Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Ο χορός της φωτιάς» της Εύης Δουργούτη στο Σουφλί.
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του μυθιστορήματος «Ο χορός της φωτιάς» της Σουφλιώτισσας Εύης Δουργούτη το Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018 στον χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου «Ανέμη» στο Σουφλί.
Πλήθος κόσμου κατέκλυσε το χώρο ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που δεν κατόρθωσαν να μπουν στον κατάμεστο χώρο και στάθηκαν έξω από την αίθουσα. Ο ζεστός και φιλόξενος χώρος του συλλόγου αγκάλιασε με θέρμη την εκδήλωση και γέμισε με φωτεινά χαμόγελα και ευχές. Τόσο τα μέλη του συλλόγου όσο και οι κάτοικοι του Σουφλίου στήριξαν την παρουσίαση και μοιράστηκαν όμορφες στιγμές το βράδυ του Σαββάτου ενώ τα αντίτυπα του βιβλίου που διατίθονταν στο χώρο έγιναν ανάρπαστα και σχεδόν εξαντλήθηκαν.
Για το βιβλίο και τη συγγραφέα μίλησαν οι κυρίες Παρθένου Δήμητρα, εκπαιδευτικός και Τσιφλίκα Ματίνα, φιλόλογος, οι οποίες με τα υπέροχα λόγια τους συγκίνησαν τη συγγραφέα και το κοινό, ενώ μετά το πέρας της εκδήλωσης η συγγραφέας υπέγραψε βιβλία και φωτογραφήθηκε με το κοινό.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η Ευτυχία, πληγωμένη και απογοητευμένη, στην προσπάθειά της να μαζέψει δυνάμεις και να ξαναχτίσει τη ζωή της σε νέα θεμέλια, καταφεύγει στο ακριτικό χωριό της γιαγιάς της. Την ίδια στιγμή, η Γεωργία φτάνει στο χωριό αναζητώντας τη βιολογική της οικογένεια και ψάχνοντας απαντήσεις για το παρελθόν της.
Η μοίρα τις οδηγεί ταυτόχρονα στο κατώφλι μιας ηλικιωμένης γυναίκας, μιας γυναίκας λαβωμένης από τα χτυπήματα της ζωής. Η αποκάλυψη των μυστικών που ταλανίζουν την ψυχή της είναι μονόδρομος, το πέπλο της πλάνης με το οποίο είναι καλυμμένες οι ζωές των δυο νεαρών γυναικών πέφτει και η αλήθεια τις φέρνει αντιμέτωπες με μια σκληρή πραγματικότητα.
Γύρω τους μια φωτιά, η ίδια που χρόνια πριν σημάδεψε τις ζωές τους στο ξεκίνημά τους. Παραμονεύει απειλητική, έτοιμη να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο που ξεκίνησε πριν καιρό: να χορέψει τον τελευταίο της χορό. Θα καταφέρουν οι τρεις γυναίκες να τα βάλουν μαζί της και να βγουν νικήτριες από την άνιση μάχη;
Τίτλος: Ο χορός της φωτιάς
Συγγραφέας: Εύη Δουργούτη
Σελ. 302 Διαστάσεις 14Χ21
Τιμή: 14,00€
ΙSBN 978-618-5307-48-6
Ημερομηνία κυκλοφορίας 10/2018
Συγγραφέας: Εύη Δουργούτη
Σελ. 302 Διαστάσεις 14Χ21
Τιμή: 14,00€
ΙSBN 978-618-5307-48-6
Ημερομηνία κυκλοφορίας 10/2018
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Εύη Δουργούτη γεννήθηκε το 1992 στο Σουφλί απ’ όπου και κατάγεται. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι παντρεμένη κι έχει δύο κόρες. Από πολύ μικρή αγαπούσε τη λογοτεχνία και πειραματιζόταν με διάφορες μορφές γραπτού λόγου. Διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις. «Ο χορός της φωτιάς» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
Η ηλικιωμένη γυναίκα σκούπιζε με νωχελικές κινήσεις τη μικρή βεράντα. Το φθινόπωρο πλησίαζε στο τέλος του και τα γέρικα δέντρα της αυλής βιάζονταν να πετάξουν από πάνω τους και τα τελευταία φύλλα ώστε να είναι έτοιμα να φορέσουν τα άσπρα παγωμένα παλτό τους, δώρα του χειμώ να που θα έφτανε σε λίγες μέρες. Τον αγαπούσε τον χειμώνα η γυναίκα. Ταίριαζε τόσο με την καρδιά της! Εκεί επικρατούσε πάντα παγωνιά, εδώ και πολύ καιρό, οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Και κρύωνε η κουρασμένη ψυχή της από τα παγωμένα χτυπήματα του χιο νιά. Έναν κρύο χιονιά που προκάλεσαν οι τύψεις που δεν την άφηναν λεπτό να ησυχάσει και δεν επέτρεπαν στον χρόνο ν’ απαλύνει έστω και λίγο τον πόνο. Ήταν εκεί, έντονος, ίδιος κι απαράλλαχτος όπως τότε. Μπορεί να πλησίαζε πια τα ενενήντα, όμως το μυαλό της συνέχιζε να δουλεύει και κυρίως να θυμάται. Ανακαλούσε τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια κι αυτό δεν ήταν απαραίτητα καλό. Πολλές φορές παρακαλούσε να ξεχάσει, να βυθιστεί με ανακούφιση στη λήθη και ν’ ανασάνει επιτέλους ελεύθερα. Όπως τότε, πριν τους βρει το κακό… Μετά όμως συνερχό ταν. Δεν έπρεπε και δεν μπορούσε να λησμονήσει. Έφταιγε, κι αυτό δεν μπόρεσε να το συγχωρήσει ποτέ στον εαυτό της.
Ο άντρας της «έφυγε» από τον καημό του, μην αντέχοντας την απώλεια και την ντροπή, αφήνοντάς τη μόνη τόσα χρόνια να παλεύει να επιβιώσει μέσα στην παγωνιά κάθε λεπτό της ζωής της. Κι ύστερα ήταν κι αυτό το μυστικό που οι γέρικοι ώμοι της αδυνατούσαν πλέον να το βαστάξουν. Τόσα χρόνια φορτωμένοι, σύντομα θα λύγιζαν. Εξάλλου, το ένιωθε ότι η ώρα της φυγής της πλησίαζε με γρήγορα βήματα, οπότε τα χρονικά περιθώρια στένευαν. Δεν φοβόταν τον θάνατο· ίσως ήταν και ο μοναδικός τρόπος ν’ απαλλαγεί από τις Ερινύες που τη βασάνιζαν σχεδόν μια ολόκληρη ζωή. Θα την έκρινε πια ο Θεός που χρόνια παρακαλούσε να τη συγχωρέσει. Μα πριν φύγει, ήθελε να μιλήσει. Σε ποιον όμως; Δεν είχε κανέναν πια. Κι από την άλλη, γιατί να ανακάτευε ξανά το παρελθόν και να φανέρωνε καλά θαμμένα μυστικά; Η μικρή βεράντα ήταν πια πεντακάθαρη, όμως η ηλικιωμένη, βουτηγμένη στις σκέψεις της, συνέχιζε να σκουπίζει αφηρημένα. Τα χρυσαφιά φύλλα είχαν σχηματίσει μια μικρή στοίβα. Πριν από λίγες μόνο μέρες αγκάλιαζαν περήφανα τα ψηλά δέντρα της αυλής, κι όμως πλέον κείτονταν άψυχα στο έδαφος. Μια παχουλή γκρίζα γάτα νιαούρισε εκεί κοντά ταράζοντας την ησυχία του σούρουπου και την έβγαλε από τις σκέψεις της. «Μπα σε καλό μου, τελευταία όλο χάνομαι» μουρμούρισε αλαφιασμένη. Έστρεψε σκεπτική το βλέμμα στον συννεφιασμένο, μισοσκότεινο ουρανό κι έπειτα από λίγες στιγμές μπήκε με αργά βήματα στο μικρό της σπίτι. Το φεγγάρι για λίγες στιγμές ξεπρόβαλε δειλά πίσω από τα σύννεφα κι έπειτα χάθηκε πάλι στερώντας από τη νύχτα το ασημένιο του φως.
Η Ευτυχία, πληγωμένη και απογοητευμένη, στην προσπάθειά της να μαζέψει δυνάμεις και να ξαναχτίσει τη ζωή της σε νέα θεμέλια, καταφεύγει στο ακριτικό χωριό της γιαγιάς της. Την ίδια στιγμή, η Γεωργία φτάνει στο χωριό αναζητώντας τη βιολογική της οικογένεια και ψάχνοντας απαντήσεις για το παρελθόν της.
Η μοίρα τις οδηγεί ταυτόχρονα στο κατώφλι μιας ηλικιωμένης γυναίκας, μιας γυναίκας λαβωμένης από τα χτυπήματα της ζωής. Η αποκάλυψη των μυστικών που ταλανίζουν την ψυχή της είναι μονόδρομος, το πέπλο της πλάνης με το οποίο είναι καλυμμένες οι ζωές των δυο νεαρών γυναικών πέφτει και η αλήθεια τις φέρνει αντιμέτωπες με μια σκληρή πραγματικότητα.
Γύρω τους μια φωτιά, η ίδια που χρόνια πριν σημάδεψε τις ζωές τους στο ξεκίνημά τους. Παραμονεύει απειλητική, έτοιμη να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο που ξεκίνησε πριν καιρό: να χορέψει τον τελευταίο της χορό. Θα καταφέρουν οι τρεις γυναίκες να τα βάλουν μαζί της και να βγουν νικήτριες από την άνιση μάχη;
Η Εύη Δουργούτη γεννήθηκε το 1992 στο Σουφλί. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι παντρεμένη κι έχει δύο κόρες. Από πολύ μικρή αγαπούσε τη λογοτεχνία και πειραματιζόταν με διάφορες μορφές γραπτού λόγου. Διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις. «Ο χορός της φωτιάς» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Μετά από ενθάρρυνση του συζύγου μου! Ήξερε πόσο πολύ το ήθελα μα δίσταζα να το τολμήσω μήπως και αποτύχω, ήταν εκείνος που μου είπε «Γιατί όχι; Μπορείς!» και τελικά τα κατάφερα!
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Πως κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα. Η ζωή είναι αυτή που γράφει τα πιο απίστευτα σενάρια.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Πολλή θερμή. Με χαροποιεί πάρα πολύ αυτό και μου δίνει κίνητρο να συνεχίσω.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Είναι τόσα πολλά συναισθήματα μαζί: συγκίνηση, περηφάνια, ενθουσιασμός, χαρά! Είναι απλά υπέροχο!
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Ελάχιστα έως καθόλου θα έλεγα. Σίγουρα υπάρχουν κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου στις ηρωίδες αλλά μέχρι εκεί.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Ευτυχισμένη μαμά και συγγραφέα! Το πρώτο το πέτυχα, για το δεύτερο ευελπιστώ!
7. Είστε ευαίσθητη;
Πάρα πολύ και κλαίω από συγκίνηση πολύ εύκολα!
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο θάνατος.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Ακούω τα πάντα, από όπερα μέχρι λαϊκά ανάλογα με τη διάθεσή μου.
10.Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Να βλέπω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν ευτυχισμένα και να πάνε όλα καλά στο λογοτεχνικό μονοπάτι που επέλεξα να βαδίσω.
11.Τι σας στεναχωρεί ;
Η αδικία!
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Ευαίσθητη, αγχώδης και τελειομανής.
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Χαρά που κατάφερα να φτάσω στο τέλος και να δημιουργήσω μια ολοκληρωμένη ιστορία και λύπη ακριβώς για τον ίδιο λόγο, επειδή έφτασα στο τέλος του ταξιδιού και θα μου λείψουν οι ήρωές μου!
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Ναι, σύντομα ευελπιστώ να ολοκληρώσω το δεύτερο μυθιστόρημά μου, το οποίο είναι εμπνευσμένο εν μέρει από αληθινά γεγονότα. Ωστόσο είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζω αν θα φτάσει στην έκδοση.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Το μικρόβιο της συγγραφής υπήρχε πάντα! Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφει μικρά κείμενα, σκετς για το σχολείο, ποιηματάκια ή παραμύθια από πολύ μικρή ηλικία. Γι’ αυτό άλλωστε λάτρευα την έκθεση!
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Ένα, είναι «Ο χορός της φωτιάς» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή.
17.Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Την ηλικιωμένη πρωταγωνίστρια, που παρ’ όλα τα λάθη και τις πίκρες που την πότισε η ζωή, εκείνη στάθηκε βράχος μέχρι το τέλος.
18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Η αδερφή μου! Για την ακρίβεια, διάβαζε το κάθε κεφάλαιο μόλις το ολοκλήρωνα, πριν καν κάνω τις τελικές διορθώσεις.
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Ο σύζυγος και η αδερφή μου ενθουσιάστηκαν από την πρώτη στιγμή. Οι γονείς μου ήταν κάπως επιφυλακτικοί μα στη συνέχεια χάρηκαν πολύ.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Κάθε κριτική είναι ευπρόσδεκτη. Σίγουρα η αρνητική κριτική στεναχωρεί και προβληματίζει αλλά αν γίνει με σκοπό τη βελτίωση τότε είναι καλοδεχούμενη.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Υπάρχουν μυστικά που φανερώνονται σ’ όλη τη διάρκεια του βιβλίου και ανατροπές, επομένως θεωρώ πως του κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον προκαλώντας αγωνία και έκπληξη.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Είχα σχεδιάσει τον κύριο κορμό, ωστόσο από ένα σημείο οι ηρωίδες μου πήραν σάρκα και οστά και πήραν δικές τους πρωτοβουλίες.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Στο συγκεκριμένο βιβλίο το όρισαν οι ηρωίδες μου.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από τα πάντα. Αρκεί μια μελωδία, μια εικόνα ή μια φράση που θα πει κάποιος.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Δεν είναι τραγούδι, είναι ένα μουσικό κομμάτι, το βαλς των χαμένων ονείρων του Μάνου Χατζιδάκι. Το λατρεύω και με συγκινεί κάθε φορά που το ακούω.
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Έχω πάρα πολλές! Αυτή που μου έρχεται πρώτη στο μυαλό αυτή τη στιγμή, είναι μία Παραμονή Πρωτοχρονιάς που ήμουν γύρω στα 5 και ήρθε ο Άη Βασίλης να φέρει τα δώρα μας! Ανοίξαμε με την αδερφή μου την πόρτα και μείναμε… με το στόμα ανοιχτό!
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Οι δυο πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου, είναι οι γεννήσεις των παιδιών μου!
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Σ’ ένα μεγάλο ποσοστό, ναι.
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η έλλειψη χρόνου. Εργαζόμενη μητέρα με δύο μικρά παιδιά, σύζυγος και νοικοκυρά, είναι πολύ δύσκολο να βρω ελεύθερο χρόνο για να αφοσιωθώ στη συγγραφή. Παρ’όλ’ αυτά, την αγαπώ τόσο πολύ που με κάποιο τρόπο πάντα καταφέρνω να κλέψω λίγο χρόνο έστω για να γράψω δυο σειρές, ακόμα κι αν χρειαστεί να μη κοιμηθώ το βράδυ!
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Το ιδανικό θα ήταν να συνδυαστούν και τα δυο. Αν ωστόσο αυτό είναι αδύνατο, τότε οικογένεια.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Για τίποτα. Καλώς ή κακώς ό,τι έχει γίνει στο παρελθόν δεν διορθώνεται, επομένως έχω μάθει να το αποδέχομαι και να προχωράω.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η αχαριστία και η διπροσωπία.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Οτιδήποτε κεντρίσει το ενδιαφέρον μου.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Να μεγαλώνω όμορφα τόσο εγώ όσο και ολόκληρη η οικογένειά μου με υγεία και ευτυχία και να βλέπω τα παιδιά μου χαρούμενα! Επίσης, θα ήθελα να δω τα «πνευματικά» μου παιδιά να αγαπιούνται από όλο και περισσότερους αναγνώστες.
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιον συγγραφέα. Διαβάζω οτιδήποτε τραβήξει το ενδιαφέρον μου, κυρίως όμως Ελλήνων συγγραφέων.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Δε συγχωρώ την απιστία και την παράλογη ζήλια.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Η συγγραφή μυθιστορημάτων!
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Δυστυχώς όχι λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου!
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Χθες, γράφοντας το επόμενο μυθιστόρημά μου!
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Πριν λίγο παίζοντας με τα παιδιά μου!
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Το πρωί αφού ταΐσω τη μικρή μου κόρη, ετοιμάζω τη μεγάλη μου και την πηγαίνω στο σχολείο. Έπειτα πηγαίνω στο γραφείο όπου εργάζομαι μέχρι το μεσημέρι που σχολάω και ξαναπαίρνω την κόρη μου από το σχολείο. Στο σπίτι ασχολούμαι και με τις δυο, να παίξουμε, να τις ταΐσω, να τις βάλω για ύπνο εως ότου επιστρέψει ο σύζυγός μου από τη δουλειά. Κάποια απογεύματα της εβδομάδας πηγαίνω στη δουλειά. Τα απογεύματα που είναι ελεύθερα ασχολούμαι με τις δουλειές του σπιτιού και το φαγητό της επόμενης μέρας και φυσικά με το σύζυγο και τα παιδιά μου. Συχνά πηγαίνουμε βόλτες. Το βράδυ αφού τις βάλω για ύπνο αν έχω κουράγιο διαβάζω ή γράφω ενώ κάποιες φορές βλέπουμε ταινίες με το σύζυγό μου.
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Τα παιδιά μου!
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στη σοκολάτα!
44.Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Σαν ταινία, ναι και θα μου άρεσε αν γινόταν κάποια στιγμή.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Όχι, κανένας. Θεωρώ πως όλοι οι χαρακτήρες έκαναν τον κύκλο τους στο βιβλίο αυτό.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Δε θεωρώ πως έχω θαυμαστές!! Αυτό που θα ήθελα να ξέρει το αναγνωστικό κοινό είναι πως το Σάββατο 3 Νοεμβρίου στις 18:00 θα παρουσιάσω το βιβλίο μου στο Polis Art Café (Αίθριο Στοάς Βιβλίου –Πεσμαζόγλου 5) στην Αθήνα και την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου στις 19:00 στο Public Αλεξανδρούπολης! Το βιβλίο μου μπορούν να το αναζητήσουν στο site των εκδόσεων Πνοή καθώς και στο σπίτι της Πνοής (Ζωοδόχου Πηγής 2, Αθήνα), στα βιβλιοπωλεία Ιανός, Πρωτοπορία, Πολιτεία, Ποθητός, Πατάκης, στα καταστήματα Public και σε οποιοδήποτε άλλο βιβλιοπωλείο κατόπιν παραγγελίας. Επίσης, θα χαρώ πολύ αν λάβω την άποψή τους στη σελίδα που διατηρώ στο facebook.
47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
Δε νομίζω, μπορεί οποιοσδήποτε να το διαβάσει.
48. Εαν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
Ναι. Είναι ένα βιβλίο εμπνευσμένο κατά το ήμισυ από αληθινά γεγονότα. Από τη δύσκολη παιδική ηλικία ενός πολύ αγαπημένου μου προσώπου, που σημαδεύτηκε από τραυματικά γεγονότα από την πρώτη στιγμή της ζωής του και συνεχίζει μ ‘ένα μεγάλο και ανεκπλήρωτο (;) έρωτα που βασίζεται κυρίως στη μυθοπλασία.
49.Τι έχετε να συμβουλέψετε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδόσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Να μη το βάλουν κάτω ποτέ. Αν το θέλουν πραγματικά, να το κυνηγήσουν.
50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Μαζί με τη διόρθωση περίπου 8 μήνες.
51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Η υπόθεση γεννήθηκε στο μυαλό μου τυχαία μετά από μια συζήτηση για μια κοπέλα που αναζητούσε τη βιολογική της οικογένεια. Αμέσως έκανα τη σκέψη «τι θα συνέβαινε αν μάθαινε ότι….;», συνέχισα με το μαγικό «αν» που μπορεί να οδηγήσει τη σκέψη σε πολλά και διαφορετικά μονοπάτια και κάπως έτσι είχα ένα ολόκληρο σχεδιάγραμμα στα χέρια μου. Από εκεί και πέρα το βιβλίο μου ολοκληρώθηκε εύκολα.
Μεγάλο, φωτεινό, με γήινες αποχρώσεις, αναπαυτικές πολυθρόνες και ανάκλιντρα και φυσικά πολλά πολλά βιβλία!
Καλή συνεργασία, κατανόηση και υποστήριξη. Και θεωρώ πως είμαι τυχερή γιατί και τα τρία τα βρήκα στις Εκδόσεις Πνοή!
54. Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;
Ανταγωνιστικός θα έλεγα. Υπάρχουν τόσοι πολλοί συγγραφείς και βιβλία. Αυτό είναι εν μέρει καλό γιατί υπάρχει η σύγκριση ώστε να βοηθήσει ένα συγγραφέα να γίνει καλύτερος και εν μέρει κακό γιατί μπορεί να «χαθεί» ανάμεσα στην πληθώρα βιβλίων που υπάρχουν στην αγορά.
55. Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;
Κοιτάξτε, το «καλός» και το «κακός» είναι δύο εντελώς υποκειμενικές έννοιες κι εξαρτώνται από πολλά: από τα γούστα, από το χαρακτήρα, από την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Προσωπικά για ‘μένα καλή λογοτεχνία είναι ό,τι αρέσει σ’ εμένα σύμφωνα πάντα με τα δικά μου γούστα.
56. Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά; Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία βιβλίου που έγραψε έτσι αυτόβουλα, ίσως και με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;
Αρχικά χρειάζεται μεγάλος κύκλος γνωριμιών. Έπειτα μια πολύ δυνατή υπόθεση. Και τέλος η κατάλληλη προβολή/διαφήμιση. Επομένως θα έλεγα πως είναι αρκετά δύσκολο, ειδικά για έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα που δεν έχει μεγάλο κύκλο γνωριμιών.
57. Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
Δύσκολη ερώτηση! Δεν το έχω σκεφτεί αυτό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου