«Βρίσκομαι κάπου αλλού. Ο εγκέφαλός μου συνεχίζει να μου παίζει περίεργα παιχνίδια. Ξυπνήσει είχα, όχι ξεμεθύσει. Είμαι ήδη πεθαμένος και προφανώς κάποιες υπερφυσικές οντότητες γελούν μαζί μου. Έχω πέσει θύμα φάρσας. Μετά από καμιά δεκαπενταριά χιλιόμετρα, στον άδειο και σκοτεινό δρόμο, βρήκα τα λογικά μου. Συνήλθα εντελώς. Όχι από το μεθύσι φυσικά, αλλά από την παραφροσύνη στην οποία αυτό με είχε οδηγήσει.» (Νυχτερινή διαδρομή)
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Δήμητρα Παπαναστασίου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής & Ψυχολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση, στο γραφείο τύπου δημοσίων και διεθνών σχέσεων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας και από το 2001 είναι Επιστημονική Υπεύθυνη στο Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας «Δίολκος» Π.Ε. Κορινθίας, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών. Έχει παρακολουθήσει κύκλους σεμιναρίων στο Κέντρο Εκπαίδευσης του ΟΚΑΝΑ, στο Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής και στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου. Ασχολείται εδώ και 25 χρόνια με την αρθρογραφία, καθώς και με την εκπόνηση-υλοποίηση επιστημονικών προγραμμάτων πρόληψης και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας για το Νομό Κορινθίας, με την εποπτεία του ΟΚΑΝΑ. Έχει παρακολουθήσει δύο συνεχόμενα επιμορφωτικά προγράμματα δημιουργικής γραφής και αφηγηματολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εδώ και 25 χρόνια είναι μέλος του μουσικού σχήματος «Ονειροβάτες» και παράλληλα τα τελευταία επτά χρόνια είναι μέλος της Μουσικής Σκηνής «Ηχοκύματα». Το «Πάρκο» είναι η πρώτη συγγραφική της προσπάθεια στην πεζογραφία.
1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Περίπου ένα χρόνο πριν εκδοθεί, ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω σκέψεις, συναισθήματα που αφορούσαν θεμελιώδη κομμάτια του εσωτερικού μου κόσμου. Το να τα οργανώσω και να τα τακτοποιήσω, αποτυπώνοντάς τα στο χαρτί ήταν η πρώτη μου βασική ανάγκη. Η δεύτερη, η οποία προέκυψε στην πορεία, ήταν να τα μοιραστώ με τους ανθρώπους γύρω μου, πράγμα πολύ απελευθερωτικό για μένα.
2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Αυτός δεν ήταν ο πρωταρχικός μου στόχος αλλά στην πορεία προέκυψε και αυτό. Ένιωσα την ανάγκη να αποτυπώσω τις εμπειρίες μου μέσα από ήρωες, συμπεριφορές, αντιδράσεις και γεγονότα, όχι μόνο για να τα βγάλω από μέσα μου, αλλά και για να ενημερώσω, να προβληματίσω, να κεντρίσω το αναγνωστικό κοινό να κάνει τη δική του ενδοσκόπηση. Ελπίζω να το κατάφερα!
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Δεν έχω ακόμη σαφή εικόνα, γιατί θα πρέπει να συναντηθώ και να συζητήσω με τους υπεύθυνους των Εκδόσεων «Πηγή». Από τις δικές μου εντυπώσεις ως τώρα, από την απήχηση των βιβλιοπαρουσιάσεων, αλλά και από μια πρώτη συνομιλία με τον εκδοτικό οίκο, συμπεραίνω ότι το βιβλίο κινείται ικανοποιητικά.
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Το συναίσθημα είναι ένα και μοναδικό: Συγκίνηση! Πολύ μεγάλη συγκίνηση, γιατί το βιβλίο όπως πολύ σοφά έχει πει ο Αύγουστος Κορτώ είναι ένα «χάρτινο παιδάκι». Η πορεία μέχρι την έκδοσή του μοιάζει με κυοφορία και η έκδοσή του καθεαυτή με γέννα. Είναι το δικό σου «παιδί», ένα κομμάτι του εαυτού σου που απελευθέρωσες και αρχίζεις να το βλέπεις να μεγαλώνει, να απλώνεται, να δυναμώνει.
5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Επειδή το «Πάρκο» είναι ένα βιβλίο με πολλές ιστορίες, πολλούς και διαφορετικούς ήρωες, θα επισημάνω ότι κάποιοι από τους ήρωες και τους ήρωές μου έχουν στοιχεία από εμένα, τους δικούς μου ανθρώπους, τη δική μου προσωπική ιστορία. Όλοι προβάλλουμε δικά μας χαρακτηριστικά και κομμάτια ζωής στους ήρωές μας.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Σίγουρα όχι συγγραφέα! Ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό. Όταν ήμουν μικρή είχα πολύ στενότερους πνευματικούς ορίζοντες και τα όνειρά μου δεν ξέφευγαν ιδιαίτερα από ένα συμβατικό -ας το πούμε- όνειρο ζωής. Μεγαλώνοντας τα πράγματα αλλάζουν όχι μόνο έξω, αλλά και μέσα μας. Η πορεία ζωής μας, η καθημερινότητά μας, οι σχέσεις μας και οι δραστηριότητές μας είναι ένα συνονθύλευμα αδιάκοπων συναλλαγών και συνεχόμενων μεταβολών. Η ζωή έχει γοητεία, ακριβώς γιατί δεν ξέρεις τί σου επιφυλλάσσει. Συνήθως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Πέρα από κάθε φαντασία. Γι’ αυτό περιόρισα τη φαντασία και αύξησα τη δράση στο εδώ και τώρα.
7. Είστε ευαίσθητη;
Σαφώς. Άλλες ευαισθησίες τις εκφράζω και άλλες τις κρατάω για μένα.
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Η παρακμή, ο μαρασμός, η παραίτηση από τη ζωή, η ανημπόρια.
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Με τη μουσική ασχολούμαι ενεργά εδώ και χρόνια και την αγαπώ πολύ. Ακούω πολλά είδη αλλά λατρεύω το rock, τα blues, το ελληνικό έντεχνο και το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι.
10.Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Να έχω υγεία, σωματική ακεραιότητα, να επικοινωνώ ουσιαστικά με φίλους και να κάνω ταξίδια σε καινούργια μέρη που δεν έχω ξαναδεί.
11.Τι σας στεναχωρεί ;
Η υποκρισία, το ψέμα, η αλαζονεία, η ζηλοφθονία και η αχαριστία.
12.Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Ειλικρινής, εχέμυθη, αισιόδοξη.
13. Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση, γαλήνη και πληρότητα. Σαν να έκλεισα έναν κύκλο με αίσιο τέλος
14. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Έχω μια νουβέλα στα σκαριά αλλά είναι αμορφοποίητη ακόμα. Έχει δρόμο!
15. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Εντελώς ξαφνικά! Δε με είχε προειδοποιήσει το υποσυνείδητό μου. Πήρα μια πένα και άρχισα να γράφω χωρίς να ξέρω πού θα με βγάλει. Ήταν κεραυνός εν αιθρία και είχε πολύ μεγάλη γοητεία και πρόκληση όλο αυτό.
16. Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;
Μόνο ένα! Το πρώτο μου «Το Πάρκο-15 υπερβατικές ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας»
17.Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Αγάπησα πολύ τους ήρωες και τις ηρωϊδες μου και τις ανατροπές στο τέλος κάθε ιστορίας.
18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Το διάβασαν οι κολλητοί μου φίλοι. Σε αυτούς χρωστάω την πορεία προς την έκδοση, γιατί με εμψύχωναν κάθε μέρα που περνούσε, ώστε να κάνω το βήμα.
19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Ενθουσιάστηκαν! Χάρηκαν πολύ και μου έδειξαν πόσο με αγαπούν και πιστεύουν σε μένα. Τους είμαι ευγνώμων!
20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Με εγκράτεια και στωϊκότητα .Οι προτιμήσεις και τα γούστα των ανθρώπων διαφέρουν όσο και οι ίδιοι οι άνθρωποι. Κάθε τι και καθένας έχουν μοναδικότητα. Πάντα υπάρχουν χειρότερα και καλύτερα από εμένα. Ούτε απογοητεύομαι ούτε και παίρνουν τα μυαλά μου αέρα.
21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Οι ιστορίες είναι σφιχτοδεμένες όσον αφορά την πλοκή, έχουν γρήγορη εξέλιξη και ανατροπή στο τέλος. Θα έλεγα ότι προσφέρουν σασπένς με το μυστήριο που διαθέτουν.
22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;
Ανάλογα. Συνέβαιναν και τα δύο. Άλλοτε είχα στο μυαλό μου όλη την ιστορία από την αρχή, άλλοτε πάλι μου έδιναν κατεύθυνση οι ίδιοι οι ήρωες.
23. Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Εξαιρετική ερώτηση! Άλλοτε το όριζα εγώ κι άλλοτε ο ήρωας που «ξεδιπλωνόταν» είχε τόσο μεγάλη δύναμη που το όριζε αυτός! Κάτι σαν αναπόφευκτη μοίρα, σαν πεπρωμένο που ο εν λόγω χαρακτήρας δεν μπορεί να αποφύγει.
24. Από τι εμπνέεστε;
Η έμπνευση μοιάζει με ξαφνικό κύμα. Μπορεί να προέλθει από πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα όπως από ένα τραγούδι, από μια αφήγηση, από μια εμπειρία ή και από ένα βιβλίο.
25. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Είναι πάρα πολλά τα τραγούδια και οι μπάντες που αγαπώ. Θα ξεχωρίσω όμως το Shine on you crazy diamond των Pink Floyd. Έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια και διαχρονικότητα μέσα μου.
26. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Θυμάμαι ένα καλοκαιρινό, ηλιόλουστο πρωϊνό που ξύπνησα κι έκανα μια υπέροχη ποδηλατάδα στην εξοχή. Ένιωσα ένα με τη φύση και με τους ανθρώπους γύρω μου. Τα πάντα ευωδίαζαν αγάπη, ανεμελιά, πληρότητα, ενότητα. Πήγαινα όσο πιο σιγά γίνεται, ίσα για να μην πέσω, ώστε να ρουφήξω κάθε σπιθαμή αυτής της αίσθησης. Να μη μου ξεφύγει τίποτα. Δε θα το ξεχάσω ποτέ εκείνο το πρωϊνό!
27. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Έζησα πολλές σημαντικές στιγμές. Στιγμές σταθμούς στη ζωή μου. Αν πρέπει να αναφέρω μία, αυτό είναι η συμμετοχή μου στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κορινθίας στη Σερβία, κατά τη διάρκεια των Νατοϊκών βομβαρδισμών του 1999.
28. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Νομίζω ναι. Ποτέ δεν ήμουν φιλόδοξη. Αποδέχομαι τα δώρα της ζωής όπως ακριβώς τα φέρνει.
29. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Θα φανεί παράξενο αλλά δεν αντιμετώπισα κάποιο ιδιαίτερο εμπόδιο. Μετά τη συγγραφή απλά θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο να κάνω βιβλιοπαρουσιάσεις σε κάποιες πόλεις. Δυστυχώς δεν τον έχω. Ακόμη τουλάχιστον.
30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Επιλέγω μια ισορροπία ανάμεσα στα δύο. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
31. Για τι έχετε μετανιώσει;
Θα απαντήσω πολύ κοινότυπα. Μόνο για όσα δεν έκανα.
32. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Με ενοχλεί η έλλειψη αυθεντικότητας, η πόρωση και η ζηλοφθονία.
33. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Μου αρέσουν οι ιστορίες μυστηρίου, τα αστυνομικά και τα κοινωνικά μυθιστορήματα. Επίσης λατρεύω τα κόμικς του Αρκά.
34. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Η ελευθερία, η ψυχική απελευθέρωση, η ελευθερία κινήσεων κι επιλογών.
35. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Μου αρέσουν πολλοί και διαφορετικοί συγγραφείς, πολλά και διαφορετικά βιβλία. Μπορώ να ξεκινήσω από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και να φτάσω στο Γιάννη Καλπούζο. Είναι πραγματικά πολλοί για να τους αναφέρω.
36. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Την κοροϊδία.
37. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Να είμαι οικονομικά ανεξάρτητη.
38. Έχετε κάποια χόμπι;
Μουσική, κινηματογράφος, διάβασμα.
39. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Έκλαψα για μια ανθρώπινη απώλεια, λίγο καιρό πριν.
40. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ, γιατί γελάω συνέχεια, διακωμωδώντας τα πάντα. Είναι στάση ζωής.
41. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Μια συνηθισμένη μέρα περιλαμβάνει πρωϊνό εγερτήριο, εργασία, επιστροφή στο σπίτι, γυμναστήριο, διάβασμα και ύπνο. Κάποιες μέρες βρίσκομαι με φίλους για καφέ, ποτό και θεάματα.
42. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Τις ευχάριστες εκπλήξεις και τους έμπιστους φίλους.
43. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στην πρόσκληση για ένα ταξίδι και σε ένα σοκολατένιο γλυκό!
44. Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;
Σίγουρα το έχω σκεφτεί και μάλιστα στα πλαίσια ενός σεμιναρίου δημιουργικής γραφής, διασκεύασα μια ιστορία σε μονόπρακτο!
45. Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;
Υπάρχουν κάποιοι. Ξεχωρίζω τον Λεωνίδα Σταθάκο, τον ψυχίατρο, ήρωα της ιστορίας «Ο καθρέφτης».
46. Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Ότι τους εμπιστεύομαι και τους ευχαριστώ ολόψυχα.
47. Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
Το βιβλίο μου απευθύνεται σε όλους εκτός από μικρά παιδιά.
48. Εαν έχετε γράψει επόμενο βιβλίο θα μπορούσατε να μας πείτε τι πραγματεύεται;
Δεν έχω ολοκληρώσει κάτι όπως σας ανέφερα και παραπάνω.
49. Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Να έχουν πίστη κι εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και στο έργο τους.
50. Πόσο χρόνο σας πήρε να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας;
Ένα χρόνο ακριβώς!
51 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Τα ερεθίσματα είναι πολλά και ποικίλα. Ένα τραγούδι, ένα κουβάρι συναισθημάτων που πρέπει να ξετυλιχτεί, ένα σύνολο εμπειριών που θες να μοιραστείς και τέλος ένα πολύ καλό βιβλίο που άγγιξε την ψυχή σου.
52. Αν είχατε ενα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν; Μικρό. Αυτό που λέμε «τρύπα»! Με ξύλινες βιβλιοθήκες ολόγυρα, πολλά και παλιά βιβλία, καθώς και τραπεζάκια όπου οι πελάτες-αναγνώστες θα μπορούν να πιουν καφέ ή ποτό, απολαμβάνοντας ένα βιβλίο! Να αναδύει γλυκύτητα, θαλπωρή, ζεστασιά.
Να είναι απολύτως ενημερωμένος για το αντικείμενο.Συνέπεια κι ενθουσιασμό. Οργανωτικότητα και διορατικότητα.
54. Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές, καλός ή κακός;
Τί να σας πω! Εγώ έχω εμπειρία μόνο από τις Εκδόσεις Πηγή από τις οποίες είμαι πολύ ευχαριστημένη μέχρι στιγμής. Είναι μια ομάδα νέων, μορφωμένων και δραστήριων ανθρώπων που αγωνίζονται με ήθος και συνέπεια στο χώρο τους.
Καλή λογοτεχνία είναι εκείνη που σε συναρπάζει, σε προβληματίζει, σε μαθαίνει και σε μαγεύει με το βάθος των σκέψεων, τον σαγηνευτικό χειρισμό της γλώσσας, την γλωσσοπλασία. Είναι εκείνη που ο δημιουργός της σε ταξιδεύει και σε πείθει πως όσα γράφει είναι αποτέλεσμα βαθιάς γνώσης, εμπειρίας και κοπιαστικής δουλειάς. Δεν είναι το τί θα πει κάποιος γιατί πολλοί έχουν πραγματευτεί το ίδιο θέμα. Είναι το πώς θα το πει. Αυτό κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην κακή και στην καλή λογοτεχνία. Υπάρχουν και τα δύο φυσικά.
Χρειάζεται να πιστεύει στον εαυτό του και στο έργο του. Ο καθένας μας έχει κάτι να πει, κάτι να δώσει. Όταν ανοίγει την ψυχή του στο κοινό συμβαίνουν πολλά πράγματα. Καταρχήν το εμπιστεύεται και κατά δεύτερον ο ίδιος λυτρώνεται κι απελευθερώνεται. Καλό είναι όταν εκδίδεις ένα βιβλίο σου να μην το κάνεις για τα λεφτά. Να το κάνεις γιατί θες να το εκφράσεις, να ανοιχτείς, να μοιραστείς, να επικοινωνήσεις. Με λίγα λόγια «να παίξεις για τη φανέλα». Το πρώτο λοιπόν είναι η πίστη, το δεύτερο η επιθυμία για μοίρασμα και το τρίτο να διαθέσεις ένα κεφάλαιο ( όχι μεγάλο) το οποίο θα είσαι αποφασισμένος να «κάψεις» αν το βιβλίο δεν σου επιφέρει την απόσβεση του ποσού που πλήρωσες, για να εκδοθεί. Το δύσκολο κομμάτι είναι να βρει εκείνον τον εκδοτικό οίκο που θα αποφασίσει να το εκδώσει. Χρειάζεται χρόνος και υπομονή.
57. Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
Αυτό πραγματικά δεν το έχω σκεφτεί καθόλου, επειδή αφενός υπάρχουν πολλοί ήρωες και οι ηρωϊδες στις ιστορίες μου αφετέρου διαθέτουμε τόσους πολλούς και ταλαντούχους ηθοποιούς ώστε η επιλογή είναι σπαζοκεφαλιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου