Διαβάστε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Books 'n' more τη συνέντευξη της Έλλης Ρουσσίδου

1 Ποιες είναι οι αναζητήσεις σας στο ποιητικό πεδίο όπως αυτό διαμορφώνεται σήμερα, αρχές του 21ου αιώνα;  Ποια θέματα σας απασχολούν; 

Οι αναζητήσεις μου σε επίπεδο ποιητικού πεδίου, αφορούν την εκ νέου οικοδόμηση και αποδόμηση προσωπικών κοσμοθεωριών και πεποιθήσεων. Τα θέματα με τα οποία ασχολούμαι είναι ο φόβος του θανάτου, ο ανθρώπινος ψυχισμός και οι μοντέρνες ανθρώπινες νευρώσεις ,όπως αυτές εκφράζονται στην σημερινή κοινωνία της πληροφορίας και της τεχνολογίας αλλά και πλήρους αποξένωσης. Επίσης ασχολούμαι με την έννοια του μεταφυσικού και των συμβολισμών όπως δύνανται να αποτυπωθούν σε ένα΄΄ ρεαλιστικό΄΄ κόσμο.

2 Έχετε, συνομήλικοι και ομότεχνοι, κοινά χαρακτηριστικά έκφρασης που  σας ομαδοποιούν και σας διαφοροποιούν από τις προηγούμενες  γενιές Ελλήνων ποιητών;

Δεν θα έλεγα ότι θα μπορούσα να ομαδοποιηθώ εύκολα, ιδιαιτέρως με τους Έλληνες ποιητές, γενικά θα ήθελα να αποφύγω την κατηγορία διότι μου αρέσει να προκαλώ και να αναμειγνύω τα είδη κατά το δοκούν. Αν θα ήμουν υποχρεωμένη να κατατάξω κάπου την γραφή μου, θα επέλεγα τους μεταφυσικούς ποιητές.

3 Ποια είναι η σχέση σου με τις προηγούμενες αυτές  γενιές ή με την ξένη ποίηση;  Ποιες επιρροές καταγράφεις;  Ποιες επιδράσεις Ελλήνων ή ξένων ποιητών σε χαρακτηρίζουν;

Οι επιρροές μου είναι ξεκάθαρα ξένες, πιθανότατα εξαιτίας του γεγονότος ότι οι σπουδές μου βασίστηκαν στην ξένη ποίηση και λογοτεχνία. Σε επίπεδο αναφορών, επιρροές μου είναι ο  S.T .Coleridge, E.A.Poe, T.S.Eliot καθώς και συγγραφείς όπως ο H.P. Lovecraft, George Simenon, Clive Barker, Antonin Artaud, Derleth είναι κάποιοι από τους βασικούς δημιουργούς που με έχουν επηρεάσει.

4 Υπάρχει στα ποιήματα σου  διάθεση απόκλισης από το παρελθόν, πρόθεση ανανέωσης της ποιητικής έκφρασης; Πειραματίζεσαι με νέα είδη;

Στα ποιήματά μου, υπάρχει ένα χωρο-χρονικό ασυνεχές.Τα περιβάλλοντά μου είναι συχνά μελαγχολικά, αφιλόξενα και συχνά άβολα για το συνειδητό. Είναι μια φυσική έκφραση όπως όταν αφυπνίζομαι , βρίσκομαι σε εγρήγορση και πρέπει να αποτυπώσω αυτό που εκέινη την στιγμή απορρέει από τον ψυχισμό μου.Η ποίηση, είναι κάτι τόσο περίπλοκο και βαθύ, που δεν θα πρέπει να αυτό-περιορίζεται σε χωρο-χρονικά περιθώρια.Είναι η έκφραση του ασυνείδητου σε συνειδητό επίπεδο.

5 Το Ίντερνετ δίνει πλέον  τον χώρο στον κάθε ένα να «δημοσιεύει» ποιήματα του με αποδέκτη ένα ευρύτατο από κάθε άποψη κοινό.  Σε εμπνέει αυτός ο χώρος;   Μπορεί να αναπτύξει τη γραφή σου; 

Ο χώρος του διαδικτύου, αποτελεί πλέον ένα σοβαρό μέσο για να διαφημίσει ένας δημιουργός το έργο του.Προσωπικά και ιδιοσυγκρασιακά δεν με εκφράζει πλήρως, όμως είναι ένα χρησιμότατο εργαλείο σε όλες τις εκφάνσεις της σύγχρονης ζωής. Τα λεγόμενα social media έχουν υποκαταστήσει κατά μεγάλο ποσοστό τα παραδοσιακά λογοτεχνικά στέκια, αν και προσωπικά  δεν με εκφράζει πλήρως  η έννοια του στεκιού. Ο καλλιτέχνης συχνά ακολουθεί μοναχική πορεία αυτό-ανακάλυψης και για να διατηρήσει τον στόχο του οφείλει να ακούει καθαρά την δική του φωνή.

6  Πιστεύεις ότι Facebook, Twitter και άλλοι ιστότοποι υποκαθιστούν σήμερα τα «λογοτεχνικά στέκια»  όπου σύχναζαν οι παλαιότεροι; Οι νεότεροι έχετε ανάλογα  «ζωντανά» στέκια συνάντησης;  

Στις μέρες μας , όπου όλα έχουν γίνει πιο "ανοιχτά" και εύκολα προσβάσιμα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατά πολύ υποκαταστήσει τα παλιά λογοτεχνικά στέκια.Αυτο αποτελεί μια ευκαιρία αλλά και μια παγίδα που ενέχει λίγο τον κίνδυνο της πολιτιστικής αποξένωσης, λόγω της μη φυσικής παρουσίας των ανθρώπων. Τα νέα στέκια γίνονται συνήθως μέσω βιβλιοπαρουσιασεων.Η πραγματική, φυσική παρουσία είναι σίγουρα αντικαταστάτη.Ευχαριστω για την φιλοξενία!

7  Στην εποχή των Πολυμέσων, Διαμέσων και άλλων εναλλακτικών μέσων έκφρασης του ποιητικού λόγου, απηχούν οι στίχοι του Ρίτσου: «Κάτι μεγάλες, ακατανόητες λέξεις/ μπαίναν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο.../ σα νάχαν ‘έρθει ξένοι κατακτητές κ’ εγώ είχα προφτάσει/ να κρυφτώ σε μια κρύπτη μυστική...» Αισθάνεσαι ότι η ποίηση άρχισε επιτέλους να βγαίνει από τη μυστική της κρύπτη;

Η ποίηση δεν θα πρέπει να βγεί από την κρύπτη της, γιατί είναι ακριβώς αυτό που την καθιστά τόσο μυστικιστική και απρόσιτη.Είναι ένα τραγούδι που δεν μπορεί να τραγουδηθεί από όλους.Είναι ακριβώς όπως μια σωματική αντίδραση, εύκολη να προκληθεί αλλά με πολύπλοκους και σοφούς μηχανισμούς. Οπως το γέλιο και το κλάμα δεν εξηγούνται ,απλά βιώνονται.

                                                ΚΗΠΟΥΡΙΚΗ

                       Για να φτάσεις στο σημείο

                       να θαυμάσεις το λουλούδι

                       πρέπει πρώτα

                       να θαυμάσεις το χώμα

                       και τα σκουλήκια…

                                       ΜΠΛΕ ΜΝΗΜΗ

Πέρασα την παγωμένη πόρτα

του μυαλού μου-

τι κρύο

μα δεν με άγγιζε.

Ίσως να είχα πια συνηθίσει…

Τι να σε ξαφνιάσει από το μπλε

Όλα τα μέρη που είχα περπατήσει

Όλα μπλε…

Στο μέρος αυτό

που και η καταδίκη

είχε παγώσει

δεν βρέθηκα τυχαία.

Το χαραγμένο νούμερο

στο μέτωπό μου

είχε δική του μνήμη.

Εγώ πάλι,

όχι…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Έλλη Ρουσσίδου γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Είναι εκπαιδευτικός και μεταφράστρια. Έχει σπουδάσει Αγγλική φιλολογία , Μετάφραση και Παιδαγωγικά.

Εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας και μεταφράστρια. Είναι παντρεμένη και έχει δυο παιδιά.Έχει εκδόσει τέσσερις ποιητικές συλλογές:

Τα Δι-μερή ποιήματα (The Bi-Lateral Poems) εκδ.Γκιούρδας

Sad Cages ( Tα Θλιμμένα Κλουβιά)εκδ.Γκιούρδας

Ο Τάφος του Βασιλιά Ξιφία εκδ.Γκιούρδας

Αστική Σήψη (Urban Decay) εκδ.Οσελότος