, με ωραία πλοκή, με ανατροπές και προβληματισμούς. Έχω κάποιους αγαπημένους συγγραφείς φυσικά, που τους παρακολουθώ και η λίστα εμπλουτίζεται με τα χρόνια. Από άλλα, επιστημονικά πονήματα, διαλέγω όσα αφορούν τη φιλοσοφία και την ψυχολογία αλλά και την ιστορία.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Να μεταφραστούν τα βιβλία μου σε 60 γλώσσες και να πάρω το Νόμπελ Λογοτεχνίας! Λογικά, τότε θα έχω εκπληρώσει τον μεγαλύτερο πόθο μου και τις πιο μύχιες φιλοδοξίες μου! Εναλλακτικά, να πετύχω όλους τους αριθμούς του joker μετά από έξι συνεχόμενα jackpot!!!
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Δυστυχώς, ή μάλλον ευτυχώς, δεν είναι ένας. Δεν θα μπορούσε να είναι ένας μόνο, από όλους τους καταπληκτικούς και υπέροχους συγγραφείς που υπήρξαν και υπάρχουν στη λογοτεχνία ολόκληρου του κόσμου!!! Εν ολίγοις, ούτε κι εγώ ξέρω να σας πω τον πιο αγαπημένο μου…
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Την άσκηση λεκτικής, σωματικής ή ψυχικής βίας, σε όποιον βαθμό και σε όποια μορφή. Και την ιδιοτέλεια, τη σχέση για προσωπικό υλικό ή άλλο ίδιον όφελος, και μόνο.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Τα ταξίδια που έχω κάνει και που ήταν όλα υπέροχα! Η έκδοση των βιβλίων μου˙ και το γεγονός ότι στο δεύτερο μεταπτυχιακό μου πήρα άρτιο 10 και σε όλα τα μαθήματα και στη διπλωματική.
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Εννοείται! Κατά καιρούς πολλά και διάφορα. Από παζλ, από επιτραπέζια παιχνίδια, από χειροτεχνίες διαφόρων ειδών μέχρι συλλογές καρτ-ποστάλ απ’ όλο τον κόσμο, μολυβιών, κόμικς, αυτοκόλλητων αλλά και παιχνίδια ηλεκτρονικά, ταινίες και ψώνια από μικρά και περίεργα πραγματάκια στο ίντερνετ!
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Προ πέντε μηνών περίπου, όταν έχασα τον πατέρα μου. Και μερικές ακόμα φορές έκτοτε…
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Α, δεν χρειάζεται να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος για γέλιο! Μια έξυπνη ατάκα, ένα καλό ανέκδοτο, σαχλαμάρες με φίλους, κάτι που μπορεί να δω έξω σε μια βόλτα. Ειλικρινά, επειδή γελώ συχνά, δε θυμάμαι την τελευταία φορά που μ’ έκανε να ξεκαρδιστώ. Νομίζω χθες, με κάτι που μου είπε η μαμά μου!
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Ξυπνάω στις πεντέμιση το πρωί και ετοιμάζομαι για το γραφείο. Εργάζομαι στην Ακαδημία Αθηνών με ωράριο επτά-τρεις (και κάτι παραπάνω, πάντα!) και με βολεύει που είναι στο κέντρο της Αθήνας αφού, ναι μεν οδηγώ αλλά δεν έχω αυτοκίνητο και μετακινούμαι με τα ΜΜΜ. Κατά τις τέσσερις – τέσσερις και μισή γυρίζω σπίτι, αν δεν έχω κάποια φιλική συνάντηση εκτός δουλειάς ή κάποια κοινωνική υποχρέωση. Ακολουθώ την απαραίτητη ρουτίνα (ντουζάκι, προετοιμασία φαγητού, φαγητό κλπ.) και μετά ξαπλώνω στον καναπέ για λίγη απογευματινή ξεκούραση (καμιά ώρα, συνήθως). Έπειτα, ασχολούμαι με κάποιες πιο απλές δουλειές του σπιτιού, με τηλεφωνήματα που θέλω να κάνω ή που δέχομαι, με το facebook, με το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και άλλα τέτοια. Λίγη τηλεόραση αργά το βράδυ, όταν έχει καμιά καλή ταινία και μετά… Η καλύτερη ώρα της μέρας ή μάλλον της νύχτας: γράψιμο του βιβλίου μου! Αν πάλι δεν έχω καθόλου έμπνευση, τότε διάβασμα άλλων βιβλίων! Κοιμάμαι αργά, κατά τη μιάμιση και το πρωί στις πεντέμιση τα ίδια πάλι… (Συμπληρώνω ύπνο τα Σαββατοκύριακα!).
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Τη θάλασσα, την έρημο, τα ταξίδια, τα βιβλία, το γέλιο, τους ανθρώπους, τα μικρά, ανυπεράσπιστα ζωάκια.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στο παγωτό! Και στις παρακλήσεις των ανθρώπων που αγαπώ…
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Α, ναι. Ασφαλώς! Ειδικά η ιστορία την οποία πραγματεύεται «Η έρημος του κόκκινου φεγγαριού» προσφέρεται ιδιαίτερα και για τα δύο είδη αλλά ακόμα και για σειρά στην τηλεόραση. Στο δε, τρίτο βιβλίο μου, αυτό που μόλις τελείωσε, όλες οι νουβέλες θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν τη βάση για σενάριο ταινίας.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Ναι. Ο αστυνόμος Αριστείδης Σχοινάς, που είναι ήρωας σε μια από τις νουβέλες του τρίτου μου βιβλίου, θα είναι ο βασικός πρωταγωνιστής στο τέταρτο μυθιστόρημά μου. Έχει ξεκινήσει από το Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος, στο τρίτο μου βιβλίο τον βρίσκουμε στη Γενική Διεύθυνση, στο 4ο Τμήμα, στο Γραφείο Εξαφανίσεων, αλλά στο τέταρτο τον βάζω να μετακινείται ξανά. Θα εργάζεται πλέον στη Γενική Διεύθυνση Ασφάλειας Αττικής, στην Υποδιεύθυνση Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας, ως διοικητής στο Τμήμα 1 των ανθρωποκτονιών.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Αχ, πολύ μου αρέσει αυτό με τους θαυμαστές μου˙ νιώθω διάσημη! Λοιπόν, θέλω να ξέρουν ότι προσπαθώ για το καλύτερο και κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου -κυριολεκτικά- για να βγάλω ένα βιβλίο καλογραμμένο και πρωτότυπο, κάθε φορά και λίγο πιο καλό, κάθε φορά και λίγο πιο ώριμο. Κι ότι μου αρέσει πολύ όταν επικοινωνούν μαζί μου μέσα από το fb ή με e-mail ή όταν στις εκθέσεις βιβλίων τους γνωρίζω από κοντά.
47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
Όχι, απευθύνεται σε όλους. Αν, ωστόσο, πρέπει να επιλέξω έναν πιο συγκεκριμένο τύπο κοινού, θα έλεγα ότι απευθύνεται κυρίως στους ανθρώπους που αγαπούν ιδιαίτερα την προσεγμένη λογοτεχνία κι έχουν αρκετές απαιτήσεις από τα βιβλία που διαβάζουν. Επίσης, και σε εκείνους που δίνουν σημασία στη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας.
48. Εάν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
Όπως ήδη έχω αναφέρει, το τρίτο μου βιβλίο αποτελείται από πέντε νουβέλες. Έχει τον προσωρινό τίτλο Φωτιά στις κερασιές. Κάθε μία από τις νουβέλες πραγματεύεται ένα πρωτότυπο δίλημμα, την ανάλογη ανθρώπινη επιλογή και την τελική απόδοση της δικαιοσύνης ενώ, χρονικά, είναι τοποθετημένες σε διάφορες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας, από την αρχαιότητα μέχρι το μακρινό μέλλον.
49. Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Να κάνουν το πρώτο βήμα. Να τολμήσουν. Αλλά οπωσδήποτε, να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν, τουλάχιστον στην αρχή, αντιξοότητες και απογοητεύσεις. Ο χώρος του βιβλίου είναι δύσκολος, όπως φαντάζομαι γενικά ο χώρος της τέχνης, όπου τα σταθερά, αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης είναι σχεδόν ανύπαρκτα λόγω της υποκειμενικότητάς της. Από την άλλη, το θέμα δεν είναι μόνο να εκδώσεις ένα βιβλίο, το θέμα είναι να έχεις κάτι αξιόλογο να προσφέρεις στο αναγνωστικό κοινό και όχι μόνο την απλή αφήγηση, μιας, πολλές φορές, πολύ συνηθισμένης ιστορίας. Αυτό δεν αποτελεί λογοτεχνία˙ είναι απλώς σύνθεση μιας μεγάλης περιγραφικής έκθεσης…
50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Το πρώτο μου βιβλίο, που ήταν και μεγαλύτερο σε έκταση και ήταν και πρώτο – που σημαίνει ότι κι εγώ ήμουν άπειρη ακόμα στο εγχείρημα αυτό – μου πήρε τέσσερα χρόνια περίπου. Φυσικά, εννοείται ότι έγραφα όποτε είχα διάθεση να γράψω και όποτε είχα και τον χρόνο. Και τα δύο μαζί, δύσκολος συνδυασμός άρα και χρονοβόρος.
51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Μια περίεργη και έντονη ιστορία που έζησα κάποτε στάθηκε η αφορμή. Θεώρησα ότι της άξιζε να γίνει βιβλίο γιατί ήταν η ιστορία ενός μεγάλου έρωτα, απ’ αυτούς που υπάρχουν συνήθως μόνο εκεί: στα βιβλία. Έτσι ξεκίνησε και προχώρησε: από την εσώτερη δική μου ανάγκη να καταγραφεί, ώστε να έχω ελπίδα να τη διαχειριστώ… Αλλά, στην ουσία, ήμουν έτοιμη από καιρό να ασχοληθώ με τη συγγραφή και να θίξω, μέσα από την αφήγηση και την πλοκή της ιστορίας μου, και άλλα, ουσιώδη για μένα θέματα.
52. Αν είχατε ένα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;
Ωωωω… Αυτή είναι πράγματι ασυνήθιστη ερώτηση και πολύ ωραία! Θα ήθελα να είναι ένα πολύ ζεστό, φωτεινό νεοκλασικό στο Κέντρο της Αθήνας ή κάπου κοντά σε σταθμό του μετρό. Θα έχει ασφαλή πρόσβαση για όλους, και ιδιαίτερα για τους συμπολίτες μας με δυσκολίες μετακίνησης. Θα έχει πολυθρόνες και δανειστική βιβλιοθήκη με περιοδικά που θα αναφέρονται στα βιβλία και όπου θα μπορεί κανείς να διαβάσει και το ίδιο το βιβλίο περίπου ως τη μέση του, για να αποφασίσει αν του ταιριάζει να το αγοράσει. Δεν θα υπάρχει promotion και ιδιαίτερη θέση σε κανένα βιβλίο. Όλα θα είναι τοποθετημένα σύμφωνα με τη χρονολογία της έκδοσής τους και το όνομα του συγγραφέα τους. Θα υπάρχει στο βάθος τζάκι για το χειμώνα και μια υπέροχη αυλή για το καλοκαίρι˙ και μια αίθουσα στον πάνω όροφο για λέσχες αναγνώσεων και ανάγνωση βιβλίων από τους ίδιους τους συγγραφείς τους. Ειδικό παιδικό τμήμα πάντα με έναν σύμβουλο παιδικών βιβλίων εκεί και έναν ψυχολόγο που θα παρευρίσκεται όποτε θα διοργανώνουμε σεμινάρια ανάγνωσης για διάφορες ηλικιακές ομάδες παιδιών, μαζί με τους γονείς τους. Αν μπορούσα, θα είχα μια αίθουσα προβολής ταινιών όπου μια φορά την εβδομάδα θα παιζόταν μια ταινία από βραβευμένο ή γνωστό βιβλίο. Και ένα μικρό μαγαζί ντελικατέσσεν, όπου θα πωλούνταν λιχουδιές που μπορεί να συναντήσει κανείς σε διάφορα βιβλία λογοτεχνίας! Σταματώ εδώ γιατί θα μπορούσα να γράψω πέντε-έξι σελίδες απάντησης ακόμα!!!
53. Πείτε μας 3 πράγματα που θέλετε από έναν εκδοτικό οίκο.
Να είναι επιλεκτικός στους συγγραφείς του και να μην εκδίδει άκριτα βιβλία, απλώς για να έχει συνεχώς νέους τίτλους. Να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του: χρόνος έκδοσης, διακίνηση βιβλίου, προώθηση/ διαφήμιση, πληρωμή δικαιωμάτων. Τέλος, να είναι ειλικρινής και με τους συγγραφείς του και με το αναγνωστικό κοινό.
54. Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;
Για να τοποθετηθώ στο διττό αυτό ερώτημα θα έπρεπε να είχα άριστη γνώση του κόσμου των εκδόσεων. Όμως, δεν είμαι ούτε εκδότης ούτε μάνατζερ ούτε υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων σε εκδοτικό οίκο, κι έτσι δεν μπορώ να εκφέρω ασφαλή άποψη. Η σχέση μου με τον εκδοτικό χώρο ως συγγραφέα πάντως, είχε τα σκαμπανεβάσματά της. Έχω περάσει και κάποιες αρκετά άσχημες καταστάσεις αλλά μάλλον, για να πω την αλήθεια, περισσότερες ήταν οι πολύ καλές στιγμές.
55. Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;
Καλός και κακός στη λογοτεχνία δεν υπάρχει με την έννοια που αποδίδουμε στην κοινή χρήση της γλώσσας, την ηθική δηλαδή, έννοια. Υπό την έννοια όμως του αξιολογικού χαρακτηρισμού, ναι, υπάρχει αισθητικά καλή και καλή λογοτεχνία. Και δεν έχει να κάνει τόσο με το αν «αρέσει» το βιβλίο ή όχι. Μπορεί ένα αισθητικά άρτιο κείμενο να μας αφήσει αδιάφορους κι ένα πιο μέτριο ή ακόμα και κακό αισθητικά βιβλίο να ελκύσει το ενδιαφέρον. Εδώ η διαφήμιση και ο τρόπος προώθησης παίζουν μεγάλο ρόλο. Το ίδιο και η «πείρα» του αναγνώστη σε ποιοτική λογοτεχνία, η γενικότερη παιδεία του, η αντιληπτική του ικανότητα αλλά και τα ενδιαφέροντά του.
56. Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά; Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία βιβλίου που έγραψε έτσι αυτόβουλα, ίσως και με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;
Είναι δύσκολο να βρεις εκδοτικό οίκο που να πιστέψει σε σένα και να σε εμπιστευτεί. Ιδιαίτερα όταν είσαι πρωτοεμφανιζόμενος/η στο χώρο. Συνήθως, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ζητούν να πληρώσει την έκδοση ο ίδιος ο συγγραφέας! Από τη δική μου εμπειρία ωστόσο, ξέρω ότι αν ένα βιβλίο αξίζει, σπάνια θα πάει χαμένο. Πάντα θα βρεθεί ένας εκδοτικός, έστω μικρός, έστω όχι τόσο γνωστός, που θα αναλάβει να πάρει το ρίσκο της πρώτης αυτής έκδοσης-γνωριμίας με το κοινό. Ο συγγραφέας που εκδίδει το βιβλίο του χωρίς να πληρώσει, έχει τα οφέλη της μερικής έστω, αποδοχής, της επιβεβαίωσης της αξίας του βιβλίου του και φυσικά, των χρημάτων που δεν έδωσε…
57. Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
Στην «Έρημο του κόκκινου φεγγαριού» την Άννα θα ήθελα να παίξει η Jennifer Lawrence, τον Νίκο ο Ansel Elgort και τον Πάνο ο Kit Harington ή ο Jared Leto. Στους «Επιβάτες του ονείρου» την Αγγελική θα ήθελα να ενσαρκώσει η Kim Bassinger ή η Julia Roberts και τον Δημήτρη ο Jake Gyllenhaal! Δεν θα ήταν καθόλου κακή επιλογή ο George Clooney στο ρόλο του ψυχίατρου. Ελπίζω να συμφωνήσουν με τις προτάσεις μου κι όσοι έχουν διαβάσει τα βιβλία μου. Δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένους Έλληνες ηθοποιούς γιατί φοβάμαι ότι θα θεωρηθεί μεροληπτική μεταχείριση από τους υπόλοιπους το γεγονός ότι θα ενσαρκώσουν τους ήρωες των βιβλίων μου!!!
ΕΙΡΗΝΗ ΣΒΙΤΖΟΥΣας ευχαριστώ πολύ για τις ερωτήσεις και για το ενδιαφέρον σας.
Για το Books ‘n more..
Κέλλυ Στρατηγοπούλου
Απόφοιτος τμήματος Φιλοσοφικής Αθηνών.
Αγαπάει το διάβασμα,το θέατρο και τη ζωγραφική.
Γνωρίζει Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά.
Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την υποκριτική και τη συγγραφή βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου