* Ποιες είναι οι αναζητήσεις σας στο ποιητικό πεδίο όπως αυτό διαμορφώνεται σήμερα, αρχές του 21ου αιώνα; Ποια θέματα σας απασχολούν;
Μέσα από την ποίηση αναζητώ διέξοδο, λύτρωση, απελευθέρωση και ανακούφιση. Η ποίηση για μένα είναι ένα εκφραστικό μέσο του εσωτερικού μου κόσμου. Όταν γράφω αποκτώ δύναμη κι ελπίδα. Τα θέματα που με απασχολούν κυρίως είναι οι προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, οι αναζητήσεις τους, οι προβληματισμοί τους, η αγάπη και ο έρωτας.
* Έχετε, συνομήλικοι και ομότεχνοι, κοινά χαρακτηριστικά έκφρασης που σας ομαδοποιούν και σας διαφοροποιούν από τις προηγούμενες γενιές Ελλήνων ποιητών;
Οι προηγούμενες γενιές Ελλήνων ποιητές είχαν διαφορετικές επιρροές και βιώματα και άλλα κοινωνικά προβλήματα που τους απασχολούσαν από τα σημερινά που ζούμε εμείς. Στα ποιήματά τους είχαν περισσότερο λυρισμό, διατηρούσαν τα κοινά νοήματα των λέξεων και μια είχαν μια λογική ανάπτυξη του θέματος. Οι νέοι ποιητές εκφράζονται περισσότερο με ελεύθερο στίχο, με καθημερινό λεξιλόγιο και ως συνήθως κυριαρχεί η δραματικότητα. Η ποίηση όμως είναι διαχρονική και αυτή η διαχρονικότητα ομαδοποιεί και ενώνει όλες τις γενιές ποιητών.
* Ποια είναι η σχέση σου με τις προηγούμενες αυτές γενιές ή με την ξένη ποίηση; Ποιες επιρροές καταγράφεις; Ποιες επιδράσεις Ελλήνων ή ξένων ποιητών σε χαρακτηρίζουν;
Αγαπάω και θαυμάζω τους ποιητές των προηγούμενων γενεών γιατί με αυτούς μεγάλωσα. Τους γνώρισα για πρώτη φορά από τα Ανθολόγια για παιδιά του δημοτικού. Τα πρώτα μου αναγνώσματα ήταν ποιήματα του Δροσίνη, του Πάλλη, του Πολέμη, του Σολωμού… και έπειτα στο γυμνάσιο, στα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ποιήματα του Ελύτη, του Σεφέρη, του Ρίτσου... Αγαπημένοι υπήρξαν ο Καρυωτάκης και ο Καβάφης και ήταν οι πρώτες ποιητικές συλλογές που στόλισαν τη βιβλιοθήκη μου. Επηρεάστηκα από όλους αυτούς, στο τρόπο γραφής και σκέψης. Από τους ξένους ποιητές αυτός που λάτρεψα, από παιδί, ήταν ο Κίπλινγκ με το ποίημά του «Αν».
* Υπάρχει στα ποιήματα σου διάθεση απόκλισης από το παρελθόν, πρόθεση ανανέωσης της ποιητικής έκφρασης; Πειραματίζεσαι με νέα είδη;
Η ποίηση είναι έκφραση και κατάθεση ψυχής. Γράφεις για να εξωτερικεύσεις τα συναισθήματά σου, τις σκέψεις σου, τους προβληματισμούς σου. Κάθε ποίημα είναι και ένα διαφορετικό παιδί που γεννιέται από το λογισμό μας. Έχει δικό του χαρακτήρα και μοναδικότητα. Όταν γράφω δε σκέφτομαι ούτε αποκλίσεις, ούτε ανανεώσεις, ούτε νέα είδη. Ο λογισμός μου ερωτοτροπεί με την αγάπη, τη μοναξιά, τη θλίψη, την απώλεια, την αμφιβολία, τη χαρά, την ελπίδα και γεννάει λέξεις, γεννάει ποιήματα.
* Το Ίντερνετ δίνει πλέον τον χώρο στον κάθε ένα να «δημοσιεύει» ποιήματα του με αποδέκτη ένα ευρύτατο από κάθε άποψη κοινό. Σε εμπνέει αυτός ο χώρος; Μπορεί να αναπτύξει τη γραφή σου;
Πριν δέκα χρόνια, δημιούργησα έναν ιστότοπο στο οποίο άρχισα να γράφω τα ποιήματά μου ώστε πολλοί φίλοι και γνωστοί να μπορούν να τα διαβάσουν. Ήταν η πρώτη δημοσίευση των ποιημάτων μου. Ήταν ποιήματα γραμμένα σε ένα κομμάτι χαρτί και έπειτα περασμένα στην άψυχη οθόνη. Έμπνευση έχω μόνο όταν οι λέξεις ζωντανεύουν στο χαρτί. Μπορεί τα πρώτα ποιήματά μου να δημοσιεύτηκαν στο ίντερνετ αλλά πάντα το όνειρό μου ήταν κάποια μέρα να εκδοθούν σε έντυπη μορφή, γιατί πιστεύω ότι τα βιβλία δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τα ηλεκτρονικά κείμενα. Αυτό το όνειρο μου το πραγματοποίησαν οι Εκδόσεις Άρωμα κι έτσι φέτος κυκλοφόρησε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Όταν γεννάει ο λογισμός»
* Πιστεύεις ότι Facebook, Twitter και άλλοι ιστότοποι υποκαθιστούν σήμερα τα «λογοτεχνικά στέκια» όπου σύχναζαν οι παλαιότεροι; Οι νεότεροι έχετε ανάλογα «ζωντανά» στέκια συνάντησης;
Δυστυχώς, το facebook και όλοι οι άλλοι ιστότοποι που υπάρχουν, μας ροκανίζουν κάθε μέρα πολύτιμο χρόνο της ζωής μας. Η επικοινωνία των ανθρώπων έγινε απρόσωπη πίσω από μία οθόνη και ένα πληκτρολόγιο. Ευτυχώς τα λογοτεχνικά στέκια επιζούν ακόμη και άνθρωποι της τέχνης συναντιούνται σε ποιητικές και λογοτεχνικές βραδιές και διοργανώσεις. Υπάρχουν λέσχες ανάγνωσης και ενώσεις λογοτεχνών όπως είναι η Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, στην οποία είμαι και μέλος της. Βέβαια, για να λέμε όλη την αλήθεια, θα πρέπει να αναφερθεί ότι με τη βοήθεια των διαδικτύου γίνονται ευκολότερα γνωστές ποιητικές συλλογές, δημοσιεύονται ποιήματα και μπορείς να αναζητήσεις στο διαδίκτυο ονόματα ποιητών και έργα αυτών. Επίσης μπορούν να συνομιλήσουν ποιητές μεταξύ τους και να δημιουργήσουν ομάδες συζήτησης από κάθε γωνιά του κόσμου.
* Στην εποχή των Πολυμέσων, Διαμέσων και άλλων εναλλακτικών μέσων έκφρασης του ποιητικού λόγου, απηχούν οι στίχοι του Ρίτσου: «Κάτι μεγάλες, ακατανόητες λέξεις/ μπαίναν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο.../ σα νάχαν ‘έρθει ξένοι κατακτητές κ’ εγώ είχα προφτάσει/ να κρυφτώ σε μια κρύπτη μυστική...» Αισθάνεσαι ότι η ποίηση άρχισε επιτέλους να βγαίνει από τη μυστική της κρύπτη;
Η ποίηση δεν κρύβεται, ούτε κρύβει, αντιθέτως φανερώνει. Φανερώνει αλήθειες και συναισθήματα. Πολλές φορές εμείς οι ποιητές κρυβόμαστε πίσω από λέξεις και αφήνουμε ο αναγνώστης να νιώσει όπως αυτός επιθυμεί.
* Θα ήθελες να μας στείλεις δύο ποιήματα σου σαν επίλογο αυτή της συνομιλίας;
Δύο αγαπημένα μου ποιήματα είναι το ΘΕΡΙΟ και το ΠΕΤΑΓΜΑ
ΤΟ ΘΕΡΙΟ
Ένα θηρίο τη φωλιά μέσα μου έχει φτιάξει
τη μια κοιμάται ξένοιαστα, τη μια λαγοκοιμάται
κι άμα ακούσει στεναγμούς ξυπνάει και βρυχάται.
Είναι ανήμερο θεριό, με πόθους και με πάθη
τη μια θρονιάζει στο μυαλό, τη μια μες την καρδιά μου
και άμα μυρίσει δάκρυα χτυπάει τα σωθικά μου.
Όταν θρονιάζει στην ψυχή κανέναν δε φοβάται
τη μια μου λέει γνωμικά τη μια ορμήνιες δίνει
Καλιά να ζω με το θεριό παρά με την οδύνη.
ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ
Πιάνοντας τις μέρες με τα ακροδάχτυλα
Προσπαθείς να αγκιστρώσεις τα όνειρά σου
Τα μεγάλα «τώρα» σφραγίζουν το «πάντα»
Οι σιωπές των ψυχών
γίνονται οι κραυγές των άλλων.
Ένα σκουριασμένο δαχτυλίδι στον παράμεσο
Μαρτυρεί το βούτηγμα στη θάλασσα
των απογοητεύσεων.
Αθάνατα τα ίχνη στο βράχο
Που σε βοήθησε να αντικρίσεις τον ήλιο
Αθάνατη και η ψυχή παραμένει.
Ένα βήμα μπρος και μετά πετάς.
Η ένωση σου με τον άνεμο
Έχει ως καρπό την ελευθερία.
H Μπατσαλή Αντωνία γεννήθηκε στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης, στην Κριθιά, πριν 46 χρόνια από καλόκαρδους και χαρούμενους ανθρώπους.
Από μικρή ήθελε να γίνει νηπιαγωγός, μια καριέρα που ξεκίνησε αλλά τη σταμάτησε η Ανωτάτη Παντρευτική, που χάρη σε αυτή απόκτησε δύο υπέροχα αγόρια και πρόσφατα έναν εγγονό. Η δίψα για μάθηση όμως δε σταματάει ποτέ κι έτσι η αγάπη της για τα βιβλία και το διάβασμα τη βοήθησαν να αποκτήσει το πτυχίο Βιβλιοθηκονομίας.
Στην εφηβεία ένιωσε έντονα την ανάγκη να εκφράσει τα συναισθήματά της μέσα από τη γραφή κι έτσι άρχισαν να γεννιούνται τα πρώτα της ποιήματα. Από παιδί λάτρευε τα παραμύθια, να τα ακούει, να τα διαβάζει και να τα αφηγείται. Η σύμπραξη όλων αυτών που αγαπά, τα παιδιά, τα βιβλία, η ποίηση και τα παραμύθια, της ξύπνησαν ένα νέο όνειρο! Το όνειρο να γίνει Παραμυθού!
Είναι ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής πολιτιστικής ομάδας «Παραμυθωνία» και έχει συμμετάσχει σε αρκετά Φεστιβάλ αφήγησης και εκδηλώσεις που αφορούν το παιδί.
Ποιήματά της έχουν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και εκδόθηκαν σε ανθολόγια λογοτεχνικών κειμένων.
Η πρώτη ποιητική της συλλογή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άρωμα.
Για το Books 'n' more magazine
Αλίνα Παπαδοπούλου
Έχει σπουδάσει Digital Marketing & Social Media στο Ηνωμένο Βασίλειο
Εργάζεται στην πρεσβεία της Σουηδίας ως διερμηνέας. Υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων στον εκδοτικό όμιλο A&P Publications, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του περιοδικού Βooks 'n' more magazine.
Ραδιοφωνική παραγωγός
Της αρέσει η ταχύτητα, τα ταξίδια και έχει μεγάλη συλλογή από ακριβά αρώματα.
Ζει ανάμεσα σε Αθήνα και Ιταλία
Στόχος της να κατακτήσει το άγνωστο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου