Περίληψη
Τρία γράμματα, ένας αποστολέας. Μια παιδική υπόσχεση που θα εκπληρωθεί εικοσιπέντε χρόνια μετά. Η Μαντώ, η Αγγελική, η Ηρώ και η Έλλη θα βρεθούν αντιμέτωπες με τον ίδιο τους τον εαυτό, με τον έρωτα, το ψέμα και την απώλεια. Εκείνο το απόγευμα θα πιούν Τσάι Βατόμουρο και η επόμενη μέρα δεν θα είναι ίδια για καμία από τις τέσσερις.
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και από πολύ μικρή ηλικία κατοικώ στην Αθήνα. Σπούδασα Ιατρική αλλά δεν εξάσκησα ποτέ το επάγγελμα διότι με κέρδισε η τέχνη. Ασχολήθηκα με τη διεύθυνση παραγωγής και συνεργάστηκα με ανθρώπους της τέχνης του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Από πολύ μικρή έγραφα, μιλούσα επάνω στο χαρτί για όσα ήθελα για όσα αγαπούσα για όσα με πλήγωναν ή με έκαναν ευτυχισμένη.
Η ανάγκη μου είναι να μοιράζομαι με τους αναγνώστες όμορφα βιβλία, που έχουν κάτι να μας δώσουν μέχρι την τελευταία σελίδα τους.
Το Τσάι βατόμουρο είναι μια ιστορία που με πήγε μόνη της. Δεν την είχα σκεφτεί δεν την είχα δουλέψει στο μυαλό μου. Είμαι σίγουρη πως θα την αγαπήσετε και θα σας συγκινήσει. Ευχαριστώ τον εκδοτικό μου οίκο Αέναον για την εμπιστοσύνη και τη μεγάλη αγκαλιά που άνοιξε στο πρώτο μου βιβλίο με τίτλο Τσάι Βατόμουρο.
Απόσπασμα (Τσάι Βατόμουρο).
Η Μαντώ άνοιξε τον φάκελο που είχε βρει νωρίτερα μέσα στο γραμματοκιβώτιό της. Ήταν λευκός με καλλιγραφικά γράμματα κι έγραφε μόνο τα στοιχεία του παραλήπτη. Προς Μαντώ Αναγνώστου, Κύπρου 84, Ιλίσια. Τα χέρια της για κάποιον ανεξήγητο λόγο έτρεμαν. Μα τι φάκελος ήταν αυτός και ποιο το περιεχόμενό του; Θα μπορούσε, ίσως, να περιέχει ένα γράμμα από κάποιον άγνωστο θείο. Ή μήπως ήταν υιοθετημένη και οι βιολογικοί της γονείς την είχαν ανακαλύψει; Μήπως επρόκειτο για κάποια κληρονομιά; Μακάρι! Ξεδίπλωσε γρήγορα το ριγέ χαρτί κι άρχισε να διαβάζει με αγωνία.
Αγαπημένη μου Μαντώ,
μετά από εικοσιπέντε χρόνια είπα να τηρήσω την υπόσχεση που δώσαμε, όταν ήμασταν ακόμα παιδιά. Θυμάσαι; Θα σε περιμένω στο Λαγονήσι την Τετάρτη 8 Αυγούστου στις 8 το απόγευμα. Η διεύθυνση είναι γραμμένη στο χαρτάκι μέσα στον φάκελο.
μετά από εικοσιπέντε χρόνια είπα να τηρήσω την υπόσχεση που δώσαμε, όταν ήμασταν ακόμα παιδιά. Θυμάσαι; Θα σε περιμένω στο Λαγονήσι την Τετάρτη 8 Αυγούστου στις 8 το απόγευμα. Η διεύθυνση είναι γραμμένη στο χαρτάκι μέσα στον φάκελο.
Με πολλή αγάπη και προσμονή,
Έλλη Πενταράκη.
Έλλη Πενταράκη.
Η Έλλη! Η συμμαθήτριά της από το Δημοτικό. Η καλή της φίλη που ήταν μαζί μέχρι και τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου. Τι έκπληξη! Μα πού την είχε βρει; Πώς είχε μάθει τη διεύθυνσή της; Αλλά το πιο μεγάλο ερώτημα ήταν το πώς θυμόταν εκείνη την παιδική υπόσχεση.
Η Μαντώ κάθισε στην καρέκλα της κουζίνας και κράτησε σφιχτά το γράμμα, τόσο σφιχτά που σχεδόν το τσαλάκωσε. Ένα βουβό κλάμα της βγήκε αυθόρμητα, ένας λυγμός για τα όσα καλούταν να ζήσει το βράδυ της Τετάρτης στο σπίτι της παλιάς της φίλης. Αναμνήσεις, παιδικά χρόνια, σχολική ανεμελιά. Τότε που έτρεχαν σαν μέλισσες πάνω κάτω στο προαύλιο, όταν το κουδούνι στρίγκλιζε στα αυτιά τους και τις ανάγκαζε να μαζευτούν στην τάξη. Τις καλούσε πίσω στα θρανία τους, πάνω στα οποία σχεδίαζαν με μολύβι καρδιές ή έπαιζαν τρίλιζα, κι άλλες φορές έδιναν υποσχέσεις. Έλλη και Μαντώ φίλες για πάντα, έγραφαν και χαμογελούσαν.
Η δασκάλα τους, η κυρία Παναγιώτα, λογικά θα είχε πεθάνει τώρα. Δε μάλωνε ποτέ τους μαθητές της, παρά μόνο τους επαινούσε για κάθε τι καλό που έκαναν και αγνοούσε τα λάθη τους, για να μην τους πικράνει. «Τα παιδιά θέλουν φτερά!», έλεγε και ξαναέλεγε. Η κυρία Παναγιώτα ήταν η αιτία που η ίδια θέλησε να γίνει δασκάλα. Μπορεί να μην τα κατάφερε, αλλά επέμεινε και έκανε το όνειρό της πραγματικότητα με άλλο τρόπο. Σπούδασε σε μια ιδιωτική σχολή βρεφονηπιοκόμων και πάλεψε να βρει δουλειά σε κάποιον ιδιωτικό παιδικό σταθμό. Για τους δημόσιους, βέβαια, ούτε λόγος. Μάταια όμως, κανείς δεν την έπαιρνε. Όλοι ήθελαν πτυχιούχους Πανεπιστημίου. Στην αρχή απογοητεύτηκε, αλλά η υπερβολική αγάπη της για τα παιδιά την οδήγησε στον δρόμο του εθελοντισμού. Εδώ κι αρκετά χρόνια απασχολείται σε ιδρύματα με άστεγα ή άπορα παιδιά και με παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών.
Τα έβγαζε δύσκολα πέρα κάνοντας κάποια μεροκάματα σε σπίτια για σιδέρωμα, αλλά από το υστέρημά της προσέφερε ό,τι μπορούσε στα παιδιά. Μαγείρευε για τα ιδρύματα και ψώνιζε δώρα τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, μόνο και μόνο για να βλέπει τα πρόσωπά τους να χαμογελούν. Η κυρία Παναγιώτα ήταν οδηγός και φάρος της.
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν απόφαση. Τα βιβλία γράφονται μόνο από έμπνευση και κάποιες φορές από ανάγκη. Ας πούμε λοιπόν πως ήταν ένα πάντρεμα έμπνευσης και ανάγκης.
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Πάντα θέλω να υπάρχουν μηνύματα μέσα από τα γραφόμενά μου. Θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης ενός βιβλίου αν δεν έχει κάτι να σου δώσει, κάτι να σου προσφέρει να σκέφτεσαι και να αναρωτιέσαι.
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Ήξερα πως θα είχε απήχηση. Το Τσάι είναι μια όμορφη ιστορία, ανατρεπτική και η γεύση που σου αφήνει γλυκόπικρη. Ακριβώς δηλαδή σαν Τσάι Βατόμουρο.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Η αλήθεια είναι πως το συναίσθημα που ακούω και διαβάζω πως δημιουργείται στους συγγραφείς δεν το είχα. Ίσως αυτό ακούγεται κάπως. Όσο όμως περνάει ο καιρός το τσαγάκι μου το αγαπώ και το σέβομαι γιατί με έκανε αγαπητή στο αναγνωστικό κοινό και οι αναγνώστες μέσα από αυτό με γνώρισαν, με εμπιστεύτηκαν και περιμένουν με αγωνία το επόμενο βιβλίο μου.
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Οι ηρωίδες μου είναι 4. Η κάθε μία με τον δικό της χαρακτήρα, μοναδική και αγαπητή. Λίγο παραπάνω αγαπώ την Άντζελα. Έχει κάποια στοιχεία του εαυτού μου.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Κάπως έτσι. Σίγουρα τα όνειρα της παιδικής μας ηλικίας είναι μεγάλα και πολλά, αλλά δοξάζω τον Θεό που με βοήθησε τελικά να τα πραγματοποιήσω.
7. Είστε ευαίσθητη;
Θα σου πω πως πιο ευαίσθητο άνθρωπο από εμένα δεν θα έχει γνωρίσει κανείς. Όμως κάποια γεγονότα με σκλήρυναν. Υπάρχουν πάντα ευαίσθητες χορδές που κατά καιρούς πάλλονται, κάποιες φορές μπορώ και το διαχειρίζομαι και κάποιες όχι. Είμαι αδύναμη σε κάποια πράγματα.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Η απώλεια. Και δυστυχώς την έχω βιώσει σε μεγάλο βαθμό. Σε προηγούμενη συνέντευξη που έδωσα στο ηλεκτρονικό σας περιοδικό πάλι το είχα αναφέρει. Με τρομάζει η απώλεια των ανθρώπων, δεν θέλω να τους χάνω από τη ζωή μου. Με πονάει το χάσιμο όταν με κάποιους έχω περάσει πολλά. Ο θάνατος με τρομάζει πολύ. Δεν δέχομαι πως όλα μπορούν να τελειώσουν σε μία στιγμή. Πρόσφατα βίωσα μια μεγάλη απώλεια. Έχασα ένα από τα σκυλάκια μου. Πόνεσα πολύ και δεν το έχω ξεπεράσει ακόμα.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Κυρίως οι μπαλάντες. Πιστεύω πως μέσα από τους στίχους τους εκφράζουν όλα όσα δεν τολμάμε να πούμε.
10.Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Όνειρα πολλά. Αλλά αυτό που θέλω είναι να έχω υγεία για να μπορέσω να τα υλοποιήσω.
11.Τι σας στεναχωρεί ;
Όταν οι άνθρωποι με απογοητεύουν, στεναχωριέμαι. Μπαίνω σε μια διαδικασία περισυλλογής και κλείνομαι στον εαυτό μου. Είμαι από τους ανθρώπους που αν δεν πιάσουν πάτο και δεν μηδενίσουν δεν συνεχίζουν.
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Θαρραλέα, μοναχική, λιγομίλητη.
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Με στεναχωρεί. Κάθε τέλος με στεναχωρεί. Στη ζωή, στα βιβλία… Είναι και το τέλος μια απώλεια.
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Ναι το επόμενο βιβλίο μου είναι έτοιμο, έχει τίτλο MEA CULPA Και όπως αποφάσισε ο εκδοτικός μου οίκος Αέναον στον οποίο χρωστάω πολλά, θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο, μόλις χθες ενημερώθηκα από την εκδότρια μου για αυτό και είμαι πολύ χαρούμενη!
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Α! Από πού μικρή, από μια σταλιά παιδάκι έγραφα. Ήταν ο τρόπος μου να εκφράζομαι, καθώς από παιδί ήμουν λίγο μοναχική. Ξέρεις… όταν γράφεις το χαρτί δεν μπορεί να σε κρίνει, να σε ρωτήσει και να σε αντικρούσει. Μπορείς να καταθέσεις ό,τι θέλεις χωρίς απαγορεύσεις. Αυτό είναι το μαγικό στη συγγραφή.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Έχω γράψει ένα βιβλίο με τίτλο Τσάι Βατόμουρο που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2017, είναι ένα βιβλίο που βραβεύθηκε από την Unesco που ακόμα και σήμερα ας μου επιτραπεί η έκφραση πουλάει τρελά και έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Είναι έτοιμο το δεύτερο βιβλίο μου με τίτλο mea Culpa το ποίο είναι αληθινή ιστορία και όπως είπα θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο και έχω αρχίσει άλλο ένα, το οποίο ακόμα είναι νωρίς για να μιλήσω γι’ αυτό.
17.Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Αν μιλήσουμε για το Τσάι Βατόμουρο, αγάπησα την ελπίδα που δίνει, το μάθημα ζωής και θέλησης και το μήνυμα πως ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάμε. Αν μιλήσουμε για το Mea Culpa είναι μια αληθινή ιστορία που έχεις χίλιους λόγους να την αγαπήσεις.
18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Πέρα από τους αξιολογητές τα βιβλία μου πάντα τα διαβάζει η εκδότρια μου η κυρία Ευαγγελία Παπαδοπούλου, την οποία και την εμπιστεύομαι τυφλά. Όταν μου πει όχι δεν χρειάζεται να ρωτήσω καν, και αν μου πει ναι ξέρω πως αυτό το βιβλίο που λέει εκείνη ναι είναι ήδη επιτυχία.
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Χάρηκαν πολύ και ένιωσαν περήφανοι. Ιδιαίτερα ο γιός μου.
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Γενικά είμαι από τους ανθρώπους που δεν κάθομαι πάνω από τον υπολογιστή να ψάχνω να βρω τι είπε ο ένας και τι ο άλλος. Είμαι πάντα σίγουρη όταν αποφασίζω να γράψω κάτι πως οι κριτικές θα είναι άριστες. Αλλά ακόμα και αν δεν είναι θα με χαροποιήσει γιατί για μένα θα σημαίνει πως το βιβλίο διαβάστηκε.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Το Τσάι μου προσφέρει ηρεμία, γαλήνη, ελπίδα, χαμόγελο και σκέψεις.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Όχι. Με παρέσυραν οι άτιμες οι ηρωίδες μου. Μόνες τους ξεκίνησαν μόνες τους με οδήγησαν μόνες τους έγραψαν τον επίλογο.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Πάντα ο ήρωας. Πολλές φορές είπα, α! Θα γράψω αυτό για τέλος και τελικά ο ήρωας πάντα επιλέγει και όχι εγώ.
24. Από τι εμπνέεστε;
Από καταστάσεις που βιώνω από ένα τραγούδι από μια εικόνα, από τη νύχτα τη βροχή, από τη χαρά μου ή από τη λύπη μου.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Against all odds Κόντρα σε όλες τις πιθανότητες. Είμαι πολεμίστρια και πάντα ρισκάρω και πολεμάω ενάντια στις προβλέψεις. Κάποιες φορές χάνω κάποιες όχι. Αλλά δεν με πειράζει That’s the game of life
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Άπειρες… πραγματικά. Έζησα και μεγάλωσα σε μια ευτυχισμένη και ισορροπημένη οικογένεια, πήρα απίστευτη αγάπη και αφοσίωση από τους γονείς μου και δεν ξεχωρίζω καμία στιγμή. Υπήρξα πολύ τυχερή.
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Η γέννηση του γιου μου
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Νομίζω πως ναι. Έγινα και μπορώ να γίνω πολλά ακόμα πέρα και από αυτά που ονειρευόμουν.
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Στη συγγραφή έχω το εξής θέμα, αν μια μέρα σταματήσω να γράφω μετά αντιμετωπίζω πρόβλημα στο να μπω ξανά σε Mood. Μετά τη συγγραφή το πρόβλημά μου είναι πως δεν μπορώ γρήγορα να ξεκινήσω ένα επόμενο βιβλίο γιατί είμαι επηρεασμένη.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Μου αρέσει η ιδέα της οικογένειας αλλά στις μέρες μας δεν είναι και τόσο εύκολο. Οι αξίες έχουν χαθεί και οι ρυθμοί μας μας αποξενώνουν. Ψηφίζω καριέρα τώρα που είμαι νέα. Μεγαλώνοντας σίγουρα θα αναθεωρήσω.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Μόνο για όσα δεν τόλμησα. Αν και έχω τολμήσει πολλά, έχω ρισκάρει πολύ, έχω γκρεμίσει τη ζωή μου πολλές φορές σαν χάρτινο πύργο και την έχτισα από την αρχή. Όχι όμως γιατί είχα μετανιώσει, αλλά γιατί έκανα πράγματα που δεν ήθελα να έρθει η στιγμή να πω πως δεν τα τόλμησα.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η σιωπή. Δεν την αντέχω. Δεν μ’αρέσουν οι άνθρωποι που έρχονται με θόρυβο και φεύγουν σιωπηλά.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Διαβάζω τα πάντα! Αγοράζω πολλά βιβλία. Δεν ξεχωρίζω δεν κατηγοριοποιώ. Ό,τι μου κάνει κλικ το διαβάζω.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Αυτά δεν λέγονται!
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Κοίτα… για μένα δεν υπάρχει αγαπημένος καλός ή κακός. Σίγουρα λατρεύω τον Καζαντζάκη και τον Uberto Eko. Αλλά πιστεύω πάντα πως όλοι οι συγγραφείς τι στο καλό; Κάτι έχουν να δώσουν.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Το ψέμα και το ψέμα.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Είναι πολλά. Να κάνω ραδιόφωνο το ποίο και κάνω. Να γράψω βιβλία το οποίο κάνω, να ασχοληθώ με την τηλεόραση το οποίο και έκανα για χρόνια.
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Αγαπώ τη μουσική και την ταχύτητα. Οπότε πάω βόλτες με τέρμα γκάζια και τέρμα μουσική. Επίσης μου αρέσει η ζωγραφική. Στο σπίτι μου πέρα από τον χώρο γραφείου που γράφω τα βιβλία μου, έχω και έναν άλλον χώρο που τον έχω κάνει ατελιέ. Εκεί εκφράζομαι με χρώματα επάνω στους καμβάδες μου.
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Τον Νοέμβριο όταν έχασα το σκυλάκι μου. Αλλά κλαίω κάθε μέρα από τότε γι΄αυτό.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Πάει καιρός και δεν θυμάμαι. Γενικά όμως με τους φίλους μου σε συναντήσεις μας γελάμε. Βρίσκουμε πάντα λόγους να το κάνουμε.
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Κοιμάμαι πολύ αργά. Πάντα μετά τις 3 τα ξημερώματα. Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, εξόδων, δημοσίων σχέσεων κ.λπ. Ξυπνάω πάρα πολύ πρωί περίπου στις 7 καθώς πρέπει να φροντίσω το νέο μέλος μας ένα κουτάβι που μου έκαναν δώρο για να ξεπέρασω την απώλεια της σκυλίτσας μου και γιατί πρέπει αν ετοιμαστώ για το γραφείο. Από τα γραφεία του εκδοτικού φεύγω περίπου στις 9 επιστρέφω σπίτι και ετοιμάζομαι κάποιες φορές να πάω σε κάποιες υποχρεώσεις. Αγαπώ όμως τις μέρες που δεν έχω ραδιόφωνο και κάθομαι σπίτι.
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Το γιο μου τα σκυλάκια μου και τις δικές μου στιγμές. Αυτές που με ένα ποτήρι κρασί με στήνω απέναντι και μου μιλάω.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στα πάθη και στα απωθημένα. Νομίζω όμως πως τα έχω πολεμήσει και αυτά.
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Ναι. Το Mea Culpa. Έχει όλα τα φόντα να γίνει ένα δυνατό έργο.
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Ναι τη Μυρτώ από το Mea Culpa.
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Eίμαι μοναχική βαθιά σκεπτόμενη, συγχωρώ, δεν ξεχνώ, προσπαθώ για όλα μέχρι να δω πως δεν πάει άλλο, σιχαίνομαι τους συμβιβασμούς, είμαι λιγάκι ατίθαση, μιλάω λίγο γράφω πολύ, αγαπώ με πάθος, θυμώνω εύκολα, κλαίω πολύ πολεμάω για ό,τι θέλω και αφήνω ελεύθερους τους ανθρώπους με τις επιλογές τους.
47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
Σε όλους απευθύνεται.
48. Εαν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
Το Mea Culpa είναι μία αληθινή ιστορία. Κεντρική ηρωίδα η Μυρτώ. Η οποία έχει τη δουλειά της τους φίλους της την απόλυτα ήρεμη ζωή της. Μια γνωριμία όμως θα έρθει να τις ανατρέψει τα πάντα, να ισοπεδώσει τα όσα πίστευε. Μια πρόταση γάμου, ένας κατάδικος στις φυλακές Κορυδαλλού ένας ζωγράφος είναι κάποια στοιχεία που θα παίξουν ρόλο στη συναρπαστική αυτή ιστορία. Οι ήρωες ζουν ανάμεσά μας, είναι υπαρκτά πρόσωπα, οι ιστορίες όλων πέρα για πέρα αληθινές. Φιλίες που καταρρέουν απώλειες που πονάνε έρωτες που γεννιούνται και αγάπες που πεθαίνουν, όλα αυτά είναι το mea culpa.
49. Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Nα προσπαθούν και να μην εγκαταλείπουν το όνειρο. Σίγουρα να γράφουν καλές ιστορίες και να είναι συνειδητοποιημένοι πως δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους!
50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Το πρώτο μου βιβλίο γράφτηκε πάρα πολύ γρήγορα. Σχεδόν σε έξι μήνες. Το δεύτερο ολοκληρώθηκε περίπου σε δύο χρόνια.
51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Αυτό που γράφτηκε πρώτο ήταν το Mea culpa. Το ερέθισμα ήταν οι ίδιοι οι ήρωες και η ίδια η ζωή.
52. Αν είχατε ενα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;
Πολύ όμορφη ερώτηση. Δεν θα με ενδιέφερε αν ήταν μεγάλο. Θα ήθελα να έχει ξύλινο πάτωμα, να είναι βαμμένο πράσινο σκούρο, να έχει αμέτρητα βιβλία, νέους και παλιούς τίτλους, μεταφρασμένη λογοτεχνία, κλασσικούς, να έχει μικρά σιδερένια στρογγυλά τραπέζια με καρέκλες για να μπορούν οι αναγνώστες να διαβάζουν. Να παίζει jazz μουσική και να έχει έναν μεγάλο μαυροπίνακα που φεύγοντας ο καθένας θα έγραφε εντυπώσεις, παρατηρήσεις, απόψεις για κάτι που διάβασε ή και τίτλους που θα ήθελε να φέρω για να αγοράσει.
Εγώ όσα ήθελα τα βρήκα στις εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ. Θετικότητα, ανθρωπιά και νοιάξιμο.
54. Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;
Θεωρώ πως είναι καλός. Τι θα πει καλό και κακό ας αναλογιστούμε. Μήπως κακό λέμε ό,τι δεν συμβαδίζει με τα θέλω μας; Καλώς ή κακώς λοιπόν ο χώρος των εκδόσεων στη χώρα μας είναι αυτός. Αν θέλουμε τον αποδεχόμαστε.
55. Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;
Σπουδαία ερώτηση. Υπάρχουν καλοί και κακοί συγγραφείς. Όλοι σήμερα η θέλουν να γίνουν τραγουδιστές ή συγγραφείς. Δεν γίνεται! Υπάρχουν και κακοί συγγραφείς. Και το χειρότερο δεν είναι ένας κακός συγγραφέας αλλά ένας κακός άνθρωπος. Κουτσά στραβά μια γραφή παίρνει μια διόρθωση. Ένας κακός χαρακτήρας όμως δεν αλλάζει. Και από κακούς χαρακτήρες στον συγγραφικό χώρο δόξα τον Θεό έχουμε μπόλικους. Ακόμα όμως και αυτοί μέσα από τα γραπτά τους κάτι έχουν να πουν. Τους μαθαίνουμε και μπορούμε σαν αναγνώστες αρχικά να τους αξιολογήσουμε. Όπως λέω ο αναγνώστης αγοράζει τον συγγραφέα! Κρατήστε το αυτό!
56. Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά; Εννοώντας αν χρειάζεται κάποιου είδους αποδοχή του κόσμου πρωτίστως ή αν μπορεί ο καθένας να προχωρήσει σε μια κυκλοφορία βιβλίου που έγραψε έτσι αυτόβουλα, ίσως και με δική του οικονομική επιβάρυνση; Τι χρειάζεται για να το πραγματώσει σαν εγχείρημα;
Όλοι μπορούν να το κάνουν αρκεί να είναι έτοιμοι για απόρριψη ή για μεγάλη αποδοχή. Μπορούν να χρηματοδοτήσουν το έργο τους αν έχουν ένα σκασμό λεφτά, αποδοχή όμως δεν θα υπάρχει αν από πίσω δεν υπάρχει ένας εκδοτικός που να σε στηρίζει. Σε όλες τις δουλειές υπάρχει η επιτυχία και η αποτυχία. Το θέμα είναι τι ζητάμε πόσο έτοιμοι είμαστε γι’αυτό και κατά πόσο δεν καβαλάμε καλάμι.
57. Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
Τη Μυρτώ θα ήθελα να την ενσαρκώσει η Ισαβέλλα Κογιεβίνα. Αν έρθει εκείνη η ώρα σίγουρα θα της κάνω την πρόταση.
Αλίνα για μια ακόμη φορά σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Οι ερωτήσεις σου είναι καταπληκτικές, καλύπτεις όλα όσα θέλουν οι αναγνώστες να γνωρίζουν, αλλά και όλα όσα εμείς οι δημιουργοί θέλουμε να ξέρουν.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο Χρόνια πολλά, να έχουμε μια καλή χρονιά. Το 2019 να μας έρθει με χαρές ειρήνη και υγεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου