Διαβάστε στο Books 'n' more τη συνέντευξη της συγγραφέως Ρένιας Παπαματθαίου

"...Μάζεψε όπως, όπως τα λιγοστά πράγματά του κι έφυγε. Αποφάσισε να πάει να την βρει. Είχε πάρει πια τον αέρα και δεν έδινε καμιά σημασία στα βλέμματα των ενοίκων του πολυτελούς ξενοδοχείου. Ο υπάλληλος στις πληροφορίες του έδωσε τον αριθμό του δωματίου της Αντρέ, χωρίς να τον συνοδέψει. .Μία- δύο φορές στο παρελθόν, που το επιχείρησε, η αυστηρή ματιά του Σώτου τον ακινητοποίησε και τον γύρισε πίσω. Άνοιξε χωρίς να χτυπήσει.Την βρήκε να κάθεται μπροστά στον καθρέφτη. Τα κατάμαυρα μαλλιά της ήταν πρόχειρα πιασμένα επάνω. Το πρόσωπό της κόντευε να ακουμπήσει στο κρύσταλλο. Στο κομοδίνο, μισοάδειο ένα μπουκάλι κονιάκ, εξηγούσε την κατάστασή της· το ποτήρι, δίπλα, σχεδόν γεμάτο. Κολλημένη στον καθρέφτη τα μάτια της έτρεχαν. Γύρισε αργά και τον κοίταξε χωρίς να σηκωθεί. Μετά άρχισε να μονολογεί. Πότε, πότε τα λόγια της μπερδεύονταν με τους λυγμούς της. Στάθηκε πίσω από την πλάτη της. Οι ματιές τους συναντήθηκαν μέσα από το κρύο κρύσταλλο. Σκούπισε τα μάτια της κι έμεινε ακίνητη. Εκείνος αμήχανος για λίγο, έφερε τα χέρια του στο κεφάλι της και έλυσε τα μαλλιά της. Αυτή τη φορά τη λαχτάρα να την αγκαλιάσει, την διαπέρασε ένας αδιόρατος φόβος. Ένιωθε,τον έρωτα που βίωναν μέσα από τη σιωπή τους, καταδικασμένο να χαθεί μέσα σε μια καταστροφική απώλεια. Την σήκωσε απαλά και την οδήγησε με αργές κινήσεις στο κρεβάτι. Την ακούμπησε με προσοχή, σαν να κρατούσε κάτι εύθραυστο. Δεν του αντιστάθηκε. Τα χαρακτηριστικά της σιγά, σιγά ξαναβρήκαν τη γλύκα που είχαν τις πρώτες ημέρες της γνωριμίας τους. Το ίδιο προσεχτικά τράβηξε τη μεταξωτή κορδέλα που κράταγε κλειστή τη διάφανη ρόμπα της. Γλίστρησε στο πλάι αποκαλύπτοντας το υπέροχο καλογυμνασμένο σώμα της. Τα κορμιά τους άρχισαν να μιλούν την δική τους γλώσσα. Σταμάταγε και την κοιτούσε σαν να την έβλεπε πρώτη φορά. Μετά, λεηλατούσε το σώμα της αδηφάγα. Έχωνε το πρόσωπο του μέσα στο στητό και στρογγυλό στήθος της. Οι ρόγες της σκληρές· κόκκινες, σαν ακατέργαστα ρουμπίνια. Ρουφούσε το λεπτό άρωμα του γιασεμιού που ανέδυε το δέρμα της. Χανόταν στη ζάλη του. Τα μάτια της υγρά,αυτή τη φορά από δάκρυα ηδονής, άνοιγαν διάπλατα κάθε φορά που την έσφιγγε επάνω του. Σπάραζε το κορμί της κάτω από το δικό του και σφράγιζε το στόμα της με τα χείλη του. Από το ανοιχτό παράθυρο ακουγόταν ο παφλασμός από τα κύματα που έσκαγαν στα βότσαλα. Το Ανοιξιάτικο αεράκι άφηνε πάνω στα γυμνά κορμιά τους την αλμύρα τους. Μάζευε με τη γλώσσα τις σταγόνες του ιδρώτα της που άρχισαν να λαμπυρίζουν στην ολόλευκη επιδερμίδα της. Κύλησε σιγά, σιγά προς τα κάτω και ακούμπησε τα χείλη του χαμηλά στην κοιλιά. Εκείνη ανακάτευε τα πυκνά μαλλιά του και τον χάιδευε. Το σώμα της έκαιγε κάτω από τις ηδονικές συσπάσεις. Πηγαινοερχόταν το ίδιο ρυθμικά, όπως στο χορό της και ζωντάνευαν στο μυαλό του οι εικόνες από τις πρόβες τους, την πρώτη μέρα στο θέατρο. (Η στενή ολόσωμη φόρμα της να διαγράφει κάθε της γραμμή και με κινήσεις ερωτικές, να ξετυλίγεται προκλητικά μπροστά του...). Κόλλησε επάνω της και ξαναμύρισε το άρωμά της. Μετά από ένα δυνατό τίναγμα της μέσης, οι μύες της χαλάρωσαν. Τα χέρια της έπεσαν αδύναμα στο πλάι. Σήκωσε το κεφάλι και την κοίταξε. Γυμνή, λεπτή παραδομένη μπροστά του. Το ίδιο κι αυτός. Γυμνός. Εκτεθειμένος και παράλογα ανακουφισμένος. Του χαμογέλασε. Διακριτικά σήκωσε τα σκεπάσματα και τα έφερε επάνω της."

ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΖΩΕΣ
Τι γράφει για το βιβλίο η Λίνα Ζαμπετάκη, φιλόλογος κειμενογράφος, αναλύτρια και κριτικός λογοτεχνικών κειμένων.

Η Ρένια μελετά την παραλλαγή και την εκδοχή διαρκώς
Με τούτο εδώ το βιβλίο 
Παρουσιάζει την δυναμική του κονσέρτου 
το σόλο όργανο , που είναι ο εκάστοτε ήρωας 
να αντιπαραβάλλεται με την ορχήστρα που λέγεται συνθήκες εποχής

Η Ρένια Παπαματθαίου αριστοτεχνικά παρακολουθεί και αναζητά την κάθε νότα που μπορεί να αλλάξει όλον τον σκοπό. Αυτό είναι η ανατροπή.
Η Ρένια είναι αρχικά σκηνοθέτης 
Έχει βιώσει την ανατροπή σε κάθε της εγκεφαλικό κύτταρο 
και ενώ την παρακολουθεί και την απολαμβάνει, παράλληλα έχει σαφή και απόλυτη επίγνωση αρχικά της ζωής ως κονσέρτου 
και κατόπιν των δύο τουλάχιστον επιλογών που ορίζουν την μοίρα του ανθρώπου κάθε στιγμή· διαφωνεί με τον ποιητή που υποστηρίζει πως «δεύτερη ζωή δεν έχει»
Παλεύει μέσα από το βιβλίο να δείξει πως στο πέλαγος των ιστορικών συνθηκών που αποτελούν την εξωτερική πραγματικότητα, η μικρή προσωπική, του καθενός μας βάρκα, έχει τιμόνι και ο καθένας μας μπορεί να το διαχειριστεί. Και πάντα υπάρχει τουλάχιστον άλλη μία δεύτερη ευκαιρία, μια άλλη επιλογή, μια νέα πιθανότητα. Κάθε τελεία μπορεί να είναι η αρχή μιας νέας πρότασης. Παρά τις δραματικές κορυφώσεις και τις εντάσεις, το βιβλίο τούτο είναι συναρπαστικά αισιόδοξο· επειδή οι βασικοί πρωταγωνιστές του δεν είναι έρμαια της μοίρας. Ανεξάρτητα από το πώς τους τα φέρνει η ζωή αγωνίζονται με κάθε τρόπο και γίνονται μοίρα στη μοίρα τους Μπορεί να πεθαίνουν κάποιοι, αλλά κανείς τους δεν βιάζεται. 
Φορτίζονται συναισθηματικά από το μίσος, τον έρωτα, το πάθος την προδοσία και ανεβασμένοι σε αυτά τα φτερά, άσπρα ή μαύρα, ανυψώνονται επιλέγοντας συνειδητά να ζήσουν και να διεκδικήσουν το μερίδιο της ευτυχίας που δικαιούνται, ή πάλι να πεθάνουν για να διαχειριστούν μια κατάσταση. Είναι άνθρωποι ελεύθεροι παρά τους περιορισμούς της μοίρας επειδή μετουσιώνουν το αναπόφευγο σε δική τους ελεύθερη βούληση. 
Αφέντης απόλυτος και βασιλιάς εδώ είναι ο λοχαγός έρωτας 
Ο έρωτας που αποστασιοποιείται από την λογική και διαφέρει πολύ από την αγάπη, την εκτίμηση, την φιλία, την συντροφικότητα που ριζώνει μέσα από την χημεία των σωμάτων, που τρέφεται από την ηδονή της σεξουαλικής επαφής,που μας οδηγεί με ταχύτητα αυξημένη να κοπανάμε τα λογικά μας κεφάλια σε τοίχους
Ο βασικός μύθος του βιβλίου αναφέρεται σε μια περίοδο που έκαψε τον τόπο μας 
Το χρονικό του πλαίσιο αφορά στην περίοδο 1922 – 1944 και ο επίλογος γράφεται στο 1950 .
Καθορίζεται από τρεις φωτιές 
Την φωτιά και την καταστροφή της Σμύρνης που βρίσκει την Ανέτα και την έφηβη κόρη της στην Ελλάδα και αποτελεί την χρονική αφετηρία του έργου
Την φωτιά του έρωτα που ανάβει 10 χρόνια μετά και τον οποίο παρακολουθεί η δράση του μυθιστορήματος 
Και την τρίτη που παίζει ουσιαστικό ρόλο στην υπόθεση και δεν θα σας πω ποιά είναι. 
Κάτω από αυτές τις φωτιές υπάρχει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και ο πόλεμος της επιβίωσης και της διεκδίκησης μιας καλύτερης ζωής μέσα σε αυτές τις συνθήκες που καταγράφει το βιβλίο . Ανάμεσα σε αυτές τις φωτιές άγια είναι μόνο αυτή του έρωτα 
Κάθε ανθρώπινο πλάσμα διαθέτει εντός του ένα σημείο του Παραδείσου και αυτό είναι η καρδιά του. Ένας έσω ανθισμένος παράδεισος κοντά, μέσα, βαθιά και δικός του. 
Η συγγραφέας δε συμμετέχει στα γεγονότα και επιτυγχάνει την αντικειμενικότητα, σύμφωνα με τις αρχές του κοινωνικού ρεαλισμού Η μεταφορά από μια σκηνή σε μια άλλη ακολουθεί τον εμπλουτισμό των χαρακτήρων, το φώτισμα των εσωτερικών καταστάσεων, τη σύγκλιση των γεγονότων και την πορεία της δράσης προς την κορύφωση. Μπορεί έτσι να διατυπωθεί η άποψη ότι το μυθιστόρημα είναι δομημένο στη βάση μιας κλιμακωτής πορείας εξέλιξης. Παρατηρείται μια αυστηρή αλληλουχία των καταστάσεων από την αρχή του ως την τελική του λύση.
Η εκάστοτε ανατροπή έχει τον χαρακτήρα του πυροτεχνήματος και την ιδιότητα του εντυπωσιακού. Πυροτεχνήματα υπάρχουν πάμπολλα: Η λάμψη της σκηνής, ο πλούτος που χάνεται από τη μια στιγμή στην άλλη, οι διαδηλώσεις, το κυνήγι και η εξορία, τα "δελτία ειδήσεων"... Όμως και άλλα πράγματα που δίνουν "νόημα" στη ζωή των πρωταγωνιστών έχουν λιγότερο η περισσότερο χαρακτήρα πυροτεχνήματος: Ο έρωτας, η επιτυχία, ένα παιδί. Όλα αυτά δεσπόζουν αυτόφωτα και αυτάρκη . Ξεπροβάλλουν μέσα από το γκρίζο φόντο και την αγωνία μιας εποχής όπου κυοφορείται το αυγό του φιδιού . Σε λίγο θα ξεσπάσει ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και 80 εκατομμύρια άνθρωποι θα λιπάνουν το χώμα. Κάθε επεισόδιο εντυπώνεται και εντυπωσιάζει τον αναγνώστη. Η γλωσσική του έκφανση είναι η "ατάκα". Ο εντυπωσιασμός δεν είναι φτηνή μέθοδος για την επιτυχία. Είναι αυτό τούτο το υλικό από το οποίο φτιάχνονται τα πυροτεχνήματα των επεισοδίων. Ανήκει στο επεισόδιο, να εντυπωσιάζει τον ευαίσθητο αναγνώστη, να τον καλλιεργεί ψυχαγωγώντας όπως ακριβώς η μουσική. Έτσι η παροδικότητα της ζωής γίνεται κατοικήσιμη και φιλόξενη …
Τα πράγματα είναι δίχως επειδή. Είναι, διότι είναι!
Και ο δρόμος που οδηγεί στην προσωπική ευτυχία δεν είναι λεωφόρος. Είναι ένα μικρό δρομάκι που οδηγεί στου καθενός μας την χαρά και γράφει «ιδιωτική οδός».

ΚΡΙΤΙΚΕΣ αναγνωστων

Πέρρυ Ασλανίδου-Αναγνώστου‎ προς ρενια παπαματθαιου
3 ώρες · 
Ρένια μου, ΜΠΡΑΒΟ!!!!!
Το "Κονσέρτο για δυο Ζωές", ήταν ένα πολύ ευχάριστο και απολαυστικό διάλειμμα στη ρουτίνα του τελευταίου διαστήματος!!!! Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνωστη μέχρι την έσχατη σελίδα!!!! Χωρίς κουραστικές, πολυσχιδείς περιγραφές, τα γεγονότα εξελίσσονται γρήγορα και ανταποδίδουν τα χρόνια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, πολύ παραστατικά, κάνοντας έμμεση αναφορά στη χαώδη πολιτικοοικονομική κατάσταση της πατρίδας μας μέχρι και μετά το 50. Θεωρώ πως πρέπει να ακολουθήσει και η συνέχεια, ίσως για να μας διηγηθεί τί απέγινε, η Α¡σέ και το τέλος του άσωτου Σώτου!!!!
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!!!!!

Ελενη Χριστοπουλου‎ προς ρενια παπαματθαιου
2 ώρες · 
Μόλις τελείωσα το βιβλίο σου. Εκπληκτικό! Μου κράτησε το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος! Ευχαριστώ που μου έδωσε την ευκαιρια να διαβάσω, γιατί δεν το είχα πολύ αυτό. Τα πολιτικά θέματα που αναφέρονται φαντάζουν τόσο σημερινά. Πολλά μπραβο!!!

Πέρρυ Ασλανίδου-Αναγνώστου‎ προς ρενια παπαματθαιου

19 Σεπτεμβρίου 2017

"Κονσέρτο για δυο Ζωές"!!!!!
Ρένια μου, το ξεκίνησα πριν τρεις ώρες και δε μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου!!!! Με έχει μαγέψει!!!!
Σε ευχαριστώ για το ταξίδι!!!!

Παραποιτικά 2/6/ 2917

  Έχω τη χαρά να μοιραστώ μαζί σας την κριτική του "ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΖΩΕΣ" από τον διακεκριμένο ποιητή και κειμενογράφο Αντώνη Σκιαθά

(ένα συνοπτικό πορτραίτο του Α. Σκιαθά
Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Μέλος του Κύκλου Ποιητών.
Έχει ιδρύσει το Γραφείο Ποιήσεως το οποίο και διευθύνει.
Άρθρα και δοκίμιά του για την ποίηση, την ιστορία και την εκπαίδευση έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες.)

Μία λυρική και ποιητική προσέγγιση με δεξιοτεχνικές χειρουργικές επεμβάσεις αγγίζει τη ραχοκοκκαλιά του κείμενου, βυθίζοντας έντεχνα το νυστέρι στο μυελό του θέματος, βγάζοντας στην επιφάνεια όλα τα κύτταρα της δομής της μυθοπλασίας και των πρωταγωνιστών της.

Αγωνίες για το αληθές του βίου του Έρωτα.

Στις μεταβατικές περιόδους των θλίψεων, ο χρόνος των ανθρώπων δημιουργεί νέες πατρίδες για όλα εκείνα που έχουν τη δυνατότητα και μπορούν να παράγουν το φως και τις σκιές του.
Το πρώτο, μα όχι πρωτόλειο, μυθιστόρημα της Ρένιας Παπαματθαίου , "Κονσέρτο για δύο ζωές" εμπεριέχει όλες εκείνες τις ανατροπές, που ορίζει η παραλληλία δύο ζωών, αλλά και η συνέχεια των δύο ζωών στα άφωτα της καθημερινότητας.
Οδοιπορεί στα όποια ανθρώπινα η ψυχή μπορεί να περιγράψει, είτε την περιοχή της απώλειας και της θλίψης, είτε την περιοχή της χαράς και της επιτυχίας.
Συνομιλεί άμεσα με τα γεγονότα της σύγχρονης Ελλάδας εκεί στις ακρώρειες του Αιγαίου. Εκεί που χάθηκε η πατρίδα καθώς το επέβαλε η περίοδος, μα και τα κελεύσματα των "υψηλών προστατών μας".
Επέβαλαν ο χρόνος μα και τα συμφέροντα λοιπόν, με τον τρόπο του θανάτου να ζήσει ο Ελληνισμός τον ξεριζωμό, την απώλεια, την ταπείνωση.
Οι ήρωες των κειμενικών αξιών της Παπαματθαίου, μπορούν να γνωρίζουν με τον ίδιο τρόπο, τα νανουρίσματα της αλήθειας για την πατρίδα, μα και τα μοιρολόγια της ήττας για τα όποια αγαθά, που χάθηκαν δια παντός.
Η Ανέτα, η Ρόζα, ο Κλέαρχος, σε πρώτο αναγνωστικό επίπεδο και τόσοι άλλοι πρωταγωνιστές των ιστορικό -κοινωνικών γεγονότων, που η αφήγηση της μας προτείνει με άρτια τεχνική, μα και τέχνη άξια, παίρνουν θέση για τα γεγονότα και δημιουργούν νέα που συρράφουν με το δικό τους τρόπο τη βία της εποχής -αλήθεια πόσο σύννομα και επίκαιρα γίνονται και ταιριαστά με τη σημερινή πραγματικότητα...
Μα και οι ήρωες που συγκροτούν μυθοπλαστικές αξίες σε δεύτερο επίπεδο, όπως είναι μερικοί εξ αυτών, ο Ανδρεας, ο Σώτος, η Ελενίτσα ή ο κύριος Ερμόλαος, τολμούν να θέσουν το όποιο πρόβλημα, που ορίζεται ως βίος των πρωταγωνιστών, μα και να το μετασχηματίσουν ως μια απλή ανθρώπινη διαδρομή.
Μία διαδρομή που έχει ανηφόρες και κατηφόρες· στο τέλος σχεδόν κάθε κεφαλαίου ορίζει, στα όρια της διακειμενικότητας, τα πρόσωπα και τα προσωπεία του βίου της συγκεκριμένης αφηγηματικής πρόθεσης.
Με παράστατικό τρόπο και αφηγηματικές αρετές που μπορούν να υπηρετήσουν το πολυσέλιδο μυθιστόρημα, η Ρένια Παπαματθαίου τολμά να αποκαλύψει, αφ' ενός την έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης, μέσα από τον οικονομικό βιασμό που εδράζεται στα πραγματικά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής και της πτώχευσης που επακολούθησε και αφετέρου στα όποια αγαθά μπορεί να ορίσει η νέα πατρίδα, η ελευθερία, ο έρωτας το πάθος κυρίως της Ρόζας για ζωή.
Τα προσωπικά ναυάγια, που περιγράφει με αφηγηματικό τρόπο αλλά και με διαλόγους σύντομους νευρικούς και άξιους, με θεατρικότητα ορίζουν την αξία και την ευθύνη που δείχνει στη γραφή της η συγγραφέας.
Αυτή η προσπάθεια της είναι άξια και είναι βέβαιο ότι μας αφήνει μία γλυκιά επίγευση καθώς στο πέρας της ανάγνωσης μας κλείνει το μάτι για το τι θα ακολουθήσει στις γραπτές ιστορίες της, που θέλει να μας καταθέσει στον επέκεινα χρόνο η Ρένια Παπαματθαίου.

Αντώνης Δ. Σκιαθάς

ΗΡένια Παπαματθαίου γεννήθηκε

και μεγάλωσε στον Πειραιά.

Σπούδασε φιλολογία στο κλασσικό τμή-

μα της Γαλλικής Ακαδημίας Πειραιά

και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ανοιχτό

Πανεπιστήμιο.

Παρακολούθησε Ιστορία Τέχνης στο

American college of Greece. Διακρίθη-

καν έργα της· μονόλογοι και μονόπρακτα

στα σεμινάρια θεατρικής γραφής με κα-

θηγητή τον αείμνηστο Ερρίκο Μπελιέ.

Οι συγγραφικές της ανησυχίες οι

οποίες την συνόδευαν από τα νεανικά

της χρόνια, ωρίμασαν, δημιουργώντας

την τελευταία δεκαετία, μια μεγάλη

ανέκδοτη συλλογή μυθιστορημάτων

και διηγημάτων. To Κονσέρτο για δύο

ζωές είναι το πρώτο μυθιστόρημα που

εκδίδεται. Πηγή έμπνευσή της, για το

συγκεκριμένο, απετέλεσε μεγάλη συλ-

λογή από φωτογραφίες και αντικείμενα

της εποχής του μεσοπολέμου, που κληρονόμησε από τους γονεις της.

1922Τα καταστροφικά γεγονότα της Σμύρνης βρί-

σκουν την Ανέτα και την έφηβη κόρη της Ρόζα

σε διακοπές στην Ελλάδα. Η ανάγκη θα τις κάνει να εγκατα-

σταθούν μόνιμα στην Αθήνα. Εκεί βρίσκεται και ο αδελφός

της ο Κλέαρχος, εύπορος έμπορος από τη Σμύρνη.

Με την οικονομική υποστήριξή του η ζωή τους βρίσκει έναν

ήσυχο ρυθμό και σύντομα θα γίνουν δεκτές στις τάξεις της

υψηλής αθηναϊκής κοινωνίας.

Ωστόσο η πτώχευση της χώρας θα αναγκάσει τον Κλέαρχο

να φύγει στην Αίγυπτο, και η στρωμμένη ζωή των δύο γυναι-

κών θα ανατραπεί για μια ακόμη φορά.

Η εικοσάχρονη πλέον Ρόζα, εντυπωσιακά όμορφη, αλλά αφε-

λής, πέφτει στα ερωτικά δίχτυα του Σώτου, ενός νεαρού γοη-

τευτικού μουσικού, αριστερού στις πεποιθήσεις και με ιδιαί-

τερα άστατο ερωτικό βίο… Η ζωή της δίπλα του, θα μοιάζει

κόλαση...

Μέσα από ανατροπές, συγκλονιστικές εξελίξεις

και δραματικές αποκαλύψεις

η ζωή θα συνθέσει τελικά ένα μοναδικό

κονσέρτο απαιτώντας από τους ήρωες να πάρουν την

μπαγκέτα της μοίρα στα χέρια τους

ή να παραμείνουν άβουλα πιόνια της.

 1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;

    -Οι συχνές αναφορές των γηραιότερων, ότι επαναλαμβάνεται η εποχή του Βενιζέλου και ότι ξαναζούμε γερμανική κατοχή, μ’εκαναν ν’ ανατρέξω στην σχετικά πρόσφατη ιστορία του τόπου. Οι τραγικές ομοιότητες της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης του τότε με τις αντίστοιχες σημερινές, ήταν μια πρόκληση για να καταπιαστώ με τη συγγραφή  του συγκεκριμένου βιβλίου.

2.Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια  μηνύματα;

-Στο κονσέρτο της ζωής μας να είμαστε εμείς οι μαέστροι και να την διευθύνουμε με την δική μας μπαγκέτα.

 3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;

-Το βιβλίο έτυχε μιας μεγάλης αγκαλιάς από τις πρώτες σχεδόν ημέρες κυκλοφορίας του. Αυτό που με εντυπωσίασε  ήταν, ότι διαβάστηκε με ενδιαφέρον από όλες τις ηλικίες, 20+, και σχολιάστηκε θετικά .

 4.Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα  που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

-Απίστευτη συγκίνηση. Ενστικτωδώς το σφίγγεις στην αγκαλιά σου...

 5.Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;

-Προσπαθώ να την (τον) παρακολουθώ από απόσταση, αλλά να μπορώ ν’αφουγκράζομαι τις ανάγκες της (του).Άλωστε όλα τα πρόσωπα του βιβλίου είναι ήρωες.

 6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;

-Υπερ-ήρωα!...(γελώ) Να παρακολουθώ από ψηλά τα πάντα και τους πάντες και να επεμβαίνω, όποτε χρειάζεται, σαν «από μηχανής θεός»

 7.Είστε ευαίσθητη;

-Αθεράπευτα..

 8.Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

-Ότι δεν θα προλάβω να ολοκληρώσω όλα όσα έχω στο μυαλό μου.

 9.Ποιά μουσική σας αρέσει;

-Πολλά είδη: ελληνική και ξένη έντεχνη,  κλασσική, τζαζ...

 10.Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;

-Δύσκολη ερώτηση. Να πάψει να υπάρχει η φράση «Δύσκολοι καιροί»

 11.Τι σας στεναχωρεί ;

-Ότι τα πάντα γύρω, αποθαρρύνουν...

12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας. 

-Αισιοδοξία, πείσμα, δοτικότητα.

13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας; -Ένα τεράστιο κενό. Αυτό του αποχωρισμού.

14.  Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

 -Ήδη βρίσκεται υπό έκδοση το δεύτερο μυθιστόρημα . Δεν σταματώ να γράφω.

15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

- Από νεαρή ηλικία έγραφα. Όταν πλημμύριζα συναισθήματα ήθελα να τα ξεφορτώνομαι στο χαρτί. Ειναι η αίσθηση  φυγής από την πραγματικότητα  και ελευθερίας στην έκφραση, κυρίως, που σου χαρίζει η γραφή.

16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;

-Δύο πήραν σάρκα και ζωή. «ΤΟ ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΖΩΕΣ» και ο «ΦΑΚΕΛΟΣ» ( υπότιτλος: «μπηκε στο αρχείο») αλλά και πολλά, τα οποία βρίσκονται στην θερμοκοιτίδα ακόμη.

              17.Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
        -Την γενναιότητα και την μεγαλοψυχία της ηρωϊδας

               18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
  - Η εκδότρια. Και δεν συμβαίνει αυτό πάντα και σε όλους τους συγγραφείς. ΤΤώρα από αναγνώστες δεν μπορώ να ξέρω τον πρώτο. Θα το ήθελα όμως...

19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
-Επιφύλαξη αρχικά και υπέρμετρο ενθουσιασμό αμέσως μετά την έκδοση.

20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
-Με πολύ ενδιαφέρον, πιστεύω και στις δύο  περιπτώσεις, αν και δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου αρνητικό σχόλιο. Προφανώς  να υπάρχει..

21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
-Στους μεγαλύτερης ηλικίας, νοσταλγικό ταξίδι, οσμές και μνήμες από τους χωματόδρομους και  στους νεότερους την ευκαιρία να γνωρίσουν τον τόπο μας και ειδικά την Αθήνα μέσα από μαυρόασπρες εικόνες την δεκαετία του ’30. Επίσης από τις ιστορικές αναφορές, ν’αφουγκραστούν και να συγκρίνουν.

22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
-Σε γενικές γραμμές ναι, στην πορεία αναγκάστηκα να τους ακολουθήσω και να καταγράψω την δική τους πορεία. Συμβαίνει τακτικά αυτό στα μυθιστορήματα.

23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
    -Συναποφασίζουμε συνήθως.

24. Από τι εμπνέεστε;
- Η  έμπνευση αντλείται από οτιδήποτε. Από ένα ταξίδι, ένα βιβλίο, από  ήχους ή από μία έντονη στιγμή, αρκεί να είσαι ανοιχτός εκείνη την ώρα που δέχεσαι το ερέθισμα.

25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
- Δύσκολο γιατί δεν είναι ένα. Θα αναφερθώ όμως σ’ αυτό που με είχε στιγματήσει από έφηβη: την περίφημη άρια «L' amour est un oiseau rebelle» («Η αγάπη είναι ατίθασο πουλί»): «Ο έρωτας είναι παιδί του δρόμου, ποτέ δεν γνώρισε κανένα νόμο. Δεν μ' αγαπάς και σ' αγαπώ, κι αν σ' αγαπώ, φυλάξου!».

26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
- Οι περίπατοι με τον παππού στον Φλοίσβο Φαλήρου και το μηλαράκι καραμέλα στο ξυλάκι που μου αγόραζε κρυφά από τον μπαμπά...

27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

    -Η επίσκεψή μου στους κήπους του Κιότο

28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;

- Ακόμη δεν ξέρω...δεν θυμάμαι να έχω ονειρευτεί να γίνω κάτι...

29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

- Θα το ονόμαζα δυσκολία. Το τέλος. Πάντα το κλείσιμο είναι η πιο δύσκολη φάση.

30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;

- Και τα δύο

31. Για τι έχετε μετανιώσει;
-Για όσα δεν έκανα

32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
- Η προσποίηση.

33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
-Κυρίως λογοτεχνία και ιστορικά βιβλία.

34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
- Να μπορέσω να ολοκληρώσω όλες τις συγγραφικές μου ανησυχίες.

35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
-Ντοστογιέφσκι

36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
-Την αμφισβήτηση και την ανειλικρίνεια

37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
-Τα ταξίδια σε μακρινές χώρες.

38. Έχετε κάποια χόμπι;
-Να περπατώ στους δρόμους και να φωτογραφίζω συνθήματα στους τοιχους, έξυπνες επιγραφές, ν’ αποτυπώνω ηλιοβασιλέματα και γενικά να φωτογραφίζω.

39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
   -Όταν αποχαιρέτησα τον πατέρα μου

40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
    -Όταν ο σκύλος μου, βάρους 30 κιλών, προκειμένου  ν’αποφύγει το μπάνιο έβαλε το κεφάλι του κάτω από το κομοδίνο, πιστεύοντας ότι κρύφτηκε.

41. Πείτε  μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
   -Όλες είναι ίδιες Δουλειά-σπίτι- γράψιμο.
Εάν κάποια  ημέρα  συμπεριλαμβάνει επαφή με φίλους, αυτή είναι η διαφορετική.

42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
   -Τους χειμερινούς περιπάτους με λιακάδα στο ιστορικό κέντρο της πόλης.

43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
     -Στην καλή παρέα και σ’ ένα ποτήρι καλό κρασί.

44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
    -Νομίζω πως το «ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΖΩΕΣ» είναι έτοιμο σενάριο.

45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
  -Όχι. Προτιμώ το κάθε βιβλίο να έχει τους δικούς του χαρακτήρες και ήρωες.

46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
-Ότι: γράφοντας μπαίνω στη θέση τους, τους σέβομαι και προσπαθώ να μην τους απογοητεύσω.

47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
    -Όχι. Πιστεύω ότι απευθύνεται σ’ένα μεγάλο φάσμα αναγνωστικού κοινού και ηλικίας.

48. Εαν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
-Θα σας πω γι αυτό, το οποίο είναι υπό έκδοση. Το δεύτερο βιβλίο καταπιάνεται με  μια σκληρή υπόθεση, θανάτου, νεαρού ατόμου  απο ναρκωτικά, και το πείσμα της μάνας να βρει τους υπαίτιους. Ο αγώνας της έχει σαν αποτέλεσμα την συναισθηματική της συντριβή ,αλλά στο τέλος καταφέρνει να μετατρέψει την εκδίκηση σε προσφορά αγάπης. Κι εδω υπάρχουν έντονα μίση, ίντριγκες καλά κρυμμένα μυστικά, εγκλήματα και τιμωρίες, όπως και πολλές ανατροπές.

49. Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδόσουν το πρώτο τους βιβλίο;
- Να το τολμήσουν, αλλά να μην βιαστούν. Πολύ δουλειά, πολύ δουλειά και σεβασμό στον αναγνώστη.

50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
   -Η τελική του ευθεία, διήρκησε δυόμιση χρόνια.

51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
  -Η δημιουργία ενός δικού μου κόσμου και η ασφάλεια που νιώθω μέσα σ’αυτόν.

52. Αν είχατε ενα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;

-Αμιγώς λογοτεχνικό βιβλιοπωλείο και χώρο συνάντησης και κουβέντας  βιβλιόφιλων.

 53. Πείτε μας πράγματα που θέλετε από εναν εκδοτικό οίκο.

-Θα αναφέρω αυτά που βρήκα στον δικό μου εκδοτικό: συνέπεια, σοβαρότητα, σεβασμό στον συγγραφέα.

54.Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;

-πιστεύω ότι κι εδώ όπως σε τόσους άλλους κλάδους υπάρχουν αρνητικά και θετικά χαρακτηριστικά.

55.Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;

- Είναι δύσκολο να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό.

Θα έλεγα ότι υπάρχει «λογοτεχνία» και «παραλογοτεχνία».  Πως υπάρχουν λογοτεχνικά κείμενα και μη λογοτεχνικά. Είναι μία από τις «καλές τέχνες», η οποία χρησιμοποιεί ως εκφραστικό μέσο τον λόγο. Εάν υπάρχει κακός λόγος...προφανώς υπάρχει και κακή λογοτεχνία... 

Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά; Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία βιβλίου που έγραψε έτσι αυτόβουλα, ίσως και με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;
-Πρωτίστως  χρειάζεται να πιστέψει στον εαυτό του. Εάν αρέσει στον ίδιο αυτό που έγραψε. Εάν το δει αποστασιοποιημένα και όσο μπορεί αντικειμενικά το θεωρει καλό, γιατί όχι. Δεν είμαι υπέρ της αυτοέκδοσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιος δεν πρέπει να το επιχειρεί. Καθαρά υποκειμενικό θέμα.

Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη  ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
-Κι επειδή οι ήρωες του βιβλίου παρουσιάζονται νεαροί και καταλήγουν ώριμοι, θα έλεγα στο πρωτο στάδιο τους: ως Ρόζα την Μαρκέλλα Γιαννάτου, στον ρόλο του Σώτου τον Μάξιμο Μουρμούρη και αντιστοίχως στα χρόνια της ωριμότητάς τους: Κάτια Δανδουλάκη και Νίκο Ψαρρά.

Το βιβλίο έχει κάνει τρεις παρουσιάσεις: 1. Public (Σύνταγμα)
2. MONK (Μοναστηράκι)
 3. κανάλι ΑΡΤ.

ΗΡένια Παπαματθαίου γεννήθηκε

και μεγάλωσε στον Πειραιά.

Σπούδασε φιλολογία στο κλασσικό τμή-

μα της Γαλλικής Ακαδημίας Πειραιά

και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ανοιχτό

Πανεπιστήμιο.

Παρακολούθησε Ιστορία Τέχνης στο

American college of Greece. Διακρίθη-

καν έργα της· μονόλογοι και μονόπρακτα

στα σεμινάρια θεατρικής γραφής με κα-

θηγητή τον αείμνηστο Ερρίκο Μπελιέ.

Οι συγγραφικές της ανησυχίες οι

οποίες την συνόδευαν από τα νεανικά

της χρόνια, ωρίμασαν, δημιουργώντας

την τελευταία δεκαετία, μια μεγάλη

ανέκδοτη συλλογή μυθιστορημάτων

και διηγημάτων. To Κονσέρτο για δύο

ζωές είναι το πρώτο μυθιστόρημα που

εκδίδεται. Πηγή έμπνευσή της, για το

συγκεκριμένο, απετέλεσε μεγάλη συλ-

λογή από φωτογραφίες και αντικείμενα

της εποχής του μεσοπολέμου, που κληρονόμησε από τους γονεις της.