Διαβάστε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Books 'n' more τη συνέντευξη που έδωσε η Αθηνά Μελή στην Αλίνα Παπαδοπούλου

1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε την ποιητική σας συλλογή;
Ήταν ανάγκη μου να εκφραστώ και να επικοινωνήσω με τους γύρω μου.
2. Μέσα από την ποιητική σας συλλογή θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Να σας πω την αλήθεια, δεν το είδα ως αποστολή μηνυμάτων. Το είδα ως μια ψυχική επικοινωνία μέσω του Λόγου, και των (ενστικτωδών) συναισθημάτων που μόνο αυτός μπορεί να προκαλέσει. Δεν είναι οξύμωρο; Ο λόγος (λογική) να προκαλεί συναίσθημα ή ενστικτώδη “μνήμη”... Σε αυτό το σημείο βρίσκεται και το μεγαλείο του ανθρώπου. Η δυαδική φύση της ύπαρξης του: Λόγος (Λογική) και Συναίσθημα (ένστικτο).
3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Πολύ ζεστή. Ιδίως για την χαικού ποίηση μου. Και παρατήρησα μια “συνοδοιπορική” ταύτιση αλλά και “αλληλεγγύη” συναισθημάτων. Όλο αυτό ξέρετε, ενδυναμώνει την ''ανθρωπιά'' μας...
4. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός ποιητή που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;
Χαρά πρώτα από όλα και ταυτόχρονα ευγνωμοσύνη σε αυτούς που βοήθησαν να γίνει πραγματικότητα και να βγει στο κόσμο ένα ακόμα βιβλίο.
5. Πόσο ταυτίζεστε με τα ποιήματα που έχετε γράψει;
Είναι όλα κομμάτια του ψυχικού μου...DNA.
6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Να ασχολούμαι με την επιστήμη και τα γράμματα, να διδάσκω (είμαι πανεπιστημιακός) και να ταξιδεύω σε πολλές χώρες.
7. Είστε ευαίσθητη;
Βέβαια είμαι όπως κι οι περισσότεροι πιστεύω (αν όχι όλοι). Η διαφορά ανάμεσα μας είναι μόνο πόσο “φυλακισμένη” κρατάνε την ευαισθησία τους μερικοί από από εμάς (φυσικά αυτό συνηγορεί και στο ότι τα φαινόμενα απατούν)
8. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Το σκοτάδι
9. Ποιά μουσική σας αρέσει;
Μου αρέσουν πολλά διαφορετικά είδη μουσικής και αυτό εξαρτάται από την ψυχοσύνθεση της ...”στιγμής”μου.
10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;
Πολλά και ελπίζω να πραγματοποιηθούν μερικά ακόμα...
11. Τι σας στεναχωρεί ;
Η αδικία κι η ανθρώπινη σκληρότητα.
12. Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.
Επίμονη, αναλυτική και ...ενίοτε σαρκαστική.
13. Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;
Ναι, έχω στα σκαριά την τρίτη ποιητική μου συλλογή και μια σειρά διηγημάτων.
14. Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Ξεκίνησα από πολύ μικρή να γράφω σκέψεις μου, οι οποίες, από απλές σκέψεις, γίνανε ποιήματα.
15. Πόσες ποιητικές συλλογές έχετε γράψει και ποιές είναι αυτές;
Μέχρι στιγμής έχω εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές. Η μία είναι γραμμένη στην ιδιαίτερη ιαπωνική φόρμα “Χαϊκού” (δηλαδή: ποίηση 17 συλλαβών, σε τρίστιχα των 5-7-5 συλλαβών), κυκλοφορεί από τον Οκτώβριο του 2017, σε έγχρωμο λεύκωμα με διάσημους παραδοσιακούς πίνακες των οποίων επιμελήθηκα με μεγάλη φροντίδα και φέρει τον τίτλο “Με τις δεκαεφτά συλλαβές του είναι”. Η συλλογή αυτή ήταν και υποψήφια για τα “Βραβεία βιβλίου Public 2018”.
Η δεύτερη ποιητική συλλογή ελεύθερης φόρμας αυτή τη φορά με τον τίτλο “Τα πάντα ρει και ουδέν μένει'' κυκλοφορεί από τον Φεβρουάριο το 2018.
16. Τι αγαπήσατε περισσότερο στην τελευταία σας ποιητική συλλογή;
Όλα τα ποιήματα, διαφορετικά μεν, τα αγαπώ εξίσου, δε.
Γεννήθηκαν μέσα από βαθιά ψυχική ενατένιση (λύπη, χαρά, μελαγχολία, απορία, αναπόληση, συνειδητοποίηση, εξομολόγηση).
Να αναφέρω εδώ, ότι για να “νιώσω” ότι ένα ποίημα ήταν
“έτοιμο” να βγει στο κόσμο, χρειάστηκαν πολλές νύχτες
λεκτικής και ψυχικής μετάληψης και μετουσίωσης.
17.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;
Αγαπημένα πρόσωπα που εμπιστεύομαι και οι εκδότριες μου (οι δύο ποιητικές μου συλλογές εκδόθηκαν με διαφορά λίγων μηνών μόνο η μια από την άλλη) οι εξαιρετικές κυρίες Άννα Παππά και Λένα Παντοπούλου αντίστοιχα, που μου έδωσαν τη δύναμη και το έναυσμα να προχωρήσω.
18. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;
Χάρηκαν πολύ. Κάποιοι συγκινήθηκαν μέχρι δακρύων, διαβάζοντας κάποια από τα ποιήματα μου, γιατί πιστεύω ταυτίστηκαν με παρόμοιες “εμπειρίες”.
19. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;
Εποικοδομητικά.
20. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;
Πιστεύω ψυχική ενδοσκόπηση.
21. Από τι εμπνέεστε;
Από τη ζωή και τη φύση.
22. Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Δεν μου έρχεται κάποιος συγκεκριμένος τίτλος στο μυαλό τώρα.
23. Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;
Όταν “πέταξα” μόνη μου χαρταετό, όσο πιο ψηλά μπορούσε να φτάσει με τον σπάγκο που τον κρατούσα, μια ηλιόλουστη Καθαρή Δευτέρα στο κάστρο της Ακροκορίνθου. Θα ήμουν 8, 9 χρονών...
24. Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;
Όταν απέκτησα το διδακτορικό μου.
25. Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;
Κατά ένα μεγάλο ποσοστό ναι (γέλιο)
26. Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;
Να αποδώσω με σωστά λεκτικά σχήματα ότι ένιωθα, κι εκτός αυτού, να είμαι και απολύτως ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα
27. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;
Δεν κλίνω απόλυτα σε κανένα. Το καθένα από αυτά έχει τη δικιά γοητεία και την ανάλογη προσωπική ικανοποίηση και χαρά.
28. Για τι έχετε μετανιώσει;
Που δεν ξεκίνησα σε πολύ μικρότερη ηλικία μαθήματα μουσικής.
29. Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;
Η έπαρση.
30. Τι σας αρέσει να διαβάζετε;
Ιστορική λογοτεχνία και επιστημονικά/τεχνολογικά άρθρα
31. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;
Τα εξωτικά ταξίδια
32. Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;
Την προσποίηση
33. Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;
Να μελετήσω και να ασχοληθώ με την επιστήμη της αστρονομίας.
34. Έχετε κάποια χόμπι;
Ζωγραφίζω, παίζω φλάουτο, κατασκευάζω κοσμήματα, μου αρέσει επίσης πολύ η μαγειρική, ο χορός και το ποδήλατο.
35. Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;
Βλέποντας την εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου παιδιού σε εμπόλεμη περιοχή της μέσης ανατολής.
36. Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;
Γελάω αρκετά... Δεν θυμάμαι όμως αυτή τη στιγμή γιατί γέλασα, την τελευταία φορά (γέλιο).
Το χιούμορ είναι μέρος της ζωής μου. Το μοιράζομαι με αγαπημένους φίλους -ως ασυνείδητο παυσίλυπο θα έλεγα- σε ανύποπτες στιγμές της καθημερινότητας.
37. Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;
Ασχολούμαι με πολλά και διάφορα πράγματα κάθε μέρα, και γενικά είμαι πολύ απασχολημένη, μέχρι αργά το βράδυ (εργάζομαι σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού).
38. Τι λατρεύετε περισσότερο;
Την αυθεντική μουσική.
39. Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;
Στα γλυκά! (γέλιο)
40. Θα θέλατε να μας στείλετε δύο ποιήματα σας σαν επίλογο αυτή της συνομιλίας;

Αύριο

Τα βλέμματα

που διασταυρώνονται στον καθρέφτη μας

η σιωπή στη γλώσσα μας

η αόριστη πηχτή ανάμνησή μας

το μοτέρ που γουργουρίζει

η βροχή στο παρμπρίζ

οι σταγόνες που κυλάνε προς τα μέσα μας.

Τη γοητεία μιας έκπληξης

επιφυλάσσει η αναβίωση μιας νοσταλγίας

και ότι μας ξέχασε

κυλάει και χάνεται στ’ αυλάκια του δρόμου.

Ότι κρατάμε σφιχτά στην καρδιά μας

ρέει στις φλέβες των φύλλων

όπως η Άνοιξη μας υπόσχεται πως

λίγο αργοπορημένα θα’ ρθει.

Και ότι μας απομένει είναι

η προσδοκία του αύριο.

* _ * _* _* _*     

Ποτέ

Οι θάλασσες

τα βουνά

τα σύννεφα της σιωπής μας

δρόμοι ατέρμονοι είναι

ποτέ δεν μας χωρίζουν.

Στο χώρο

η ύπαρξή μας ολόκληρη

θύλακες αέρα αγκαλιάζει.

Η μυρωδιά μας πάλλεται

αγγίζει αποστάσεις

που κρύβονται σε αδιόρατες γραμμές.

Απομακρύνομαι

αλλά με πλησιάζεις.

Περπατώ μακριά σου

αλλά κοντά μου έρχεσαι.

Το φως σε ημιτόνια χάνεται

ο ήλιος χαράσσει μια πορεία.

Η ώρα παραπέτασμα του χρόνου μας

και οι σκέψεις

δεν μας χωρίζουνε ποτέ.