σας δίνουν την ευκαιρία να κερδίσετε 1 αντίτυπο του νεου μυθιστορήματος Όσα οι ψυχές δεν λησμονούν
Για να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό μας θα πρέπει να κάνετε:
1. Like στην σελίδα μας στο facebook,
2. Γίνετε μέλος στην ομάδα μας στο Facebook
3. Like στη φωτογραφία του διαγωνισμού, αφήστε το σχόλιό σας και δημόσια κοινοποίηση στον τοίχο σας!!!!
4. Προσθέστε με ετικέτα εναν ή παραπάνω φίλους σας.
5. Η κλήρωση θα γίνει την Τρίτη στις 6/11/18
Καλή επιτυχία σε όλους!
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
38. Έχετε κάποια χόμπι;
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
«Όσα οι ψυχές δεν λησμονούν» είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος της Δήμητρας Παναρίτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Οπισθόφυλλο
Ο Πέτρος Αποστόλου, επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής, μέσα από την πραγματικότητα της ωμής βίας που στιγμάτισε την παιδική του ψυχή, ήρθε σε σύγκρουση με τα συναισθήματά του και κατάφερε να γνωρίσει καλύτερα τη βαθύτερη πλευρά του εαυτού του.
Τα γεγονότα που τον συγκλόνισαν στην παιδική ηλικία τον βρήκαν απροετοίμαστο, με την ψυχή να αιμορραγεί. Η νέα ζωή μετά τις απώλειες τού υποσχόταν δυνατές συγκινήσεις και αλλαγές που θα οδηγούσαν σε αναζητήσεις και θα δοκίμαζαν τα όριά του. Ο δρόμος του δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά γεμάτος με αγκάθια. Εκείνος είχε χρέος να τα απομακρύνει και ν’ ανακαλύψει τον ανώτερο εαυτό του και την αλήθεια του υλικού κόσμου που θα μοιραζόταν και με τις υπόλοιπες ψυχές.
Γιατί υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γεννήθηκαν για να είναι ξεχωριστοί. Όσα δεν ξέχασαν τους έκαναν πιο δυνατούς. Είναι γεννημένοι για ν’ ανάβουν τη σπίθα της ελπίδας όταν τρεμοσβήνει από τις δοκιμασίες, και να ζουν ελεύθεροι.
Βιογραφικό
Η Δήμητρα Παναρίτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Άργος. Τα τελευταία χρόνια ζει με την οικογένειά της στη Νίκαια Αττικής. Το «Όσα οι ψυχές δεν λησμονούν» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Τίτλος: Όσα οι ψυχές δεν λησμονούν
Συγγραφέας: Δήμητρα Παναρίτη
Σελ. 328 Διαστάσεις 14Χ21
Τιμή: 14,00 €
ΙSBN 978-618-5307-43-1
Ημερ. κυκλοφορίας 8/2018
Κωδικός: 1875
Συγγραφέας: Δήμητρα Παναρίτη
Σελ. 328 Διαστάσεις 14Χ21
Τιμή: 14,00 €
ΙSBN 978-618-5307-43-1
Ημερ. κυκλοφορίας 8/2018
Κωδικός: 1875
Η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν κεραυνός στη χώρα. Το πανελλήνιο πάγωσε στο άκουσμα του τροχαίου που έμελλε να στοιχήσει τη ζωή του ηγέτη που κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να αφυπνίσει τις συνειδήσεις και να δώσει πνοή στο όραμα της αναγέννησης του ελληνικού λαού. Κανένας δεν πίστευε πως η διαδρομή του θα τερμάτιζε τόσο άδοξα. Ακόμα και οι εχθροί του ξαφνιάστηκαν και μάλλον εισέπραξαν θετικά το νέο. Η πεποίθηση πως στεκόταν εμπόδιο στις επιδιώξεις τους τον είχε μετατρέψει σε στόχο και δεν ήταν λίγες οι φορές που προσπάθησαν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα να τον βγάλουν από τη μέση. Τους χαλούσε τις βλέψεις, γιατί ήταν το αγκάθι που τρυπούσε τη ματαιοδοξία τους, ο αχινός που με το ασβεστολιθικό σφαιρικό κέλυφος προστάτευε ό,τι αγαπούσε. Ίσως να πίστευαν ότι ήταν μεγάλη τύχη που απαλλάχτηκαν τόσο εύκολα από τον ονειροπόλο ιδεαλιστή που θα άλλαζε τον κόσμο.
Το απροσδόκητο τέλος του σόκαρε ακόμα και τους αστυνομικούς που βρήκαν το σώμα του σχεδόν απανθρακωμένο μέσα στο καμένο αυτοκίνητο. Μόνο ο μεταλλικός σταυρός που ήταν κρεμασμένος στον λαιμό του μαρτυρούσε την ταυτότητά του για τους οικείους του που έσπευσαν να αναγνωρίσουν το πτώμα όταν άκουσαν στα κανάλια για το αυτοκίνητο που βρέθηκε στον γκρεμό της παραλιακής και τις λεπτομέρειες που τον «φωτογράφιζαν».
Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα. Το θλιβερό γεγονός που βύθισε τη χώρα στον πόνο, στην απόγνωση και στην αβεβαιότητα έκανε τον γύρο του κόσμου. Τα δημοσιεύματα έκαναν λόγο για έναν ηγέτη που με την ταπεινοφροσύνη και την αποφασιστικότητά του ενέπνευσε την αλλαγή σ’ έναν λαό που είχε πληγεί όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια, αλλά άφησε στη χώρα του την κληρονομιά της ελευθερίας. Ο άνθρωπος που ενσάρκωνε τις ελπίδες και τους πόθους των Ελλήνων είχε πεθάνει, μα στη συνείδηση του λαού που τον εμπιστεύτηκε θα παρέμενε για πάντα ζωντανός.
Οι επόμενες μέρες ήταν μετέωρες. Κανένας δεν ήξερε ποιος θα αναλάμβανε να οδηγήσει το τιμόνι του πλοίου που είχε μείνει στη μέση του ωκεανού και θαλασσοδερνόταν. Ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται και το ναυτικό καπέλο είχε πάρει ήδη τη θέση του. Το πλοίο σάλπαρε με πυξίδα την ελευθερία για το ταξίδι των προσδοκιών μ’ εκείνον που δεν λησμόνησε ούτε στιγμή όσα τον έκαναν πιο δυνατό.
1. Πείτε μας πώς αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Όπως επισημαίνω και στον πρόλογο του βιβλίου, η ανάγκη για δημιουργία αλλά και η βαθύτερη ανάγκη να μοιραστώ τις σκέψεις μου με άλλους ανθρώπους ήταν το έναυσμα για να γράψω αυτό το μυθιστόρημα.
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Τα μηνύματα είναι πολλά και αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις, την αγάπη, τον αληθινό έρωτα, τη διαφορετικότητα αλλά και τα όνειρα που διεκδικούν πάντα μια δεύτερη ευκαιρία για να τροφοδοτήσουν την ελπίδα. Το σημαντικότερο όμως που θέλω να περάσω, είναι πως αυτά που δεν λησμονεί η ψυχή, κυρίως τα δυσάρεστα μπορεί ο άνθρωπος, αν θέλει, να τα μετατρέψει σε ευκαιρίες που θα τον οδηγήσουν σε νέες δυνατότητες και σε μονοπάτια που ποτέ δεν φαντάστηκε. Όλα στη ζωή είναι θέμα επιλογών και συνήθως υπεύθυνοι γι’ αυτά που μας συμβαίνουν είμαστε οι ίδιοι.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Το βιβλίο -αν και έχει κυκλοφορήσει εδώ και λίγες μέρες- φαίνεται ότι έχει βρει ανταπόκριση αφού ήδη έχει φτάσει στα χέρια αρκετών αναγνωστών.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Περίεργο θα έλεγα. Αλλά για να μιλήσω πιο προσωπικά ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Υπάρχει σίγουρα χαρά, αλλά και αγωνία για το αν θα αρέσει στους αναγνώστες.
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα-ήρωα του βιβλίου;
Ταυτίζομαι αρκετά με τον ήρωα του βιβλίου. Αν ήμουν άντρας, μάλλον κάπως έτσι θα ήμουν κι εγώ! Έχω παρόμοιες αντιλήψεις με τον Πέτρο Αποστόλου για τη ζωή, τους ανθρώπους, τη φύση, το σύμπαν και ταυτίζομαι μαζί του και στον χαρακτήρα.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Σίγουρα όχι να γράφω μυθιστορήματα. Το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι ευτυχισμένη.
7. Είστε ευαίσθητη;
Περισσότερο απ’ όσο θέλω να δείχνω. Την ευαισθησία κάποιοι την εκλαμβάνουν ως αδυναμία και επειδή είμαι το ακριβώς αντίθετο δεν χρειάζεται να δίνω λάθος εντυπώσεις σε εκείνους που θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν την ευαισθησία μου.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Ο άνθρωπος που φοβάται δεν ζει και αυτό το συνειδητοποίησα τα τελευταία χρόνια. Ο φόβος τις περισσότερες φορές είναι δημιούργημα του μυαλού και όσο πιο πολύ φοβόμαστε τόσο πιο δυστυχισμένοι γινόμαστε. Προσπαθώ λοιπόν να μην δίνω χώρο στους φόβους να εξουσιάζουν τη ζωή μου.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Συνήθως η έντεχνη μουσική και εκείνη που δεν με ταράζει. Ενίοτε και η πιο χορευτική όταν είμαι σε τέτοια διάθεση. Κυρίως θέλω να μου αρέσει η μελωδία, ο στίχος αλλά και η φωνή του τραγουδιστή.
10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Θέλω μόνο να είμαι καλά και να μπορώ να χαίρομαι τη ζωή μαζί με την οικογένειά μου.
11. Τι σας στεναχωρεί ;
Με στεναχωρεί όταν βλέπω εξαθλιωμένους ανθρώπους, την αδικία που υπάρχει γύρω μας, την κοινωνική ανισότητα αλλά και όσα συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως που με στεναχωρεί περισσότερο είναι όταν βλέπω δυστυχισμένα και κακοποιημένα παιδιά.
12. Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Μου βάζετε δύσκολα τώρα! Ας πω τρία που μπορεί ενίοτε να είναι και θετικά και αρνητικά: τελειομανής, ειλικρινής και δίκαιη.
13. Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο σας;
Το βιβλίο μου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή και μπορούν να το βρουν στα εξής σημεία πώλησης:
Στο σπίτι της Πνοής Ζωοδόχου Πηγής 2 – 10678 Αθήνα | Ιανό (Αθήνα - Θεσσαλονίκη) | Πατάκη (Ακαδημίας 65) |Πολιτεία (Αθήνα) | Πρωτοπορία (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα) | Book+ (Πανεπιστημίου 37) | Εν Αθήναις, Αχιλλέας Σίμος (Μαυροκορδάτου 9, Αθήνα) | Παρ' ημίν, Ε. Τζανακάκης (Χαρ. Τρικούπη 11, Αθήνα) | ΟΝΑΡ (Μαυροκορδάτου 1), ΠΟΘΗΤΟΣ (Μαρούσι, Περιστέρι, Αθήνα)
Σε οποιοδήποτε άλλο βιβλιοπωλείο μπορείτε να ζητήσετε να σας το φέρουν, αναφέροντας τον τίτλο του βιβλίου, όνομα συγγραφέα και εκδοτικό οίκο.
Επίσης μπορείτε να το παραγγείλετε στο τηλ. 6909152132 και στο σάιτ της Πνοής ekdoseispnoi.gr
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Έχω ήδη γράψει ένα δεύτερο μυθιστόρημα στο οποίο θέλω να κάνω μερικές διορθώσεις. Ακόμα όμως είναι νωρίς γι’ αυτό, δεν ξέρω αν θα εκδοθεί.
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Προέκυψε ασυναίσθητα, όταν άρχισα να γράφω κάποιες σκέψεις μου στο χαρτί που αργότερα μου φάνηκαν συμπαθητικές. Ύστερα αποφάσισα πως θέλω να γράψω ένα μυθιστόρημα και να μοιραστώ όσα σκέφτομαι.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Το «Όσα οι ψυχές δεν λησμονούν» είναι το πρώτο μου.
17. Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Τους ήρωες και τη διαδρομή τους μέχρι τη λύτρωση.
18. Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Ο υπεύθυνος των εκδόσεων Πνοή, επιμελητής Δημήτρης Καραναστάσης, το διάβασε πρώτος. Δεν το είχα δείξει σε κανέναν άλλον πιο πριν. Λάθος, βέβαια, που δεν θα ξανακάνω. Καλό είναι να ζητάμε τη γνώμη ανθρώπων που εμπιστευόμαστε. Μπορεί να μας πουν μια ιδέα, κάτι που δεν έχουμε σκεφτεί ή που μπορεί να είναι λάθος.
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Στην αρχή παραξενεύτηκαν, δεν το περίμεναν. Ύστερα φυσικά χάρηκαν.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Όταν οι κριτικές γίνονται καλοπροαίρετα και έχουν σαν στόχο να διορθώσουν, να εξελίξουν κι όχι να βλάψουν τον δημιουργό, τις αντιμετωπίζω θετικά. Η κακοπροαίρετη και άδικη κριτική μπορεί να στεναχωρήσει τον οποιοδήποτε.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Ελπίδα, πίστη, αγάπη, λύτρωση αλλά και δικαίωση.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Γνώριζα μόνο την αρχή και το τέλος, κι αυτό με είχε αγχώσει γιατί δεν ήξερα τι θα γράψω στο ενδιάμεσο. Μετά όμως άρχισε να μου αρέσει γιατί όταν ξεκινούσα να γράφω το κάθε κεφάλαιο είχα κι εγώ αγωνία, δεν ήξερα πού θα με οδηγήσουν οι ήρωες. Αυτό είναι και το πιο συναρπαστικό κομμάτι της συγγραφής!
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωάς σας;
Στο συγκεκριμένο βιβλίο, το όρισα εγώ. Στα επόμενα βέβαια δεν ξέρω ακόμα τι θα προκύψει.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από την ίδια τη ζωή. Από κάτι που μπορεί να δω, να ακούσω ή να διαβάσω. Είναι τόσα πολλά τα μηνύματα που λαμβάνω καθημερινά, που δεν γίνεται να μην εμπνευστώ.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Τα αγαπημένα τραγούδια δεν είναι πάντα τα ίδια. Κάθε εποχή μπορεί να έχω και διαφορετικό. Αυτή τη στιγμή το αγαπημένο μου είναι αυτό που έβαλα και στο βίντεο τρέιλερ του βιβλίου, το «Μια στιγμή για πάντα», που ήταν και το soundtrack της ταινίας «Το Τανγκό των Χριστουγέννων».
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Τα ανέμελα καλοκαίρια που πήγαινα διακοπές με την οικογένειά μου, ήμουν όλη μέρα στη θάλασσα, το απόγευμα έπαιζα με τα άλλα παιδιά και ύστερα το βράδυ έπαιρνα χωνάκι παγωτό. Αυτά κάνουν ένα παιδί ευτυχισμένο. Η ανεμελιά, το παιχνίδι και τα γλυκά, απλά πράγματα. Μην κοιτάτε που όταν μεγαλώνουμε θέλουμε πολλά γιατί νομίζουμε πως έτσι θα γίνουμε ευτυχισμένοι.
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Η στιγμή που έφερα μια άλλη ζωή στον κόσμο, τον γιο μου!
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Αυτό που ήθελα πάντα, ήταν να είμαι ευτυχισμένη. Νομίζω τα κατάφερα να γίνω, τώρα που μεγάλωσα!
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Δεν αντιμετώπισα κάποιο ιδιαίτερο εμπόδιο. Το μόνο που με κούρασε λίγο, είναι ότι έπρεπε να διαβάσω το μυθιστόρημα πολλές φορές και να κάνω μικροδιορθώσεις μέχρι να είμαι ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Έχω επιλέξει την οικογένεια. Η καριέρα (κι όχι απλά να εργάζεσαι) χτίζεται από νωρίς και απαιτεί θυσίες. Αυτό που είναι πιο σημαντικό για μένα, είναι να μπορώ να είμαι ήρεμη και να κάνω πράγματα που αγαπώ. Είναι δύσκολο να κρατήσεις την ισορροπία και να είσαι απόλυτα αφοσιωμένος και στα δύο. Ίσως να υπάρχουν κάποιοι που το καταφέρνουν.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Προσπαθώ οι ενέργειες μου να είναι συνειδητές και να μην κάνω πράγματα για τα οποία θα μετανιώσω αργότερα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν έχω κάνει κάποια λάθη… δεν τα έχω μετανιώσει όμως. Επίσης τα λάθη φροντίζω να τα διορθώνω, οπότε γίνονται πρώην λάθη!
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η αγένεια, η ασυνειδησία, η υποκρισία και γενικότερα με ενοχλούν οι άνθρωποι που δεν σέβονται και δεν υπολογίσουν τον συνάνθρωπό τους. Επίσης δεν μπορώ καθόλου τους σοβαροφανείς, τους μίζερους, τους τοξικούς και όσους έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Οτιδήποτε μπορεί να μου κινήσει το ενδιαφέρον. Κυρίως όμως μου αρέσει να διαβάζω βιβλία σχετικά με θέματα ψυχολογίας, φιλοσοφίας αλλά και κοινωνικού περιεχομένου.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Να αποκτήσω κάποια στιγμή ένα σπίτι στη θάλασσα που θα πηγαίνω το λιγότερο για τρεις μήνες το χρόνο, δηλαδή τα καλοκαίρια, και όταν πια θα έχει μεγαλώσει ο γιος μου, να μείνω εκεί μόνιμα και να γράφω - όποτε νιώθω την ανάγκη.
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Μου αρέσουν περισσότερο οι κλασικοί όπως ο Λουντέμης, ο Παπαδιαμάντης, ο Ντοστογιέφσκι κ.α. αλλά ο αγαπημένος μου είναι ο Καζαντζάκης.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Αν εννοείτε συντροφική σχέση, δεν συγχωρώ την αδιαφορία και την απιστία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα κρατήσω κακία ή θα προσπαθήσω να εκδικηθώ ή ότι θα βασανίζομαι και θα το θυμάμαι για πάντα… απλά θα φύγω! Κι όσοι «συγχωρούν» δεν ξέρω αν στ’ αλήθεια αποδέχονται όσα τους πλήγωσαν. Γιατί συγχωρώ σημαίνει αποδέχομαι, αδειάζω από ό,τι με στεναχώρησε και δίνω χώρο στην ψυχή μου για καινούργια συναισθήματα. Αν το ολίσθημα είναι σοβαρό δεν ξέρω πόσο εύκολα κάποιος μπορεί να συγχωρέσει πραγματικά.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Δεν θα σας πω γιατί δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα!
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Μου αρέσει η επαφή με τη φύση και η γυμναστική. Πηγαίνω για περπάτημα, σε εξορμήσεις πεζοπορίας και συνήθως γυμνάζομαι τέσσερις φορές την εβδομάδα, εκτός από τα καλοκαίρια που γυμνάζομαι κολυμπώντας στη θάλασσα.
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Έκλαψα -όπως έκλαψαν κι άλλοι συνάνθρωποί μας- και στεναχωρήθηκα για την απώλεια των ανθρώπων που κάηκαν το καλοκαίρι στο Μάτι. Μακάρι τα δάκρυα όλων να μπορούσαν να πνίξουν την κακία και την ασυνειδησία αυτών που η ύπαρξή τους προκαλεί μόνο πόνο.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά. Συνήθως γελάω με τις ατάκες του γιου μου.
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Θα σας πω της χειμερινής καθημερινότητας, η οποία δε διαφέρει από άλλων γυναικών. Ξυπνάω νωρίς για να ετοιμάσω το πρωινό του γιου μου και έπειτα τον πάω σχολείο. Ύστερα πηγαίνω για την πρωινή μου γυμναστική και αμέσως μετά στο σπίτι για να κάνω τις καθημερινές δουλειές. Καθαριότητα, μαγείρεμα κ.τ.λ. Αν είμαι σε συγγραφικό οίστρο γράφω μια-δυο ώρες το πρωί και συνεχίζω και το απόγευμα, αφού πρώτα έχω τελειώσει με το διάβασμα του γιου μου. Το βράδυ θα πάρω να διαβάσω κάποιο βιβλίο πριν κοιμηθώ. Κι όταν βρίσκω χρόνος -κυρίως τα Σαβ/κα- πηγαίνω και καμιά βολτίτσα!
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Λατρεύω το καλοκαίρι και τη θάλασσα. Μπορώ να καθίσω για ώρες στην παραλία.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στα γλυκά, στα παγωτά και στις σοκολάτες.
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Αν τη μοναδική ιστορία που έχω γράψει μέχρι τώρα σκεφτεί κάποιος να την κάνει ταινία, δεν θα πω όχι.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Ο κύκλος αυτής της ιστορίας έχει κλείσει. Δεν σκέφτομαι να ξαναζωντανέψω κάποιον ήρωα.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Αυτά που αναφέρω στην συνέντευξη νομίζω ότι είναι αρκετά. Όσο για τους θαυμαστές, για ποιους ακριβώς μιλάμε; Τι έχω κάνει για να έχω θαυμαστές; Δεν είμαι ο Αϊνστάιν, ούτε ήρωας του ’21. Ένας άνθρωπος που κάθεται και γράφει μέσα από την ασφάλεια του σπιτιού του, πίσω από έναν υπολογιστή, δεν νομίζω ότι αποτελεί πρότυπο θαυμασμού. Ωραίες οι σκέψεις και οι ιδέες αλλά για να προκαλούν θαυμασμό θα πρέπει να εφαρμόζονται και στην αληθινή ζωή. Πόσοι τα εφαρμόζουμε αυτά που σκεφτόμαστε, που γράφουμε, που διατυμπανίζουμε; Οι άνθρωποι που αξίζουν τον θαυμασμό είναι οι ήρωες της ζωής... δεν είναι ούτε οι σταρ ούτε τα λάθος πρότυπα που προβάλλουν τα Μ.Μ.Ε. Είναι ο γιατρός που θα σώσει μια ζωή, ο επιστήμονας που θα κάνει μια σπουδαία ανακάλυψη προς όφελος του ανθρώπου, ο πυροσβέστης που θα ριχτεί στη φωτιά για να τη σβήσει κι ας κινδυνεύει, η μάνα που στέκεται δίπλα στο παιδί της που έχει πρόβλημα υγείας χωρίς να λιγοψυχά, οι άνθρωποι γενικότερα που δεν το βάζουν κάτω και που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια -παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν- να τα καταφέρουν.
Για το Books ‘n more..
Κέλλυ Στρατηγοπούλου
Απόφοιτος τμήματος Φιλοσοφικής Αθηνών.
Αγαπάει το διάβασμα,το θέατρο και τη ζωγραφική.
Γνωρίζει Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά.
Τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με την υποκριτική και τη συγγραφή βιβλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου